A
Anoniem
Guest
Ja ik weet het ik stel me enorm aan, maar ik voel me echt zo zielig!! Froukje is voor het eerst in haar ruim 13 mnd een nachtje uit logeren, en nog wel bij mijn schoonouders. Mijn man is haar nu aan het wegbrengen, ik heb al liters gejankt. Stom he... He3t is nu de eerste keer dat ze een nachtje weg is, ze is vandaag niet helemaal lekker, én ik heb gewoon niet zoveel vertrouwen in mijn schoonouders. Heel asociaal dat laatste, maar ik kan er niet aan doen ik voel het nu eenmaal zo... Ze roken als een ketter, niet waar Froukje bij is maar ja dat huis is dus al helemaal door-rookt. Daarnaast doen ze soms van die kleine dingetjes waar ik me aan erger (alwéér een knuffel cadeau geven, Froukje heel even alleen buiten laten spelen, zeggen dat ze zo grappig 'expres' hoest (Wát nou expres! Echt niet), toen ze een keer gevallen was vond oma dat ze zich niet moest aanstellen en werd ze niet eens getroost terwijl ze zich misschien toch wel pijn had gedaan (ik had gezien hoe ze viel), speelgoed met plakbandjes vastmaken terwijl Froukje nog vanalles in haar mond steekt), alleen maar domme dingen zeggen (opa kan alleen maar 'kleine kabouter' en 'babwabroebroe' zeggen lijkt het soms wel...) etc. Ik heb veel meer vertrouwen in mijn eigen ouders, voor mijn gevoel wel een beetje terecht maar voor mijn man wel oneerlijk...
Ook al zou ze nu voor het eerst een nachtje bij mijn ouders logeren dan nog zou ik het wel een beetje moeilijk hebben... Ik vind het soms zo erg dat we zo ver weg van mijn ouders en vrienden/familie/oude vertrouwde NL wonen en heb dan echt wel heimwee! (ruim 2 1/2 uur rijden).
Pff laat het maar snel weer morgen zijn!
Sorry, ik stel me vast aan, maar ik moest het even kwijt...
Groetjes, Esther.
Ook al zou ze nu voor het eerst een nachtje bij mijn ouders logeren dan nog zou ik het wel een beetje moeilijk hebben... Ik vind het soms zo erg dat we zo ver weg van mijn ouders en vrienden/familie/oude vertrouwde NL wonen en heb dan echt wel heimwee! (ruim 2 1/2 uur rijden).
Pff laat het maar snel weer morgen zijn!
Sorry, ik stel me vast aan, maar ik moest het even kwijt...
Groetjes, Esther.