Hoi allemaal,
Nu de bv is afgelopen komt mijn meisje eindelijk meer in een ritme. Na de fles is ze gezellig nog even wakker. Heeeeeeel leuk, maar het heeft één nadeel: met de bv zoog ze zichzelf in slaap en sliep ze dan weer tot de volgende voeding. Nu zuigt ze zich niet meer in slaap en moet ze dus zelf leren slapen. Dus...bij de eerste jengeltjes wakker naar bed. Nou ben ik niet zo'n held, dus heb ik haar bij de eerste jengeltjes in de box eerst nog even bij me genomen. Daar begon ze te gapen en weer te jengelen en als het zelfs bij mama niet leuk meer is, is ze echt moe. Dus verschonen en naar bed. En toen begon ze me toch hartverscheurend te huilen, ongelooflijk. Dus heb ik geprobeerd haarin bed te troosten, speentje erin, aaien, sussen. Werd ze iets rustiger van, maar ze hield niet op. Dus heb ik haar even laten huilen en haar toen uit bed gehaald en tegen mijn schouder gelegd. Ze werd heel even stil, maar begon toen op mijn schoot weer te huilen, want tja...ze was moe. Dus toen kon ik ook echt niet anders meer dan haar in bed laten huilen. Oooohhhh, wat was dat moeilijk! Ik heb al 2 nachten slecht geslapen en had al hoofdpijn en dat gehuil vind ik zooooo zielig en gaat me echt door merg en been. Maar...na 10 minuten hield het op.
Ze heeft een uurtje geslapen en werd toen wakker. Verschonen, eten, knuffelen, spelen in de box, bij gejengel weer even knuffelen, verschonen, wakker naar bed....weer krijsen. Maar goed, wijs geworden van de vorige keer heb ik het maar gelaten want blijkbaar hield ik haar de vorige keer gewoon wakker met mijn goedbedoelde getroost. En ja hoor, na 10 minuten huilen was mijn grietje weer onderzeil. Het is dus even doorbijten voor ons allebei, maar blijkbaar helpt het wel. Maar ooo, wat vind ik het moeilijk! Het is dat ze zich als ze zo moe is ook door mij niet laat troosten, anders zou ik het niet kunnen. Maar blijkbaar slaapt ons meisje niet het beste bij mij maar in haar eigen bed...eigenlijk maar goed ook!
Ik vond het nogal heftig, dus ik wilde het ff delen...
Eveline
Nu de bv is afgelopen komt mijn meisje eindelijk meer in een ritme. Na de fles is ze gezellig nog even wakker. Heeeeeeel leuk, maar het heeft één nadeel: met de bv zoog ze zichzelf in slaap en sliep ze dan weer tot de volgende voeding. Nu zuigt ze zich niet meer in slaap en moet ze dus zelf leren slapen. Dus...bij de eerste jengeltjes wakker naar bed. Nou ben ik niet zo'n held, dus heb ik haar bij de eerste jengeltjes in de box eerst nog even bij me genomen. Daar begon ze te gapen en weer te jengelen en als het zelfs bij mama niet leuk meer is, is ze echt moe. Dus verschonen en naar bed. En toen begon ze me toch hartverscheurend te huilen, ongelooflijk. Dus heb ik geprobeerd haarin bed te troosten, speentje erin, aaien, sussen. Werd ze iets rustiger van, maar ze hield niet op. Dus heb ik haar even laten huilen en haar toen uit bed gehaald en tegen mijn schouder gelegd. Ze werd heel even stil, maar begon toen op mijn schoot weer te huilen, want tja...ze was moe. Dus toen kon ik ook echt niet anders meer dan haar in bed laten huilen. Oooohhhh, wat was dat moeilijk! Ik heb al 2 nachten slecht geslapen en had al hoofdpijn en dat gehuil vind ik zooooo zielig en gaat me echt door merg en been. Maar...na 10 minuten hield het op.
Ze heeft een uurtje geslapen en werd toen wakker. Verschonen, eten, knuffelen, spelen in de box, bij gejengel weer even knuffelen, verschonen, wakker naar bed....weer krijsen. Maar goed, wijs geworden van de vorige keer heb ik het maar gelaten want blijkbaar hield ik haar de vorige keer gewoon wakker met mijn goedbedoelde getroost. En ja hoor, na 10 minuten huilen was mijn grietje weer onderzeil. Het is dus even doorbijten voor ons allebei, maar blijkbaar helpt het wel. Maar ooo, wat vind ik het moeilijk! Het is dat ze zich als ze zo moe is ook door mij niet laat troosten, anders zou ik het niet kunnen. Maar blijkbaar slaapt ons meisje niet het beste bij mij maar in haar eigen bed...eigenlijk maar goed ook!
Ik vond het nogal heftig, dus ik wilde het ff delen...
Eveline