A
Anoniem
Guest
hey meiden.
gisteren moest ik naar de verloskundige.
gelukkig was alles goed. maar toen ik vertelde dat ik zondag een plasje water had verloren moest ik gelijk naar het ziekenhuis.
ze dacht dat ik vruchtwater was verloren en wilde dit voor de zekerheid na laten kijken.
ze zei dat als het echt vruchtwater was, ik morgen ( vandaag dus) terug moest gaan naar het ziekenhuis en dat ik dan ingeleid zou worden.
ze had gebeld naar t ziekenhuis en moest gelijk komen.
ik gelijk in de stres. mijn vriend was totaal niet in de buurt, moest met de tram en metro naar het ziekenhuis. niemand in de buurt die me kon brengen. dacht ik.
ik gelijk naar mijn vriend gebeld. die kwam er gelijk aan. ik bleek dus vlak bij zijn werk te zijn en hij heeft naar de zaak gebeld om te kijken of er nog iemand was. gelukkig was er nog een collega van hem dus die heeft mij opgehaald en naar het ziekenhuis gebracht.
eenmaal in het ziekenhuis werd er een hartfilpje gemaakt van die kleine en werden mn weeen opgemeten. alles was goed. en de weeen kram om de 10 min.
na een half uur was dat klaar en moesten we wachten op de gynaecoloog. dit duurde behoorlijk lang.
toen ze er eenmaal was, maakte ze een echo.
wel zij ze van tervoren dat als ik echt vruchtwater verlies had, ik gelijk in het ziekenhuis moest blijven.
niks morgen, wat de vk zei.
op de echo zag alles er goed uit.
ik had nog voldoende vruchtwater.
toen heeft ze met een eendenbek ( of hoe zo'n ding ook heet) gekeken of ik toen iets verloor. dit was maar een klein beetje. niks om ons ongerust over te maken.
( het vruchtwater blijft zich gewoon aanmaken)
al met al konden we na 4 uur ziekenhuis en 1 uur vk weer naar huis.
het was me een avondje ook weer wel zeg.
toch baal ik ergens wel dat het vals alarm was. had eigenlijk stiekem wel gehoopt dat ik die kleine vandaag in mn armen mocht sluiten.
maar helaas. ze laat nog even op haar wachten hahaha.
nou lang verhaal, maar moest het even kwijt!
liefs, do
precies 37 weken.
gisteren moest ik naar de verloskundige.
gelukkig was alles goed. maar toen ik vertelde dat ik zondag een plasje water had verloren moest ik gelijk naar het ziekenhuis.
ze dacht dat ik vruchtwater was verloren en wilde dit voor de zekerheid na laten kijken.
ze zei dat als het echt vruchtwater was, ik morgen ( vandaag dus) terug moest gaan naar het ziekenhuis en dat ik dan ingeleid zou worden.
ze had gebeld naar t ziekenhuis en moest gelijk komen.
ik gelijk in de stres. mijn vriend was totaal niet in de buurt, moest met de tram en metro naar het ziekenhuis. niemand in de buurt die me kon brengen. dacht ik.
ik gelijk naar mijn vriend gebeld. die kwam er gelijk aan. ik bleek dus vlak bij zijn werk te zijn en hij heeft naar de zaak gebeld om te kijken of er nog iemand was. gelukkig was er nog een collega van hem dus die heeft mij opgehaald en naar het ziekenhuis gebracht.
eenmaal in het ziekenhuis werd er een hartfilpje gemaakt van die kleine en werden mn weeen opgemeten. alles was goed. en de weeen kram om de 10 min.
na een half uur was dat klaar en moesten we wachten op de gynaecoloog. dit duurde behoorlijk lang.
toen ze er eenmaal was, maakte ze een echo.
wel zij ze van tervoren dat als ik echt vruchtwater verlies had, ik gelijk in het ziekenhuis moest blijven.
niks morgen, wat de vk zei.
op de echo zag alles er goed uit.
ik had nog voldoende vruchtwater.
toen heeft ze met een eendenbek ( of hoe zo'n ding ook heet) gekeken of ik toen iets verloor. dit was maar een klein beetje. niks om ons ongerust over te maken.
( het vruchtwater blijft zich gewoon aanmaken)
al met al konden we na 4 uur ziekenhuis en 1 uur vk weer naar huis.
het was me een avondje ook weer wel zeg.
toch baal ik ergens wel dat het vals alarm was. had eigenlijk stiekem wel gehoopt dat ik die kleine vandaag in mn armen mocht sluiten.
maar helaas. ze laat nog even op haar wachten hahaha.
nou lang verhaal, maar moest het even kwijt!
liefs, do
precies 37 weken.