Hoi Ariane,
Bedankt voor je lieve reactie! Fijn dat jij ook goede hulp krijgt. Dat is toch echt heel belangrijk in dit soort situaties. Je kunt het op een gegeven moment gewoon niet meer alleen.
We zijn vandaag weer naar het UMC geweest en die boden ook maatschappelijke hulp aan. Omdat we daar allebei wat aan hebben lijkt ons dat misschien beter dan die coach via mijn werk.
Ik ben trouwens inschock over wat anders wat er vanochtend in het UMC is besproken. Blijkt dat ze normaal gesproken mensen als ze eenmaal zwanger zijn geworden (ongeacht of ze al 2 jaar onderweg zijn zoals wij) weer een jaar naar huis sturen om het zelf te proberen!!!!!!!!!!!!!!! Omdat wij al zolang onderweg zijn en behoorlijk wat tegenslagen te verwerken kregen wilde ze ons een half jaar naar huis sturen. Ik heb me suf gejankt daar en gezegd dat ik het wachten echt niet meer aan kan op dit moment. Ik bedoel de maat is wel een keer vol hoor. Het uitzicht op een zwangerschap is het enige wat me momenteel op de been houdt.
Ze begreep het gelukkig en over 3 weken mogen we terug komen om te bespreken of ze ons wel meteen mag helpen. Ze moeten dit eerst in het medisch overleg bespreken. Ik viel echt bijna van mijn stoel af hoor. NA 2 JAAR!!!!!!!!!!!!!!!!! DOE EENS NORMAAL ZEG!!!!! Nu maar duimen dat het medisch overleg goed uitvalt voor ons.
liefs inge
Bedankt voor je lieve reactie! Fijn dat jij ook goede hulp krijgt. Dat is toch echt heel belangrijk in dit soort situaties. Je kunt het op een gegeven moment gewoon niet meer alleen.
We zijn vandaag weer naar het UMC geweest en die boden ook maatschappelijke hulp aan. Omdat we daar allebei wat aan hebben lijkt ons dat misschien beter dan die coach via mijn werk.
Ik ben trouwens inschock over wat anders wat er vanochtend in het UMC is besproken. Blijkt dat ze normaal gesproken mensen als ze eenmaal zwanger zijn geworden (ongeacht of ze al 2 jaar onderweg zijn zoals wij) weer een jaar naar huis sturen om het zelf te proberen!!!!!!!!!!!!!!! Omdat wij al zolang onderweg zijn en behoorlijk wat tegenslagen te verwerken kregen wilde ze ons een half jaar naar huis sturen. Ik heb me suf gejankt daar en gezegd dat ik het wachten echt niet meer aan kan op dit moment. Ik bedoel de maat is wel een keer vol hoor. Het uitzicht op een zwangerschap is het enige wat me momenteel op de been houdt.
Ze begreep het gelukkig en over 3 weken mogen we terug komen om te bespreken of ze ons wel meteen mag helpen. Ze moeten dit eerst in het medisch overleg bespreken. Ik viel echt bijna van mijn stoel af hoor. NA 2 JAAR!!!!!!!!!!!!!!!!! DOE EENS NORMAAL ZEG!!!!! Nu maar duimen dat het medisch overleg goed uitvalt voor ons.
liefs inge