Ik kreeg menstruatieachtige pijnen (vergelijkbaar i.i.g. maar veel heftiger dan ooit had dan ook meer dan 9 maanden niet meer gemenstrueerd).
Dit uitte zich in heftige rugpijn en buikpijn, dit heeft een dag of 3 geduurd, voor de ontsluiting zich echt daadwerkelijk ingang zetten. * had ook alleen maar rugweeën* ( vandaar dus die rugpijn)
Op de dag zelf moest ik nog voor controle bij de gyneacoloog dat was om half 10 smorgens, die bevestigde idd dat ik in de ontsluitingsfase zat, toch werd ik terug naar huis gestuurd en geadviseerd zo veel mogelijk te ontspannen ( wat erg moeilijk was ivm die rugweeën) kon ik haast niet lopen zitten liggen iig erg moeilijk me een houding te geven. Mijn man was meegeweest naar de controle maar ging nadien gewoon werken, ook op mijn aanbevelen, smiddag op het toilet rond een uur of 1, verloor ik de slijmprop, en werden de rugpijnen ( =weeën) dus erger en korter naar elkaar om de 4 a 5 minuten, vanuit die gegevens het ik het ziekenhuis gebeld ( ik was toen 40 weken en 4 dagen zwanger) ivm zwangerschapsvergiftigingssymtomen was de indicatie om inhet ziekenhuis te bevallen. Mijn man heb ik nadien gebeld en die kwam op zijn gemakje naar huis ,
( die zei "ik eet eerst me boterhammeke op, nu kan ik ermee lachen toen niet).
Rond 15 uur zetten de weeën heftiger door, de vliezen waren doorgeprikt, daaruit bleek ook dat ons kindje in het vruchtwater gepoept had, waardoor de bevalling nie langer op zich moest wachten. Tijdens het opvangen van de rugweeën kwam ik ook op een bepaald punt dat ik moest overgeven, maar dat is normaal, het kan iig.
Ik weet nog wel dat ik met vlagen erg in mezelf gekeerd was, heb mezelf nog zelfs verontschuldigd tegen het verpleegkundigpersoneel en me man, dat ik nu ff geen leuke gesprekspartner was????!!! ( ze moesten hier erg om lachen)Ik was erg bezig met "mijn"ding.
Opzich ging het vrij vlot ( zeker voor een 1e zei men) om 20.19 uur op 19 januari werd ze geboren. Totale bevallingsduur was 8 uur.
vr. gr. Hetty
P.s. Misschien heb je er niks aan maar ook dit wilde ik ff kwijt, geen een zwangerschap en bevalling is hetzelfde, alles is voor iedere vrouw een unieke ervaring, ik weet niet of je angsten hebt hiervoor, dat je vanuit hier de vraag steld. Mijn advies is luister naar de verloskundige en bedenk er is nog nooit 1 baby blijven zitten, die gedachtes heb ik erg sterk bij me gehouden wat betreft het hele bevallingsthema
