Avonden vermoeiend met clustervoeden en veel huilen.

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Ik heb een dochtertje van ruim 6 weken en een zoontje van 20 maanden. Omdat de kinderen best dicht op elkaar zitten vragen ze beiden 'veel' aandacht (die ze uiteraard krijgen), maar moet het wel verdeeld worden. Overdag gaat dat prima. Onze dochter slaapt nog veel waardoor ik aandacht aan mijn zoontje kan geven. De avonden vind ik (samen met mijn man) erg zwaar, omdat onze dochter vanaf 17.00 uur tot 22.00 uur wakker is en huilerig (de welbekende huiluurtjes). Ik geef borstvoeding en in die uurtjes zou ze wel om de drie kwartier kunnen drinken. Regelmatig doe ik dat dan ook om even wat rust te krijgen, maar verstandig is het volgens mij niet. Ook wil ze graag opgetild worden en gewiegd worden. Dit gaat natuurlijk wel even, maar niet de hele avond. Zeker niet met een ander jong kindje in huis.Ik heb wel eens gelezen dat de vraag in de avonduurtjes naar voeden clustervoeden heet. Kinderen zouden dan veel drinken om daarna een aantal uren goed te kunnen slapen. Ik geef toe dat ze 's nachts inderdaad 7 uur achter elkaar kan slapen. Toch weegt dit niet op tegen de onrustige avonduren. Ik heb haar af en toe in een draagzak (wat wel aardig helpt). Hebben jullie hier ook ervaring mee? Ik kom zelf 's avonds aan niets anders toe en heb het idee dat ik alleen maar aan het wiegen en voeden ben. Niet dat ik grootse plannen heb, maar ook door de bv. is het bijna niet mogelijk om bijvoorbeeld even in de tuin te werken. Overdag drinkt ze trouwens om de 4 uur (vraag-aanbod) en is ze een rustige zoete baby. Het geven van afgekolfde melk in een flesje hebben we al een aantal keer geprobeerd, maar lukt nog niet. Hier moeten we dus nog even geduld mee hebben.
Ik hoor graag van jullie

Groetjes van Martine
 
Hoi,

Ik vind het vrij normaal voor die leeftijd....
Ik heb me er toendertijd bij neergelegd, en het gaat vanzelf over.
Het zijn de beruchte uurtjes....

Groetjes Debby mv B'Elanna
 
Ook voor mij is het heel herkenbaar. Je kan wel janken soms om de tijd die je aan je kind moet besteden. Tegen de tijd dat je kind eindelijk slaapt ben je zelf bekaf en duik je je bed in met de gedachte: weer geen minuut tijd voor mezelf gehad...

Stel jezelf erop in dat dit erbij hoort het eerste jaar. Vera is nu 6 maanden en sinds 2 weken heb ik zo nu en dan een half uurtje op een avond dat ik tijd heb voor tv kijken ofzo. Maar nog steeds niet voor dingen als foto's inplakken of weggaan. Zoals vanavond: even de krant en post uit de brievenbus halen bij mijn ouders die op vakantie zijn. Ben ik daar, belt mijn man op waar ik blijf, want Vera huilt . Tja, ik stond op de heenweg voor de open brug ppffff. dat benauwd erg, maar gaat echt over. Je erbij neerleggen en zo nu en dan stiekum een fles erin stoppen. Om even zelf op adem te komen. Echt waar, van die ene kleine fles per week ofzo loopt je bv niet achteruit en het kan jou even wat lucht geven.
 
Dat is heel normaal voor zo'n kleine baby. Mijn dochtertje had dat ook heel sterk. De makkelijkste manier om deze periode door te komen is je er bij neer te leggen.

Ik heb mezelf op de bank geïnstalleerd met een boek, de afstandsbediening en wat te drinken. Voedingskussen op schoot, dochter erop en voeden maar! Af en toe sliep ze dan even, dan werd ze weer wakker voor een slokje, dan weer verder slapen, dan weer een slokje aan de andere borst. Net zolang tot ik zelf naar bed ging en dan sliep ze naast me in bed.

