Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
angst voor bevalling.
- Onderwerp starter girl-mom
- Startdatum
Hier een mei mama, ben 5mei uitgerekend en nu dus 34wkn, en ja ik begin t ook steeds spannenderr te vinden... Pfff past dat? Hoe.pijn doen weeen? Noem maar op... Ik spreek mezelf dan toe dat ik t gewoon over me heen moet laten komen en voor nu lekker genieten!
X kim
X kim
hallo, ik ben een maart 2011 mama en mijn dochter is nu 1 jaar. maar ik was ook doodsbang voor bevallen. mijn bevalling was geen pretje maar het was heel snel voorbij het duurde maar 4 uur!! had dan wel elke minuut weeën.
je kunt het eigenlijk meestal zo zeggen: weeën van 1 minuut en dan een kwartier rust. maar dan duurt het wel langer of elke minuut een wee en dan heel snel er vanaf maar geen rust.
ik had 4 hechtingen en kond de volgende dag weer gewoon gaan zitten!
je kunt het eigenlijk meestal zo zeggen: weeën van 1 minuut en dan een kwartier rust. maar dan duurt het wel langer of elke minuut een wee en dan heel snel er vanaf maar geen rust.
ik had 4 hechtingen en kond de volgende dag weer gewoon gaan zitten!
van de week heb ik ook iemand deze tip gegeven:
schrijf een geboorte plan. hoe zie jij je bevalling voor je? wat zou jij willen? waar wil je bevallen? als je in het ziekenhuis beval, wat verwacht je van evt pijnbestrijding of andere medicatie?
wat verwacht je van degene die bij je zijn? (man, vk enz)
wat betreft de pijn kreeg ik in mn eerste zwangerschap een tip van mijn tante.
t klinkt misschien heel stom, maar t heft mij heel goed geholpen.
hoeveel pijn je ook hebt, denk maar dat het nog veel erger wordt!
ik werd om 6 uur sochtends wakker van de weeen. ik vond het veel pijn doen, eerlijk is eerlijk.
om 8 uur kwam de vk en wat bleek... ik had pas 1cm ontsluiting!
oke, dat was het moment dat ik aan de woorden van mijn tante moest gaan denken.
als die ene cm al pijn deed, zou de rest nog veel meer pijn gaan doen.
ik ben lekker onder de douche gegaan en heb veel op bed gelegen en met mijn man gepraat.
smiddags kwam de vk weer. pas 2cm! we spraken af dat ik om 7 uur savonds in het kraamhotel zou zijn. als ik dan 3cm zou hebben, zou ik weer naar huis moeten. zou ik meer cm ontsluiting hebben, mocht ik blijven.
7 uur in het kraamhotel was dus al 13 uur weeen aan het opvangen en het ging me steeds beter af! ik had een techniek gevonden hoe ik het beste mijn weeen kon opvangen zonder dat ik te veel pijn had. dit deed ik door als de wee opkwam, diep in te ademen, adem vasthouden op het hoogte punt en dan heel langzaam uitademen. dit ging super goed!
om 7 uur had ik idd nog maar 3cm. t lood stond in mn schoenen. jeetje wat duurt dit lang zeg!
13 uur en pas 3cm! maar toen brak ze perongeluk mn vliezen! toen moest ik blijven ( joepie)
ik mocht lekker in bad daar en vanaf dat moment ging het snel.
7uur pas 3 cm, 9 uur 5cm en om 10,15 uur 10cm!!!
en dat allemaal dankzij dat bad en dat mn vliezen waren gebroken!
kwart voor 11 savonds is mijn meissie toen geboren
na 17 uur had ik dus mn eindresultaat bereikt!
maar echt hoor, wat ze zeggen is waar: zodra je je kindje in je armen hebt, weet je waarvoor je het heb gedaan. ik had totaal geen pijn meer en die 17 uur leek helemaal niks meer te zijn.
mn 2e bevalling ging eigenlijk precies t zelfde.
de eerste 3cm waren een ramp en duurde ontzettend lang maar na die 3cm (vliezen weer gebroken) ging het heel snel!
mijn tips zijn:
je kan je niet voorbereiden op de pijn, tis een pijn die je nl nergens mee kan vergelijken.
wel kan je je mentaal instellen: t gaat zoveel pijn doen, dat ik me dat niet kan voorstellen ( dus ga dat ook niet doen, laat het maar over me heen komen! ik zie t wel, t moet er toch uit en ik zal het toch moeten doorstaan)
miljarden vrouwen zijn mij voorgegaan, dus ik kan het ook!
