angst voor het kinderdagverblijf!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

he meiden,

Mijn dochter is 5 maanden en gaat vanaf begin januari op woensdag naar het kinderdagverblijf.Nou heeft het me nooit echt lekker gezeten maar dat is wennen denk ik.
Ik werk op 5 min. afstand en ik ben gewoon niet rustig in mijn hoofd.Ik heb heel de dag een knoop in mn maag,en op dinsdagavond begint dat al..
Ik hoop dat het een kwestie van tijd is.Want het is daar hartsikke leuk,lieve leidsters enzo..

maar nu door dat afschuwelijke horrordrama wat er vrijdag in belgie is gebeurd,ben ik helemaal als de dood.Het lijkt me zo erg voor die mensen!je denkt je kind savonds weer te zien en iemand is zo gek om zoiets uit te halen.

En ik weet het:het kan overal gebeuren,maar ik ben zo heel erg bang geworden..
ik weet gewoon niet wat ik eraan moet doen.

moet ik het tijd geven of moet ik voor een andere oplossing zorgen?Het is echt mijn probleem en niet van mn dochter,die vind het het wel best hihi..

Ik kan die dag niet stoppen met werken,mijn man kan geen ouderschapsverlof opnemen omdat hij teveel achteruit gaat met zijn salaris.

wat zouden jullie doen en hebben jullie tips?
Ik zou jullie erg dankbaar zijn..

liefs een onzekere mama...
 
Hoi!

Ook ik heb met afgrijzen naar het nieuws zitten kijken vorige week vrijdag..........welke imbeciel is er tot zoiets in staat? Wat een waanzin........heb gehuild voor de tv en heb mijn meiske er lekker bij gepakt.........wat afgrijselijk voor de ouders van die kinderen.......wat een nachtmerrie, je kind verliezen.........voor mij hadden ze hem ter plekke tegen de muur gezet...........maar ggoed, dat mag ik misschien niet hardop zeggen.

Ik kan me je angst compleet voorstellen. Ook ik zat me te bedenken wat ik kon doen, mijn dochtertje gaat naar een gastouder.
Maar weet je, altijd na zoiets, worden de maatregelen weer verscherpt en kan er over een tijdje niemand zomaar een kdv binnen...........
Als je rationeel nadenkt kun je je wel indenken dat de kans dat zoiets gebeurd natuurlijk enorm klein is...........maar goed, het zal je kind maar zijn..............

Heb geen tips voor je, sorry, wilde alleen maar laten weten dat ik je angst zo goed begrijp.........het idee dat er iets met je kindje gebeurd. De tranen stromen nu al over mijn wangen.................afschuwelijk.

Lieve groet, Rimke
Mama van Maudy, 8-9-2008
 
Heey

Ooh ik kan het heel goed begrijpen hoor.
Ook ik heb vrijdag in een shock voor de tv gezeten en ik kan het ook nog steeds niet loslaten.
Werk zelf op een kinderdagverblijf en denk ook steeds, wat nou als dat bij ons had gebeurt...
Denk dat ik nooit meer zou werken.
Echt verschrikkelijk!!!

Denk dat het weer moet slijten, dat je er straks niet meer zoveel problemen meer mee hebt.

xx
 
@kimberley: Ik kan me je angst heel goed voorstellen. Toch heb je overal gekken. Ik bedoel na al die horrorscenario's van die middelbare scholen waar van alles op gebeurd.

Maar goed. Ik begrijp uit je tekst dat de kleine nog maar kort naar het kdv gaat. Ik denk dat het een kwestie van wennen is. Vooral als het goed gaat met haar/hem. En die knoop in je maag is heel logisch. Ook ik heb er weleens aan gedacht om te stoppen met werken ipv de kleine naar het kdv te brengen. Echter ook bij ons is dat geen optie.
Ik hoop dat het snel went en minder vervelend voelt, succes!
 
Ik begrijp je angst heel goed. Heb met beide kinderen, maar vooral met Joey,  heel veel moeite gehad voordat het kdv goed voelde. En zo'n drama in Belgie helpt natuurlijk niet. Bij ons kdv hebben ze gelijk de maatregelen aangescherpt, dat geeft iets meer een gevoel van veiligheid.

Ik heb geen tips. Bij mij werd het makkelijker na een lange periode van creche. Dus hopelijk is dat bij jou ook zo! Je gaat dan vanzelf zien dat je kindje het naar haar zin heeft en dat helpt enorm. Nu vind ik het makkelijkker.

Groetjes,
Eefje.
 
