Als je eind december tegen me gezegd had dat ik begin juni de avondvierdaagse zou lopen had ik je voor gek verklaard. Maar ja, belofte maakt schuld en dus heb ik deze week, 11 weken na de bevalling van Connor, de avondvierdaagse uitgelopen met Margo. Fysiek gezien was het niet helemaal verstandig gezien mijn instabiele bekken en mijn fibromyalgie. Maar geestelijk best een overwinnig! Bovendien, zoals gezegd: Beloofd is beloofd. Als Margo iets beloofd verwacht ik van haar ook dat ze die belofte nakomt, dus zou een slecht voorbeeld zijn als ik het niet deed. Ro was de hele week precies op tijd thuis om Connor onder zijn hoede te nemen (en zelf te eten) zodat Margo en ik dit samen konden doen! We hebben genoten en zijn super trots op onszelf!