zal ik blij zijn als het achterwege is? ja tuurlijk, want dan heb je je einddoel bereikt! je kleine in je armen!
ga met een positieve instelling je bevalling aan door bovenstaande tips in je kop te prenten en de angst los te laten.
zo ga je met een fijner gevoel je bevalling in.
met angst erbij kan je dingen gaan tegenhouden, waardoor het nog meer pijn doet en langer kan duren!
je hebt idd van die geluksvogels dat de bevalling maar heel kort duurt, maar ga er maar vanuit dat het heel lang duurt, dan kan het altijd mee vallen!
bespreek je angsten met je vk. als je het geboorte plan hebt opgeschreven, laat dit dan aan haar lezen. zo weet zij waar ze op moet letten, wat je wel en niet wilt enz.
bespreek ook alles met je man. heel lullig, hij kan eigenlijk niks doen behalve toekijken hoe zn vrouw de weeen opvangt. toch kan hij een behoorlijke steun zijn. je rug masseren, een nat washandje pakken, grapjes maken, slokje drinken aan je geven enz enz.
alles wat jij wilt, moet hij doen hihihi
ik vond het heerlijk als mn man ging praten tegen mij. zo lette ik meer op hem dan op de pijn.
t ging over voetbal (heb ik zo'n hekel aan maar hij wist niks anders hahahahaha)
ik had beeen weeen, die masserde hij weg door heel hard erop te drukken. had er letterlijk blauwe plekken van maar op dat moment was het heerlijk!
hij kan je lievelingsliedjes opzetten als jij dat wilt, of bij de meeste ziekenhuizen (of thuis natuurlijk) kan je lekker een dvd kijken. zo wordt je lekker afgeleid, ben je ontspannen(der) en gaat de tijd sneller.
ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt.
de weeen zijn niet fijn, maar echt, je overleeft het wel! t komt helemaal goed! en je weet waar je het voor doet he!!!
liefs, do
schrijf een geboorte plan. hoe zie jij je bevalling voor je? wat zou jij willen? waar wil je bevallen? als je in het ziekenhuis beval, wat verwacht je van evt pijnbestrijding of andere medicatie?
wat verwacht je van degene die bij je zijn? (man, vk enz)
wat betreft de pijn kreeg ik in mn eerste zwangerschap een tip van mijn tante.
t klinkt misschien heel stom, maar t heft mij heel goed geholpen.
hoeveel pijn je ook hebt, denk maar dat het nog veel erger wordt!
ik werd om 6 uur sochtends wakker van de weeen. ik vond het veel pijn doen, eerlijk is eerlijk.
om 8 uur kwam de vk en wat bleek... ik had pas 1cm ontsluiting!
oke, dat was het moment dat ik aan de woorden van mijn tante moest gaan denken.
als die ene cm al pijn deed, zou de rest nog veel meer pijn gaan doen.
ik ben lekker onder de douche gegaan en heb veel op bed gelegen en met mijn man gepraat.
smiddags kwam de vk weer. pas 2cm! we spraken af dat ik om 7 uur savonds in het kraamhotel zou zijn. als ik dan 3cm zou hebben, zou ik weer naar huis moeten. zou ik meer cm ontsluiting hebben, mocht ik blijven.
7 uur in het kraamhotel was dus al 13 uur weeen aan het opvangen en het ging me steeds beter af! ik had een techniek gevonden hoe ik het beste mijn weeen kon opvangen zonder dat ik te veel pijn had. dit deed ik door als de wee opkwam, diep in te ademen, adem vasthouden op het hoogte punt en dan heel langzaam uitademen. dit ging super goed!
om 7 uur had ik idd nog maar 3cm. t lood stond in mn schoenen. jeetje wat duurt dit lang zeg!
13 uur en pas 3cm! maar toen brak ze perongeluk mn vliezen! toen moest ik blijven ( joepie)
ik mocht lekker in bad daar en vanaf dat moment ging het snel.