Hoi!
Zal ik je eens wat vertellen....
Ik werk op het kinderdagverblijf waar mijn kindjes ook heen gaan. Dan wel op een andere groep. En ik vind het niks. Ook ik heb de avond ervoor al buikpijn.
Waarom... Ik moet ze smorgens vroeg wakker maken. Gevolg...2 huilende kindjes.
Ik maak dagen van 9 uur. Mijn kindjes zijn er ook al die uren. Erg lang vind ik.
Slapen doen ze daar niet omdat het veel te gehorig is. Dus savond zit ik thuis met 2 oververmoeide en huilerige kindjes. En als ik dan langs hun groep loop, en ik ie ze zitten... dan denk ik aaaahhhh als ze maar niet missen! En ze zijn steeds ziek.
Ik begin de laatste tijd oo kerg te twijfelen of ik wel achter mijn werk sta. Ik weet dat ik mijn uiterste best doet voor de kids. Maar ik weet ook de nadelen. De 3 R'en van regelmaat rust en reinheid zijn op een dagverblijf moeilijk te vinden. Voor oudere kids vind ik het leuk. Samen spelen delen, activiteiten doen. Maar voor baby's vind het erg onrustig. Al die prikkels...
Aan de andere kant groeien ze er wel mee op en weten ze straks niet beter. Voor een kind van een jaar gaat het wennen vaak erg moeizaam en dat is ook weer zielig.   Een gastouder? MMmm ik weet het niet. Voordeel van een kinderdagverblijf is dat er controle is van meedere mensen. Een gastouder moet je wel door en door kunnen vertrouwen. Ojeee volgens mij ben ik precies geworden, wie ik juist nooit wilde worden... een overbezorgde moeder die haar kindjes niet wil delen met anderen. Maar goed...dan heb je nog de opa en oma's! Maar is dat zo goed? Is het voor een kind leuk om de hele dag met 2 oudere mensen te zitten? Dan is een kinderdagv erblijf met aangepaste ruimte...veel speelgoed...en vriendjes weer veel leuker. Dus misschien toch zo gek nog niet? Zucht lastig! Die vreselijke afschuwelijke toestand in Belgie, moet je , hoe moeilijk ook, proberen los te laten. Zoeits kan overal gebeuren uiteindelijk. Ook op school, ook in de supermarkt etc. Bespreek met de leidster je gevoelens. Doe ik ook! En vraag anders of je evt in je pauze je kindje mag opzoeken... of zelf op bed mag leggen bijv.  Sterkte ermee!  Het is erg lastig om de navelstreng definitief  door te knippen  
 
Ja, die angst voor het kdv kan ik me wel voorstellen. Mijn kinderen (5, 2 en 5 maanden) gaan ook naar het kdv en tot voor kort kon iedereen daar zomaar binnen lopen. Nu ben ik erg blij dat er een paar maanden geleden een beveiliging is gekomen met een vingerscan. Alleen met je vingerafdruk  kan je naar binnen.

Ik vind het ook heel erg wat er gebeurd is en bracht ze toch even met een ander gevoel weg, maar ja, mijn oudste zit op school, wat kan daar allemaal gebeuren, want daar kan wel iedereen naar binnen lopen. Voor hetzelfde geld staat er bij je thuis zo'n gek voor de deur. Ik bedoel maar dat je niet per defenitie bang hoeft te zijn voor het kdv, je bent nergens echt veilig.

Ik denk dat het echt even wennen is als je kindje net naar het kdv gaat, vooral als het de eerste is. Ik heb het 3x gehad, maar echt dat gevoel slijt (bij mij in ieder geval wel). Vooral als ze ouder worden. Als baby hebben ze er natuurlijk niets aan, maar slecht hebben ze het daar ook niet. Mijn oudste twee gaan er graag heen en hebben daar vriendjes en vriendinnetjes. De twee oudsten hebben met bepaalde leidsters (waarvan 1 in het bijzonder) een hele hechte band en de leidsters krijgen vaak spontaan een dikke knuffel van ze! Ze doen leuke activiteiten. Zoveel doe ik thuis niet met ze! Vooral als ik de oudste van de naschoolse opvang kom halen, heeft ze het vaak nog te druk met van alles om met me mee te gaan en dan zegt ze dat ik eerst haar zusje maar even moet halen.

Mijn jongste is wel altijd erg moe en vaak ook wel wat overprikkeld, maar toch is hij door de dag heen meestal vrolijk en eet hij goed. Het is voor zo'n kleintje echt een fase waar ze doorheen moeten, voordat het echt leuk voor ze begint te worden.

Ik wil wel even zeggen dat mijn moeder voorheen oppastte, maar door ziekte was ik gedwongen een kdv in te schakelen. Vanaf het eerste moment dat ik daar binnen kwam voelde de sfeer goed en ging mijn dochter lekker haar gang daar (ze was toen 1,5). Ze heeft nog nooit gehuild dat ik haar weg bracht. Mijn jongste gaat tijdelijk naar een andere vestiging van dat kdv, omdat er nog geen plek was, maar het gevoel dat ik bij hun kreeg was toch wel even anders. Ik ben blij dat hij met een maadje over kan naar de vestiging waar zijn zussen ook zitten. Al weet ik  inmiddels wel dat hij in goede handen is.

Misschien als je gevoel zo blijft toch een idee om eens bij een ander kdv te gaan kijken, ga vooral op je eerste gevoel en indruk af, dat is heel erg belangrijk heb ik gemerkt. En ja, ik weet dat je niet zomaar een plekje hebt ergens, maar misschien toch de moeite waard.

Succes ermee!!

Groetjes Paula
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan