angst

A

Anoniem

Guest
Hoi meiden,

Zijn er meer meiden die pas zwanger zijn en last hebben van onzekerheid?
Bij m'n oudste had ik de 1e echo al bij  4 weken omdat ze dachten het ik een bbz had.
Nu heb ik eerste echo bij 10 weken ( begin januari ) maar ben zo bang dat het fout gaat...
Heb ook weinig kwaaltjes, zelf de pijnlijke borsten zijn minder en dan moet ik nog 4 weken wachten tot ik uit die onzekerheid geholpen wordt...
Herkennen jullie dit?

gr. Cora
 
Ik herken het helemaal! Bij mijn eerste zwangerschap had ik helemaal geen kwaaltjes: niet misselijk, geen pijnlijke borsten, helemaal niks! Maar ik was toch echt zwanger, het levende bewijs is  een vrolijke meid van anderhalf die sinds kort het lopen heeft ontdekt! En nu ben ik inmiddels bijna 18 weekjes zwanger van de tweede en weer hetzelfde verhaal. Op mijn groeiende buik na heb ik geen kwaaltjes. Dus probeer gewoon lekker te genieten van je zwangerschap, er zijn nu eenmaal meiden die (gelukkig!) geen kwaaltjes hebben!

Groetjes, Linda
 
Hoi Berg_driel,

Ik begrijp je angst wel. Gelukkig kan ik het over het algemeen wel los laten maar ook ik heb er last van. Bij mij komt het omdat ik in juli een miskraam heb gekregen. Ik was toen ongeveer een maand zwanger. Wat zullen we blij zijn na die eerste echo en als we de dertien weken voorbij zijn he? Ik heb m'n echo op 31 dec.

Liefs, mama1977.

 
Hey allemaal,

ik herken het gevoel van angst maar al te goed....helaas.
Sinds ik een positieve test heb gedaan slaap ik echt slecht en kan ik aan niets anders denken.
Net als mama 1977 heb ik ook in juli een miskraam gehad ,helaas in het buitenland en terug naar NL voor curretage. Heb echt het idee dat ik daardoor "getraumatiseerd" ben, haha klinkt wel heel erg, maar denk dat jullie dat wel snappen.
Nu ben ik dus bijna 6 weken, maandag naar de VK voor een gesprek en dan 31 december de eerste echo. Baal er echt van dat ik nog zolang moet wachten, maar ook dat ik mezelf helemaal gek maak.....terwijl ik normaal echt nuchter ben en me nergens druk om maak!

Cora, ook ik heb weinig zwangerschapskwaaltje vind ik. Wel gevoelige borsten (maar dat kan ook omdat ik er steeds op druk om te voelen of ze nog wel gevoelig zijn, haha)   En af en toe is het gevoelig in de buik, rommelt het wat en wat steken. En heel soms een beetje wee-ig, niet echt misselijk!
Het liefst heb ik zoveel kwaaltjes, dan heb ik meer het idee dat ik zwanger ben.....

Ik kan niet wachten tot de eerste echo, dat kan dus 2 kanten op....
of jip en janneke bubbels, (wat ik hoop) of mezelf bezatten!

Succes allemaal met de zwangerschap en probeer ervan ook wat van te genieten!

liefs   Inge
 
dag dames,

volgens mij is iedere zwangere onzeker, gewoon omdat je er zelf geen invloed op hebt of het goed gaat (nauwelijks tenminste als je roken, drinken, drugs en andere foute gewoontes niet meetelt).
het blijft gewoon spannend totdat een gezond kindje in je armen hebt en dan krijg je er weer andere zorgen voor terug (als hij maar niet ziek wordt, zich goed ontwikkelt, etc.).

ik merk dat ik zelf heel erg op twee gedachten hink:
aan de ene kant maak ik me minder druk dan bij mijn eerste zwangerschap (heb het vertrouwen dat mijn lichaam weet hoe het een gezond kind kan maken omdat het dat al eerder gedaan heeft), en aan de andere kant kan ik me bijna niet voorstellen dat we zoveel geluk zouden kunnen hebben dat we 'gewoon' een tweede gezonde baby krijgen. terwijl ik ook wle weet dat dit in verreweg de meeste gevallen wel zo is en dat er zelfs mensen zijn met nog veel meer gezonde kinderen.
ik heb verder ook nog geen echte zwangerschapsklachten, maar die kwamen de vorige keer ook pas later. en bovendien schijnen zelfs bij dezelfde vrouw soms geen twee zwangerschappen hetzelfde te zijn...

maar goed, door de drukte thuis met een mannetje van 13 maanden heb ik ook gewoon minder tijd om bij mijn twijfels/angsten stil te staan en ik hoop z.s.m. de eerste 12 weken door te zijn. 5 januari de echo, dat is voor mijn gevoel wel een beetje het moment van de waarheid...

nou, allemaal veel geluk & succes met de stress!

groetjes,
mama in amsterdamzuid
 
Hoi Cora,

Voor mij is dit de eerste zwangerschap dus ik heb geen vergelijkingsmateriaal zeg maar.
Mijn beste vriendin echter is op dit moment ook zwanger, ze is nu net 3 maanden. Zij heeft echt nergens last van, ze lust alleen geen koffie. Bij haar eerste had ze echt alles, misselijk, borsten die op ploffen stonden,vocht vasthouden noem maar op! en nu...ik zit tegen haar te kletsen over alle kwaaltjes en zij fietst er nu zo makkelijk doorheen....het zal vast wel goed zitten....ik snap je gevoel wel, ik heb alleen last van mijn borsten en bandenpijn en een beetje vermoeidheid terwijl ik verwachtte elke dag boven de wc te gaan hangen maar ik heb al 2 echo's gehad en dat heeft mijn onzekerheid een beetje weggenomen.

het zit vast wel goed joh!
liefs Sas
 
hi
het blijft altijd onzeker vanaf dag 1 tot de geboorte..
ik heb zelf veel paniekaanvallen gehad in de tweede zwangerschap, beide zijn eigenlijk netjes en normaal verlopen.heb ook 2 gezonde(tot zover je het kan weten) kinderen
dus geen reden tot angst..
maar omadat in mijn omgeving, toch nog wel wat mis gaat, blijft ervan alles in mijn hoofd spoken...
ik wil graag nog een kindje maar niet meer zwanger worden..
dat gaat dus niet...
maar iedere (aanstaande)moeder heeft onzekerheden, de 1 in erge maten dan de ander maar over het algemeen verdwijnt dit als je het weer even hebt gezien of gehoord bij de verloskundige...

succes en een fijne zwangerschap...
 
Ook ik ben nog steeds erg onzeker. heb 2 miskramen gehad.
En heb van dit kindje al 2 goede echo's gehad maar toch blijft t spannend.
Ik denk dat ik pas opgelucht adem haal als ik mijn kindje in me armen heb

Liefs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan