Bleh, vervelend is dat he!
Dit is mijn 2e zwangerschap en ook voor mij was het een volstrekt onbekend fenomeen, maar man! Wat ben ik een partij misselijk geweest (en nu nog) deze keer...
Ik had het ook sterk in avond/nacht, de ochtend was mijn beste moment van de dag. Dan was misselijkheid wel te hebben (als ik maar vaak kleine beetjes at), maar tegen de middag werd het altijd steeds erger, tegen de tijd dat ik naar bed ging was ik zo kotsmisselijk dat ik er niet van kon slapen, heel ellendig! Ik heb gelukkig niet zo vaak hoeven braken, mijn eten bleef meer dan de helft van de tijd wel zitten.
De misselijkheid hangt bij mij (nu nog) sterk samen met vermoeidheid, vandaar ook de avonden en nachten? Hoe vermoeider ik ben, hoe misselijker. Helaas heb ik hierdoor de helft van mijn zwangerschap ziek op bed moeten doorbrengen en zit ik al bijna vanaf het begin in de ziektewet. Ik rust en slaap dus heel erg veel om het allemaal een beetje vol te houden.
Vanaf een week of 20 werd het wel beter tov het begin, maar ik ben nog steeds regelmatig misselijk. Het braken is nu gelukkig beperkt tot 1 keer per week. Inmiddels heb ik me er mee verzoend dat ik een van de ongelukkigen ben die er 9 maanden last van heeft, maar dat is wel uitzonderlijk hoor. Meestal zeggen ze dat het na 20 weken echt beter/over moet gaan.
Mijn belangrijkste tip is vooral rusten, rusten, rusten, en kleine porties eten, dat is/was het enige dat bij mij nog verschil maakte. Andere tips hielpen niet (zoals emesafene, gember, geen melkproducten, droog beschuit en weet ik wat voor andere dingen...).
Ik wens je veel sterkte en ik hoop dat er voor jou snel een einde aan komt!
Groetjes, Karin
34+4 wkn van 2e