7uur pas 3 cm, 9 uur 5cm en om 10,15 uur 10cm!!!
en dat allemaal dankzij dat bad en dat mn vliezen waren gebroken!
kwart voor 11 savonds is mijn meissie toen geboren
na 17 uur had ik dus mn eindresultaat bereikt!
maar echt hoor, wat ze zeggen is waar: zodra je je kindje in je armen hebt, weet je waarvoor je het heb gedaan. ik had totaal geen pijn meer en die 17 uur leek helemaal niks meer te zijn.
mn 2e bevalling ging eigenlijk precies t zelfde.
de eerste 3cm waren een ramp en duurde ontzettend lang maar na die 3cm (vliezen weer gebroken) ging het heel snel!
mijn tips zijn:
je kan je niet voorbereiden op de pijn, tis een pijn die je nl nergens mee kan vergelijken.
wel kan je je mentaal instellen: t gaat zoveel pijn doen, dat ik me dat niet kan voorstellen ( dus ga dat ook niet doen, laat het maar over me heen komen! ik zie t wel, t moet er toch uit en ik zal het toch moeten doorstaan)
miljarden vrouwen zijn mij voorgegaan, dus ik kan het ook!
zal ik blij zijn als het achterwege is? ja tuurlijk, want dan heb je je einddoel bereikt! je kleine in je armen!
ga met een positieve instelling je bevalling aan door bovenstaande tips in je kop te prenten en de angst los te laten.
zo ga je met een fijner gevoel je bevalling in.
met angst erbij kan je dingen gaan tegenhouden, waardoor het nog meer pijn doet en langer kan duren!
je hebt idd van die geluksvogels dat de bevalling maar heel kort duurt, maar ga er maar vanuit dat het heel lang duurt, dan kan het altijd mee vallen!
bespreek je angsten met je vk. als je het geboorte plan hebt opgeschreven, laat dit dan aan haar lezen. zo weet zij waar ze op moet letten, wat je wel en niet wilt enz.
bespreek ook alles met je man. heel lullig, hij kan eigenlijk niks doen behalve toekijken hoe zn vrouw de weeen opvangt. toch kan hij een behoorlijke steun zijn. je rug masseren, een nat washandje pakken, grapjes maken, slokje drinken aan je geven enz enz.
alles wat jij wilt, moet hij doen hihihi
ik vond het heerlijk als mn man ging praten tegen mij. zo lette ik meer op hem dan op de pijn.
t ging over voetbal (heb ik zo'n hekel aan maar hij wist niks anders hahahahaha)
ik had beeen weeen, die masserde hij weg door heel hard erop te drukken. had er letterlijk blauwe plekken van maar op dat moment was het heerlijk!
hij kan je lievelingsliedjes opzetten als jij dat wilt, of bij de meeste ziekenhuizen (of thuis natuurlijk) kan je lekker een dvd kijken. zo wordt je lekker afgeleid, ben je ontspannen(der) en gaat de tijd sneller.
ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt.
de weeen zijn niet fijn, maar echt, je overleeft het wel! t komt helemaal goed! en je weet waar je het voor doet he!!!
liefs, do
jaaaaaaa! hier nog een.. ben maartmama en volgende week uitgerekend. en schijt in me broek!
ben nooit echt bang geweest, had altijd zoiets van zie het wel wel wat zenuwachtig maar verder niet. laatste bevallling was niet echt een pretje maar ben nu echt bang.net zoals jij zegt heb kzoiets van oh als khet maar overleef en het kindje allemaal goed is..denk alleen maar aan me kraambed en maar niet aan bevallen. vreselijk.. hoewel moet zeggen heb 2x een uur voorweeen gehad en werd toen wel wat rustiger had toen zoiets van nou kzie wel.
nu moet kmaandag naar verlosk en als ik meer cm heb dan afgelopen maandag dan gaan ze strippen nou sorry maar tvliegt me aan! hoewel kook wel weer heb van nou ja we moeten een keer dan maar zo ipv ziekenhuis inleiden of behoorlijk over tijd lopen..
meid heel veel succes..
ben nooit echt bang geweest, had altijd zoiets van zie het wel wel wat zenuwachtig maar verder niet. laatste bevallling was niet echt een pretje maar ben nu echt bang.net zoals jij zegt heb kzoiets van oh als khet maar overleef en het kindje allemaal goed is..denk alleen maar aan me kraambed en maar niet aan bevallen. vreselijk.. hoewel moet zeggen heb 2x een uur voorweeen gehad en werd toen wel wat rustiger had toen zoiets van nou kzie wel.
nu moet kmaandag naar verlosk en als ik meer cm heb dan afgelopen maandag dan gaan ze strippen nou sorry maar tvliegt me aan! hoewel kook wel weer heb van nou ja we moeten een keer dan maar zo ipv ziekenhuis inleiden of behoorlijk over tijd lopen..
meid heel veel succes..
