Hallo moeders.
Ik ben momenteel zwanger van de derde, dit wilde we altijd erg graag.
Mijn eerste is op 25 juli 2015 geboren en de tweede op 25 augustus 2016.
De jongste is nu 8,5 maanden en de oudste is 21 maanden.
Ik ben op 14 Januari 2018 uitgerekend de datum van de verjaardag van mijn overleden moeder.
Ik ben nog niet zover maar het voelt nu al erg zwaar. Na mijn 2e bevalling heb ik een auto ongeluk gehad, dus ik heb altijd fysio nodig. En ook al ben ik niet zover het begint nu alweer extra pijn te doen, ik ben erg emotioneel momenteel.
Alles ging lichamelijk super tot dat ik weer zwanger werd, mijn spieren vallen al uit. En ik voel me heel trillerig.
Tijdens mijn 2e zwangerschap kreeg ik rond mijn 30 weken bekkeninstabiliteit.
Ik ben 2 keer van 70 kg naar 115 kg gegaan en weer terug naar 70 kg in een paar maanden tijd.
Dit is onze laatste, maar mijn lichaam takelt met slechts 5 weken al zo af, ik ben zo blij. Maar heel erg emotioneel, van was het verstandig?
ik zit zelfs na te denken van. Moet ik het laten afbreken? Omdat het nu al zo snel neerwaards gaat?
Dit is onze laatste en mijn man zegt ook, als je deze zwangerschap beindigd gaan we het sowieso nooit meer doen omdat je het lichamelijk nu al slecht trekt.
Mijn spierzwakte keert terug, ook is mijn carpal tunnel syndroom terug, ik kan wel huilen van de nek en schouder pijn. Ik moet vaak zitten omdat mijn benen het anders begeven...
Overigens vraag ik hier niet om een diagnose, ik wil gewoon mijn verhaal kwijt.
Maar toch ben ik zo blij dat ik zwanger ben ik kijk er zo naar uit om dit laatste wondertje vast te houden.
maar toch ben ik erg bang en verdrietig. Omdat ik niet weet hoe mijn lichaam dit gaat trekken.
Ik zit er telkens mee in mijn gedachte
Het is gewoon erg naar om te weten omdat het nu al zo slecht ga, dat ik voor de rest van mijn leven in een rolstoel kan eindigen.
Ik ben momenteel zwanger van de derde, dit wilde we altijd erg graag.
Mijn eerste is op 25 juli 2015 geboren en de tweede op 25 augustus 2016.
De jongste is nu 8,5 maanden en de oudste is 21 maanden.
Ik ben op 14 Januari 2018 uitgerekend de datum van de verjaardag van mijn overleden moeder.
Ik ben nog niet zover maar het voelt nu al erg zwaar. Na mijn 2e bevalling heb ik een auto ongeluk gehad, dus ik heb altijd fysio nodig. En ook al ben ik niet zover het begint nu alweer extra pijn te doen, ik ben erg emotioneel momenteel.
Alles ging lichamelijk super tot dat ik weer zwanger werd, mijn spieren vallen al uit. En ik voel me heel trillerig.
Tijdens mijn 2e zwangerschap kreeg ik rond mijn 30 weken bekkeninstabiliteit.
Ik ben 2 keer van 70 kg naar 115 kg gegaan en weer terug naar 70 kg in een paar maanden tijd.
Dit is onze laatste, maar mijn lichaam takelt met slechts 5 weken al zo af, ik ben zo blij. Maar heel erg emotioneel, van was het verstandig?
ik zit zelfs na te denken van. Moet ik het laten afbreken? Omdat het nu al zo snel neerwaards gaat?
Dit is onze laatste en mijn man zegt ook, als je deze zwangerschap beindigd gaan we het sowieso nooit meer doen omdat je het lichamelijk nu al slecht trekt.
Mijn spierzwakte keert terug, ook is mijn carpal tunnel syndroom terug, ik kan wel huilen van de nek en schouder pijn. Ik moet vaak zitten omdat mijn benen het anders begeven...
Overigens vraag ik hier niet om een diagnose, ik wil gewoon mijn verhaal kwijt.
Maar toch ben ik zo blij dat ik zwanger ben ik kijk er zo naar uit om dit laatste wondertje vast te houden.
maar toch ben ik erg bang en verdrietig. Omdat ik niet weet hoe mijn lichaam dit gaat trekken.
Ik zit er telkens mee in mijn gedachte
Het is gewoon erg naar om te weten omdat het nu al zo slecht ga, dat ik voor de rest van mijn leven in een rolstoel kan eindigen.