'n paar vraagjes

[Anoniem]

Hallo! Ik ben nu in mijn 7e week van mijn zwangerschap en ben bijna de hele dag misselijk. Erg vervelend en vermoeiend. Heeft iemand een tip voor mij wat ik daar tegen kan doen?? Ik ben nog wel iedere dag gaan werken maar op mijn werk weten ze nog niet van mijn zwangerschap dus is het extra moeilijk om je zo vervelend te voelen.
En wanneer hebben jullie het tegen iedereen verteld dat je zwanger was?? Ben benieuwd hoelang jullie gewacht hebben, wat het wachten duurt lang!!! Maar we willen wachten tot dat we de 1e keer bij de verloskundige geweest zijn en we weten dat het goed zit. Voor zover je dat dan kan zien natuurlijk....
Hoop dat jullie antwoorden op mijn vragen hebben.

Groetjes Kleintje.

 

[Anoniem]

hoi hoi

hihi ja ik heb ook net een nieuwe baan en ben dus 5weken en 4dagen zwanger.
voel me ook heel moe vooral smorgens nog.
ook ik heb daar nog niks verteld.
wel heb ik het mijn ouders en schoonouders en broertjes en zusjes verteld.
vorig jaar heb ik bij bijna 12 weken een miskraam gehad en had dus al een gesprek bij de vk gehad.dus ook al heb je het eerste gesprek gehad kan het nog misgaan niet kwaad bedoelt ofzo.
maar ik had eerst ook iets ik vertel het nu de eerste 3maanden niet maar helaas dat is me niet gelukt hihi maar aan de andere kant had ik ook iets van stel dat het nu weer mis gaat weet niemand er wat vanaf en vorige keer ben ik juist overal met mn moeder heen gegaan dus had nu een dubbel gevoel.
haha snap je mn verhaal nog


gr

 

[Anoniem]

vroeger naar bed helpt om te compenseren, maar ook lekker badje enzo.

Wat betreft misselijkheid kan ik je slecht helpen nog nooit last van gehad ze zeggen dat een droog bischuitje / koekje weleens kan helpen even laten inwerken 15 minuten en dan pas uit bed komen.

Wat betreft dat zogenaamd gewacht...ik doe daar niet aan mee (alsof ik zou kunnen) ik heb het aan iedereen meteen verteld dat is 10 keer leuker en mocht het misgaan dan heb je support!

 

[Anoniem]

Ik heb het op mijn werk nog steeds niet verteld. Ik vind het zo knap van mezelf! Vanmorgen tijdens de koffie ging het nota bene over kinderdagverblijven en luiers en ik kon nog steeds mijn mond houden!
Ik wil het echt pas met 12 weken vertellen omdat ik zelf de leidinggevende ben en niet onnodig onrust wil zaaien. Maar als alles goed gaat, ja, dan moet ik ze toch vertellen dat ik er begin volgend jaar een aantal maanden niet ben en dat er dus een vervanger komt. Maar de rust is net weer een beetje teruggekeerd hier en ik wil het gewoon voorlopig rustig houden.

Aan mijn familie en vrienden ga ik het vertellen op mijn verjaardag (ik ben eind juli jarig en dan ben ik ruim 12 weken). Voor die tijd toch liever niet. Stel dat het misgaat en iedereen weet ervan, dan gaan ze elke keer dat ik geen wijntje neem vragen: "Goh, José, ben je weer zwanger?" Daar heb ik dus echt geen zin in. Daarom wist ook niemand dat we het aan het proberen waren. Viel ook weinig te weten want het was in ronde 2 al raak....

Maar het is vreselijk persoonlijk zoiets en ik kan me ook heel goed voorstellen dat anderen het wel gelijk vertellen! Het gaat wel extra leven als je het vertelt hoor. Mijn ouders, schoonouders, zus en schoonzus weten ervan en een aantal vrienden die zelf ook kinderen hebben (nogal dun gezaaid in onze omgeving). Als je het vertelt en iedereen reageert zo enthousiast (nouja, bijna iedereen, haha) dan voel je je helemaal on top of the world!

Succes met alles!
Groetjes van José (9 wkn, 2 dgn, banner doet het niet).

 

[Anoniem]

Hoi,

Toen ik wist dat ik zwanger was heb ik dat meteen verteld aan mijn (schoon)ouders en broers en zussen. Ik kon me mond gewoon niet houden. Mijn eerste zwangerschap is geeindigd in een miskraam en ik was heel blij dat ik  het verteld had. Het is gewoon fijn dat je je verdriet met je  familie kunt delen. Vandaag ben ik precies 40 weken zwanger en bij deze zwangerschap  heb ik het ook vanaf het begin verteld. Ik heb het pas later verteld aan kennissen.
Ik was in het begin ook erg misselijk en hoewel ik me nooit ziek gemeld heb, had ik wel wel het idee dat mijn werk er onder leed. Ik heb het toen in vertrouwen aan mijn leidinggevende verteld en zij was daar blij mee omdat ze rekening met me kon houden.