Mijn bevallingen vielen heel erg mee, soms lijkt het wel alsof de bevalling een grote nachtmerrie is, maar dat is helemaal niet zo.
Het is maar een paar uur op een heel mensenleven. De echte pijn bij mij was hoogstends 2 uur. En dan nog moet ik denken aan die mensen die écht met pijn in een ziekenhuis liggen met de vraag of het ooit over gaat.
Dit is een klein moment van je leven wat zooo mooi mag zijn. Het is heel natuurlijk, je lichaam doet al het werk en het lijkt allemaal vanzelf te gaan. Je kent jezelf helemaal niet en bent je ook maar weinig bewust van je omgeving, helemaal geconcentreerd op die ene taak. Soms zal de verloskundige je wat instructies geven, probeer ze wel op te volgen, ze weet wat ze zegt ook al twijfel je zelf meestal helpt het de versnelling van het geheel. Zelfs zoiets stoms als traplopen schijnt tijdens de weeën te helpen.
Wees wel nuchter, ik bedoel maak je geen ideaalbeeld van je bevalling, zeker omdat het je eerste kindje is weet je nog niet hoe je bent. Ook als je eenbevallingsplan hebt, het loopt nooit zoals je gepland hebt en dat kan achteraf nog wel eens een flinke kater opleveren wat je nog maanden kan achtervolgen. Het is beter om je op dat ene doel te richten je baby.
Het is maar een paar uur op een heel mensenleven. De echte pijn bij mij was hoogstends 2 uur. En dan nog moet ik denken aan die mensen die écht met pijn in een ziekenhuis liggen met de vraag of het ooit over gaat.
Dit is een klein moment van je leven wat zooo mooi mag zijn. Het is heel natuurlijk, je lichaam doet al het werk en het lijkt allemaal vanzelf te gaan. Je kent jezelf helemaal niet en bent je ook maar weinig bewust van je omgeving, helemaal geconcentreerd op die ene taak. Soms zal de verloskundige je wat instructies geven, probeer ze wel op te volgen, ze weet wat ze zegt ook al twijfel je zelf meestal helpt het de versnelling van het geheel. Zelfs zoiets stoms als traplopen schijnt tijdens de weeën te helpen.
Wees wel nuchter, ik bedoel maak je geen ideaalbeeld van je bevalling, zeker omdat het je eerste kindje is weet je nog niet hoe je bent. Ook als je eenbevallingsplan hebt, het loopt nooit zoals je gepland hebt en dat kan achteraf nog wel eens een flinke kater opleveren wat je nog maanden kan achtervolgen. Het is beter om je op dat ene doel te richten je baby.
hier nog een mei-mama, mijn eerste bevalling was een hel, en ik ben als de dood ervoor dat ik het weer moet doen over een kleine 2 maandjes. maar eigenlijk moet je helemaal geen bevallingsverhalen horen, het gaat toch altijd anders dan je had verwacht en gehoopt. pijn? ja reken er maar op dat het pijn doet, maar (had niet verwacht dat ik dit zou zeggen hahaha) het komt wel goed!
Tip: gebruik de geboortetens. Deze blokkeert de pijnprikkel naar de hersenen enigszins waardoor je minder pijn voelt en het dus beter te verdragen is.
Ik had veel pijn bij mijn eerste, daarom wilde ik sowieso een hulpmiddel bij de tweede. Ik vond het heerlijk!
Ik heb ook uren in bad gezeten... zo heet mogelijk. Scheelt ook heel veel. Daarna de geboortetens gebruikt en ik had veel meer het gevoel dat ik controle had.
Echt een aarnader dus.
www.Geboortetens.nl
het wordt ook vergoed door je verzekering dus dat is fijn!
Succes als het zover is.
Ik had veel pijn bij mijn eerste, daarom wilde ik sowieso een hulpmiddel bij de tweede. Ik vond het heerlijk!
Ik heb ook uren in bad gezeten... zo heet mogelijk. Scheelt ook heel veel. Daarna de geboortetens gebruikt en ik had veel meer het gevoel dat ik controle had.
Echt een aarnader dus.
www.Geboortetens.nl
het wordt ook vergoed door je verzekering dus dat is fijn!
Succes als het zover is.