't is moeilijk nu april eraan komt, daarin was ik anders uitgerekend

A

ANONYMOUS_USERNAME

He meiden,

Na mijn curretage in oktober heb ik me er min of meer bij neergelegd dat het niet zo mocht zijn. Maar nu ik maar niet zwanger word en eind april er aan komt (was 29 april uitgerekend) word het wel weer wat moeilijk.

Als ik van anderen uit de omgeving   hoor dat ze zwanger zijn of zoals mijn schoonzus, net bevallen, ben ik echt heel blij voor ze, maar bij mezelf steekt het toch.
Het is ook zo welkom... we willen het graag.. en dat maakt het ook zo moelijk. Aaan de ene kant mogen wij ons heel gelukkig rpijzen dat we al een gezonde zoon hebben, maar juist ook door hem weten we hoe speciaal een kind is en mag ons gezinnetje wel groeien!

Ik vind het ook moeilijk om met anderen erover te hebben. Ik praat er wel over, maar wil ook sterk zijn, niet huilen. Dat komt ook omdat de meesten zich hier niet echt wat bij voor kunnen stellen als ze het zelf niet mee hebben gemaakt. Vandaar dat het ook zo prettig is om hier te kunnen komen!

zo, mijn hart weer even gelucht.

We geven de moed nog niet op, maar nemen wel even 2 maanden 'rust'; de geest ontspannen.

Liefs Hester
 
Lieve Hester,

Ik weet nog heel goed hoe het voelde in oktober, dat was de maand waarin ik in eerste instantie uitgerekend was.
Ondanks het feit dat ik weer zwanger was, voelde het verdrietig, er was zoveel omheen gebeurd en de nieuwe zwangerschap was zo ongrijpbaar en je weet ,ook in het begin heel spannend, dat ik steeds bleef kijken naar de mensen bij wie het wel gewoon verlopen was.

Ik hoop dat je door je pauze, lekker je lijf en geest, alle rust kunt geven en dat jullie wens sneller uitkomt dan je verwacht!!
By the Way ik ben in december geboren, en een steenbok heeft ook z ´n/haar charme

Jeanette
 
he Hester,

April was voor mij ook de maand dat ik uitgerekend was. Begin oktober heb ik een spontane miskraam gehad.
Ook ik heb een gezond kind ( dochter). Dacht dat het ook allemaal niet meer kon.
Nu ben ik, durf het bijna niet te zeggen ( ben wel bang), bijna 6 weken zwanger.
Durf ook nog niet te juichen, maar wie weet. Dus Hester houd moed, geef niet op en
probeer het inderdaad een beetje van je af te zetten. Al is dat moeilijk, ik weet het.
Ik geloof nog niet dat ik zwanger ben, maar we moeten optimistisch blijven.
Meid kom op. Sterke

Groetjes SE
 
he Hester,

April was voor mij ook de maand dat ik uitgerekend was. Begin oktober heb ik een spontane miskraam gehad.
Ook ik heb een gezond kind ( dochter). Dacht dat het ook allemaal niet meer kon.
Nu ben ik, durf het bijna niet te zeggen ( ben wel bang), bijna 6 weken zwanger.
Durf ook nog niet te juichen, maar wie weet. Dus Hester houd moed, geef niet op en
probeer het inderdaad een beetje van je af te zetten. Al is dat moeilijk, ik weet het.
Ik geloof nog niet dat ik zwanger ben, maar we moeten optimistisch blijven.
Meid kom op. Sterkte

Groetjes SE
 
Hoi Hester,

Ik kan me heel goed voorstellen dat je het moeilijk hebt nu je schoonzus is bevallen.
Zelf heb ik een miskraam/buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en ben ik 12 januari geopereerd. Ik dacht dat ik het een en ander wel aardig verwerkt had, maar zondag zijn we op kraamvisite geweest en heb ik de pasgeboren baby in mijn handen gehad. Ik vond het geweldig, maar gister en ook vandaag nog ben ik erg verdrietig en voel mezelf heel erg zielig. Ik laat mezelf dan maar even; gaat het het snelst weer over denk ik.

Ik had voor mezelf bedacht dat ik er geen moeite mee zal hebben in de maand dat we, als de zwangerschap wel goed verlopen zou zijn, een kindje zouden hebben gekregen. Nu ik deze verhalen zo lees, hou ik er toch maar rekening mee dat ook ik het in die periode wat moeilijker kan hebben.

In ieder geval wens ik je heel veel sterkte toe. En blijf praten als dat nodig is.

groetjes Mary.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan