as maandag naar het ziekenhuis echo van de heupjes!!

hoi hoi

as maandag moeten we dus naar het ziekenhuis om een echo te laten makne van de heupjes van mijn dochtertje.....

ik weet al vanaf de geboorte dat dit moet, maar hd toen nog zoiets van,oohhh man dat duurt nog 12 weken..... dat duurt nog zooo lang..

en nu is het bijna zover...

het wordt gedaan, omdat ik ben geboren met mijn heupjes uit de kom, mijn broer er last van had en mijn moeder en oma........dus ja...

ik heb zo'n spreidboekje erg lang aangehad , omdat ze er bij mij te laat achter kwamen en moest toen opnieuw leren lopen ed.....( nadat ik al 1 jaar was geweest)
en mijn moeder vond het jammer omdat je dan gen jurkjes ed meer aan kan..


van het cb hadden we al gehoord dat sophie een afwijkende huidplooi op haar billen heft en dat kan een aanwijzing zijn....dus ja

we wachten maar af en we zien het wel.....als het zo is dan is het zo..

maar nu zou ik graag willen weten , wat ze in het ziekenhuis doen, mbt die echo en hoe het gaat als ze er een nodig heeft, duurt dat dan nog lang om krijgt ze er meteen een aangemeten..

en ik zou graag van moeders willen weten hoe zij  het vinden om een kindje te hebben die zo'n broekje aan heeft

liefs tobi  ..
 
Bedankt voor je reactie op mijn bericht.

Bij Marissa is het zo gegaan:

Bij de kinderarts was een verschil in beenlengte geconstateerd. Ze was toen nog geen 3 maanden en we moesten dus later terugkomen omdat het misschien nog vanzelf goed kon komen. Daarna heeft ze een echo gehad en tegelijkertijd een rontgenfoto omdat ze het niet goed konden zien. Een week erna telefonisch de uitslag gekregen en gelijk een afspraak laten maken bij een orthopeed. Daar een week later heengeweest.
Bij de orthopeed werden we gelijk doorgestuurd naar de gipskamer voor het laten aanpassen van een pawlik-bandage. De gipsmeester was er echter niet en we konden de volgende dag terug komen. (Eigenlijk pas weken later maar we zijn naar een ander ziekenhuis gegaan en daar kon het gelijk al). De volgende dag dus een pawlik-bandage gekregen. Na 1 week terugkomen voor foto. Er was wat verbetering. Na 2 weken terugkomen. Foto laten maken: toch geen verbetering. Dus pawlikbandage uit en campspreider aan. Foto gemaakt met de campspreider aan en dat zag er al goed uit. (heb helaas de foto zelf niet gezien, was alleen en moest bij Marissa blijven.)  
Dit is maandag gebeurt en ze moet over 2 weken weer terug. En dat is dus even een spannende 2 weken. Er gaat van alles door je hoofd. Heb ook via Internet wel een en ander gelezen/gezien.

Bij de pawlikbandage en trouwens ook bij de campspreider is het het makkelijkste om een maillot aan te doen. Bij de Zeeman hebben ze hele leuke met Winnie de Poeh of Micky Mouse op de billen. Ik doe daar dan nog wel sokjes aan. Qua kleding durf ik nu nog niks te doen/kopen, eerst maar eens even afwachten wat er allemaal staat te gebeuren.

Ik wens jullie ook heel veel sterkte en ik hoop dat het allemaal meevalt.
Bianca.
 
Owja op je vraag hoe ik het vind dat ze spreidbroekje aanheeft: ik vind het vreselijk. Het is lastig met voeden, ze kan niet zo makkelijk liggen  en wat ik eigenlijk het ergste vind: als ze huilt; heeft ze er pijn aan, en waar dan?? je blijft zo gissen. Dinsdag heeft ze bijna hele dag wel gehuilt, maar huilt ze dan omdat haar benen ineens weer anders zitten of omdat ze pijn heeft. Heb die dag dus lekker mee lopen huilen met haar. Gisteren ging het wel beter.
 
De pawlikbandage was vooral erg lastig met al die gespjes.
Maar misschien heeft jouw dochter er wel minder moeite mee/last van.
Die van mij is vrij temperamentvol en heeft altijd al wel veel gehuild.
 
En hoe is het afgelopen in het ziekenhuis? Weet je al meer?

Wij zijn vrijdag met Marissa weer terug gegaan naar het ziekenhuis. Ze huilde erg veel en ik vertrouwde het gewoon niet. Een andere arts heeft er naar gekeken en ze heeft nu weer de pawlikbandage om. Deze moet zorgen dat het beentje weer in de kom komt en die spreidbroek was daar dus niet geschikt voor. Haar beentjes zitten nu heel hoog, maar ik heb er wel een beter gevoel bij dat het zo goed gaat komen. In het begin heeft ze nog wel wat gehuild, maar ze begint er nu al weer aan te wennen. Donderdag moeten wij nu weer terug voor een rontgenfoto. En gelukkig ook weer naar die arts. Die andere hoeven we niet meer. Ten eerste was ie vrij bot en kortaf, en ten tweede dus een totaal verkeerde beslissing genomen door het spreidbroekje aan te laten doen. We gaan deze week dus heeeel hard duimen dat het beentje in het kommetje zit.
 
hoi hoi

hoi wat lief dat je eraan gedacht had..

nou we zijn geweest en er is ws geen afwijking aan haar heupjes.....

maandag horen we het officieel, maar de gene die de echo maakte dacht dat het er goed uitzag........

erg prettig dus...


maarre wbt jou meissie, gossie dus ws heeft ze al die tijd pijn gehad en dat terwijl zo'n spreidbroekje niet eens mocht...

goed dat je terug bent gegaan dan en hopen dat het dan nu beter gaat...

dikke kus

tobi
 
Terug
Bovenaan