Avond niet willen slapen op eigen kamer

<p>Hoi,</p><p>onze meid van bijna 5 maanden slaapt overdag alle dutjes in dr eigen bedje. Om 19.00 leggen we dr in bed. Ze slaapt dan ongeveer <span style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0);">30 min. Daarna wilt ze niet meer in dr eigen bed en is ze helemaal overstuur. Meestal leggen we haar dan bij ons en dan is het goed. Wie herkent dit en wanneer ging dit bij jullie over? Accepteert ze het een keer of hoe kunnen we hiervoor zorgen? Of zeggen jullie juist lekker bij ons leggen?</span></p>
 
Ik heb geen tips sorry, maar het is zeker herkenbaar! Ons zoontje ging pas met 4 maanden zijn eigen bedje overdag accepteren en alle avonden (19.00 slapen en 19.45 wakker en onrustig tot laat) en nachten onrustig geweest met veel huilen en wakker. Ik heb flink staan wiegen het eerste jaar. Met 10 maanden leek hij het ineens te snappen en sliep hij zijn eerste nacht door van 19.00-7.00 (om en nabij). Nog steeds krijgt hij 19.00 de laatste fles en gaat hij slapen. Ik heb in het eerste jaar veel boeken en internet gelezen en meerdere methodes geprobeerd. Maar helaas, ons zoontje sliep gewoon slecht. Ik ben niet van het laten huilen en gaf hem wat hij nodig had. Wiegen, zingen, knuffelen, bij ons liggen enz. Ook fles – en uiteindelijk slapen op verzoek. Ik heb alle regeltjes losgelaten (het was mij inmiddels wel duidelijk dat mijn kind daar niet op reageerde) en gekeken wat werkte en waar ik mij fijn bij voelde. Wel heb ik nu ervaren dat hij een halve minuut wat jammert/soort van huilt en dan in slaap valt. Gaat dit over in overstuur dan ga ik hem direct troosten en probeer ik hem terug te leggen als hij rustig is. Het is bij ons dus vanzelf opgelost, spontaan in een nacht gebeurd en slaapt ip nu heerlijk. Vooral bij jezelf blijven. Als je vind dat je er goed aan doet om je kindje bij je te leggen.. lekker doen. Ik ging alleen niet samen in het grote bed slapen. Hij sliep wel maar ik bleef wakker. Dat was zwaar, maar ik was allang blij dat hij sliep. En daarna proberen over te leggen ? Succes. Hopelijk krijg je tips wat uiteindelijk sneller werkt (want eigen nachtrust is ook heel fijn) en anders lost het zichzelf wel op.
 
Misschien heeft ze een andere bedtijd? Wat eerder of juist later? 
Het kan best hoor, dat ze er nog wat langer voor nodig heeft. Voor de nacht in slaap vallen is hier ook lang de lastigste geweest. Wij hebben aan cosleepen gedaan en ik lag tussen 2 maanden, vanaf wanneer de prikkels beneden teveel waren, tot 4 maanden in het donker in de stilte naast haar van 19 tot mijn bedtijd. Tenenkrommend. Maar het werkte. Ik hield haar handje vast tot ze alle prikkels en frustratie eruit gehuild had. Wat in het begin wel een uur duurde. Maar in mijn armen huilde ze ook. Huilbaby. 
Vanaf 4 maanden kon ik stiekem naar beneden als ze sliep. Werd ze wakker, dan gauw troosten. Niet afwachten, want dan raakte ze overstuur. Zo heb ik langzaam het vertrouwen gewonnnen.
 
5 maanden is nog zo jong om in het donker alleen te liggen. Ze heeft blijkbaar nabijheid nodig. Dat geeft ze aan. Wij hebben haar eerst als het haar bedtijd was op onze buik gelegd en als ze dan diep in slaap was haar in haar bedje gelegd. Dit ging goed maar was voor ons niet haalbaar meer. We hadden dan geen avond meer en waren zo moe. Toen hebben we haar geleerd alleen te slapen. Is een methode en duurt afhankelijk van het kindje lang. Als eerste blijf je bij haar naast het bedje als je haar in bed legt. En wacht dan tot ze slaapt (hand vast houden mag) en direct knuffelen als ze overstuur raakt maar niet praten. Toen dit lukte en ze niet meer overstuur raakte ben ik op het bedrand van ons bed gaan zitten. Wederom dezelfde structuur. Toen bij het hoofdkussen, daarna bij de deur op een stoel, toen op de gang, daarna de trap en toen ging het goed. Heeft een maand geduurd maar nu gaat ze vrolijk naar haar bedje. Was zwaar maar zou het zo weer doen. Het is verlatingsangst. Ik was blij dat het CB ook geen voorstander was van laten huilen (3-5-7-10 min laten huilen) echt een belachelijke methode. Een kleintje begrijpt niets van waar hij is, heeft geen besef van tijd, en raakt zo overstuur omdat hij bang is dat er nooit meer iemand komt. Zullen zat mensen zijn die dat onzin vinden maar ik geloof er heilig in dat een baby die begeleid wordt in nieuwe dingen (zeker in het loslaten van mama en papa in de buurt) meer zelfvertrouwen krijgt. De methode moet bij je passen maar wellicht heb je er wat aan. Succes!!!
Groetjes, susanne
 
Associeert ze dat bed niet met korte dutjes? Het klinkt raar maar onze meid moeten we niet in haar eigen bed leggen overdag want dan huilt ze toeters met blazen. Maar als het bedtijd valt ze er (soms) heerlijk in in slaap ... 
 
Misschien associeert ze dat met korte slaapjes en associeert ze jullie bed met lange slaapjes. Misschien kijken om haar korte dutjes ergens anders te laten doen en die kennis om te draaien. 
 
Mijn zoontje sliep ook heel slecht rond die leeftijd. Ik ben begonnen met het gebruiken van witte ruis. Er is een artiets op Spotify en Apple music die ik altijd gebruik. Het heet Sounds that make my baby sleep. Dit schijnt te kalmeren en de hersenen te stimuleren. Baat het niet dan schaad het niet. Ik zet altijd een nummer op repeat zodat hij lekker de hele nacht door kan blijven spelen en het geluid constant is. Het zijn playlists met huiselijke geluiden. Ook hebben ze een nummer met het geluid van een auto ritje. Hier val ik zelfs graag mee in slaap. MAJOR HELP. Ik hoop dat je er iets aan hebt! Veel Succes?☺️ https://open.spotify.com/artist/5BD1SLx95hHAUe8NFixDqx?si=a_X6Ati1R7ujTr3YYOjnoA
 
Terug
Bovenaan