'slaan',hoe gaan jullie daarmee om?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoihoi!
Ik ben benieuwd hoe jullie omgaan  met jullie kleintje als hij of zij slaat...
Delano heeft het vandaag voor het eerst gedaan en ik was zeer verbaasd.
Nu zit hij ook even niet zo lekker in zijn velletje maar kan dit natuurlijk niet over mijn kant laten gaan.
Mijn vraag dus,wat doen jullie met een peuter die slaat???
Groetjes Tanja
 
Kian slaat wel vaker uit enthousiasme. Daar doe ik niets aan (alleen klappen ontwijken haha).
Maar vorige week sloeg hij inderdaad met z'n kaken op elkaar. Hij stond op de commode en ging steeds harder slaan. Ik was 'm aan het uitkleden en had hem al een paar keer streng aangekeken en gewaarschuwd. Toen deed hij het weer en toen heb ik hem in z'n blote kont (tsja, dat was op dat moment toevallig zo) in z'n bed gezet zonder speen/knuffels ed. En gezegd: "DAG KIAN". En de deur achter me dicht getrokken. Daar is ie toen best van geschrokken en begon hartverscheurend te huilen. M'n man stond op de gang en die wist niet of ie nou in lachen uit moest barsten om mijn actie ineens, of dat ie verbaasd moest blijven staan.
Na een paar minuten (waarschijnlijk maar 1 minuut, maar ja, met een huilend kind lijkt het zo lang) ben ik weer naar hem toe gegaan en heb op rustige toon gezegd dat ie dat niet meer mag doen.
Vandaag begon het weer, maar toen was streng aankijken voldoende om het te laten stoppen. Ik denk dat ie het zich nog wel kan herinneren.

Succes! Want ik denk dat dé tip niet bestaat. Het ligt er maar net aan hoe de moeder het aanpakt en hoe het kind erop reageert ...

Liefs Nelleke
 
Hier ook zo'n dame die het ineens deed???!!!
En dan ook nog mijn kleine brilletje pakken en op de grond gooien.
Ze heeft hem eerder al een keer gepakt en in 2-en gebroken.
Toen was ik best boos.
Wat ik nu doe is, haar streng toespreken en zeggen dat het niet mag.
Maar dat hielp niet, ze doet het net zo hard nog een keer.
Ik maak er niet al teveel een punt van, zeg er iets van, nee schudden, in ieder geval duidelijk maken dat dit niet goed is.
Verder gewoon afleiden en over iets anders beginnen, dan blijft ze er niet in hangen (want dan slaat ze wel meerdere keren).
Als ze het een derde keer doet, is het mis. Zo van de week: toen heb ik ze abrupt van de commode (had haar net verschoond) in haar kamer gezet en deur dicht. Toen heeft ze zich zeker een minuut niet bewogen, want ik hoorde helemaal niets. Ze was vast verbaasd. Ben toen ze opstond naar haar toe gegaan en uitgelegd dat wat ze had gedaan niet goed was en heb toen na een knuffel alles omgebogen en we zijn benenden gaan spelen.
 
Siebe heeft er ook een handje naar om te slaan en dan gewoon te gaan staan lachen. Meestal spreek ik hem vermanend toe, maar als hij aan de gang blijft en me gewoon uitlacht, geef ik hem een tik op zijn handje en zeg dat hij dat niet mag doen, omdat het pijn doet. Meestal begint hij dan te jammeren (of huilen), maar hij snapt wel wat ik bedoel.....Mijn ervaring is dat het laten voelen wat hij zelf doet (uiteraard wel in een veel zachtere vorm), het beste werkt omdat hij beter snapt wat het gevolg is. Het is maar een momentopname, want na een tijdje is hij die ervaring natuurlijk weer kwijt, maar als je het volhoudt, komt het goed. Het is de welbekende fase weer. Merijn heeft het ook gehad, alhoewel in mindere mate, maar het gaat over, zolang je maar duidelijk maakt dat het niet kan en mag en zegt dat het pijn doet.

Groetjes Fonske.
 
Wij hebben ook zo'n kleine driftkikker in huis en dat is eigenlijk al een paar maanden zo. De ene week gaat het beter dan de andere. Hij bijt en slaat voornamelijk als hij zijn zin niet krijgt en dan is mama vooral de boosdoener....tsja..

In het begin waarschuwde ik hem nog en bij de derde keer moest hij van mij op de trap gaan zitten. Dat is van begin af aan zijn "strafplekje" geworden en dat weet meneer heel goed. Nu waarschuw ik niet meer, elke keer als hij bijt of slaat, hup geen pardon op de trap. Daar laat ik hem 1 minuutje zitten en daarna ga ik naar hem toe en leg hem op ooghoogte uit dat hij niet mag slaan/bijten en dat hij daarom op de trap zit.
Hij snapt het heel goed hoor, maar soms zit zijn frustratie zo hoog dat hij toch nog bijt of slaat. Het is gewoon een fase, wat best moeilijk is waar ze allemaal wel doorheen moeten.

Ik zou persoonlijk het bed niet als "strafplekje" gaan maken want het bed is toch echt om te slapen..... Succes allemaal!!!
 
Hoi Daantijs,
Ja dat van dat bed heb je helemaal gelijk in. Het was ook niet een overdachte actie. Ik was het gewoon zat en verzon iets wat ie niet leuk vond. Ach, en het bed stond op 1 meter afstand, dus dat leek me prima.
Verder heb ik gelukkig nog geen echt strafplekje hoeven bedenken.
Liefs Nelleke
 
Als Tijs slaat is het vaak om een reactie uit te lokken. Nee zeggen en met ons hoofd schudden vindt ie dan alleen maar leuk. We pakken nu zijn handje vast, zodat ie niet meer kan slaan (zonder hem pijn te doen natuurlijk), kijken hem boos aan en zeggen duidelijk dat dat niet mag. Dat werkt hier. Soms in één keer, soms na een paar keer. Maar het werkt iedere keer.

Als we zeggen dat het pijn doet, dan vindt ie het alleen maar leuk. Gaat dan ook met zijn handjes hard tegen elkaar slaan en roept dan heel hard: AU. Dus dat werkt hier ook niet.

Je moet dus inderdaad kijken wat bij je eigen kind het beste werkt.

Groetjes,
mv Tijs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan