Angst

Hallo allemaal, ik lees al een poosje mee op dit forum en reageer af en toe.
Nu wil ik graag zelf wat kwijt hier.
Op dit moment ben ik 33+3 zwanger en ik word steeds angstiger.
Ik ben heel erg bang dat mijn kindje (meisje) een aangeboren afwijking heeft.
Ook ben ik bang voor een kindje met het syndroom van Down.
Ik droom er zelfs over. (ik geloof normaal gesproken niet in droomuitleg, alleen voedt het mijn angst wel) Ik weet dat het vreselijk klinkt omdat je blij moet zijn met elk kind en natuurlijk ben ik dat ook maar regelmatig overheerst de angst.
Ik kan nu niet meer echt genieten omdat ik steeds denk: wat als...?

Mijn vriend en ik hebben er overigens rond de 10 weken bewust voor gekozen om geen nekplooimeting iod te doen omdat we dat toen niet nodig vonden. (kans ik zeer klein dat het kindje iets heeft, welke keuze maak je als je een verhoogd risico hebt etc)
Achteraf had het misschien toch iets meer rust gegeven bij mij. Mijn vriend heeft er overigens alle vertrouwen in dat het gewoon allemaal goed is en probeert mij, heel lief, zoveel mogelijk gerust te stellen.

Toch heb ik zoiets van: zou mijn 'moederinstinct', voor zover dat bestaat, mij alvast willen waarschuwen? Of is deze angst normaal en heeft iedere as moeder dat in meer of mindere mate?
Zijn er vrouwen die deze angst ook hebben of er regelmatig over nadenken?

Bedankt!
Kim
24 jaar


 
Hoi hoi

Ik weet niet of ik je helemaal gerust kan stellen, maar ik heb dit bij mijn eerste ook heel erg gehad, ik denk dat dat door de hormonen komt. ik zou zeggen probeer nog ff te genieten en maak je niet te druk!

Veel sterkte met piekeren

xxx
 
Hoi Kim,

Het is heel normaal om deze angst in deze periode van je zwangerschap te hebben.
Het heeft inderdaad met hormonen te maken. En je onbewuste uit zich dit in je dromen. Dit wil niet zeggen dat er iets mis is met je kindje. Zelf ben ik 36 weken en ook wij hebben er voor gekozen om geen nekplooi meting te laten doen na goed overleg met de gyn. het is een kansberekening en niet een individueel onderzoek zoals een vlokkentest. Geniet van je laatste weekjes van de zwangerschap en als je met het nare gevoel blijft zitten maak het dan bespreekbaar op je volgende controle het is niet gek om zo'n dingen te bespreken.

Knuf x
Pien 23 jaar verwachting van 2e kindje
 
Porbeer het wat los te laten. het hoort een beetje bij.
maar bedenk je maar dat er veeeeeeeeel meer kidnejs gezond geboren worden dan dat er kindjes geboren worden "waar iets mee is".

Bovendien kunnen ze op een 20 weken excho ook al veel zien.
 
Bedankt voor het snelle reageren allemaal! Ik ben blij om te horen dat het er wel een beetje bij hoort en dat meer meiden er 'last' van hebben (gehad).
Ik ga (proberen) er gewoon wat minder over na te denken en  nog even te genieten.
Voor je het weet is het voobij.
Als het toch te erg blijft 'spoken'dan zal ik het idd ook eens met de VK bespreken.

Heel erg bedankt!

Liefs Kim
 
Terug
Bovenaan