Avond na avond ging dat zo. Na drie maanden was het over. Van de ene op de andere dag!

Groetjes,
Eva
 
Hoi,

Het is ook zeker vermoeiend, ik heb dan geen borstvoeding gegeven, want dan is het nog zwaarder. Maar wij hadden dat ook met ons zoontje, na een week of drie was het over. Maar wij zaten elke avond met hem op schoot en dan sliep hij op schoot en als we hem in bed wilden leggen dan werd hij weer wakker, dus dat werkte ook niet. Gewoon je erbij neerleggen en wel elke avond het vaste bedritueel en in bed leggen en van de ene op de andere dag sliep ons zoontje. Dat heeft dus ongeveer een week of drie geduurd. Nu slaapt hij elke avond lekker, inmiddels is hij 4 maand en slaapt door vanaf een uur of 7 tot de volgende morgen 7 uur. Hij krijgt dan nog een fles rond 22.15 uur. Gisteravond huilde hij voor het eerst  weer 's avonds, maar even getroost en hij sliep verder. Ik kom dus overal aan toe wat ik ook maar wil doen, al vanaf de derde week. Overdag ook alle tijd, meneertje slaapt erg veel.

Succes,
Liefs Vlinder
 
Ik lees in ieder geval heel wat herkenbaarheid! Het verhaal van Eva past inderdaad bij mij. Op de bank, kind in mijn armen en voeden wanneer ze wil! Ik twijfelde alleen heel erg, omdat ik niet weet of het wel goed is om zo vaak te voeden (verwennen?). Overdag (schreef ik eerder)  drinkt ze om de 4/5 uur, maar 's avonds kan ze achter elkaar blijven drinken. Vaak ga ik dan lekker op bed liggen. Gisteren dronk ze drie kwartier, een half uur niet en daarna weer 20 minuten. Toen viel ze om 22.00 uur in slaap en werd vanmorgen om 7.00 uur wakker. Niets te klagen dus over mijn nachtrust!

Groetjes van Martine

 
Hoi Martine,

Ik herken je verhaal ook, had hetzelfde met mijn dochtertje. Ik heb toen inderdaad net als de meeste bovenstaande mama's mezelf er gewoon bij neergelegd en ben haar lekker 'savonds blijven voeden. Tuurlijk vond ik dat af en toe ook wel heel zwaar maar het is eigenlijk maar zo een korte periode dat ze dit nodig hebben... Sol doet het al maanden niet meer en soms mis ik het zelfs! Ze gaat nu gewoon om ongeveer 19.30 naar bed en slaapt dan tot de volgende ochtend dus ik zie haar helemaal niet zo vaak, laat staan dat ze lekker zo intiem tegen me aan ligt 'savonds... Ze is nu trouwens 5 maanden.
Ik denk echt niet dat je bang hoeft te zijn dat je je kindje verwend, ze zijn nu nog zo klein, ze hebben gewoon de warmte van mama nodig. Het gaat echt op een gegeven moment vanzelf over, dan hebben ze het niet meer nodig.
Zelf vond ik het ook meer ontspannen dan anders de hele tijd krampachtig naar een huilende baby luisteren, dat heeft ook helemaal geen zin lijkt me.
Ik heb weleens ergens gelezen dat je een kind tot 6 maanden sowieso niet kunt verwennen trouwens. En ook al verwen je haar wel een beetje, dat mag toch ook best? Het zijn nog maar zulke kleine mensjes...
Sterkte in ieder geval!
Groetjes, Sarah
 
ook hier is je verhaal heel herkenbaar. Mijn zoontje heeft dat ongeveer 3 maanden gedaan en daarna werd het langzaam minder. Je hoeft echt niet bang te zijn je kindje te verwennen, ze hebben het gewoon nodig in het begin. Ik heb er ook aan toegegeven maar het is inderdaad zwaar. En dan heb ik niet ook  nog eens een dreumes/peuter rondlopen.

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan