baarmoederhalskanker

In november 2003 werd naar aanleiding van onze kinderwens en de normale voorafgaande onderzoeken baarmoederhalskanker bij me vastgesteld. Een week na de diagnose werd er via een chirurgische ingreep een deel van mijn baarmoederhals verwijderd. Begin februari moet ik terug voor een nieuwe biopsie opdat uitzaaiingen uitgesloten kunnen worden. En daar wringt het schoentje. Indien er geen uitzaaiingen gevonden worden, mogen we alsnog "proberen" zwanger te worden. De kans op een "probleemloze" zwangerschap is echter zeer klein gezien de baarmoeder kwetsbaarder is en bovendien bestaat er een kans dat de kanker terugkomt.. bij de mogelijke gevolgen wil ik gewoonweg niet stilstaan. Indien er toch uitzaaiingen gevonden worden sta ik voor de verschrikkelijke beslissing alles te laten verwijderen of niet. Ik had graag geweten of er onder jullie lotgenoten zijn en vooral hoe jullie dit een plaats in jullie leven hebben kunnen geven. Ik ben (maar?) 32 jaar.
 
Hoi Roos,
Wat een nare ervaring.
Ik hoop van harte dat je snel weer zwanger kunt worden en dat er geen verdere uitzaaiingen zijn.
Wat een moeilijke periode zullen jullie nu hebben. Die onzekerheid.
Kanker is al zo vreselijk maar om alles te moeten laten weghalen terwijl je zo graag een kindje wilt. Heel moeilijk lijkt me dat.
Ik hoop dat je begin februari goed nieuws zult krijgen.
Ik ga voor je duimen.
Groetjes van Caroline
 
Bedankt Caroline voor je lieve bericht en je steun.. Het betekent veel voor me. Ik hoop hier weldra het mooie nieuws te kunnen plaatsen dat we er voor kunnen gaan.. Hoop doet leven, niet ?
Roos
 
Hoi Roos,
Ik lees net je vreselijke berichtje! Ik hoop dat je goed nieuws te vertellen hebt...want je bent enkele dagen geleden naar het ziekenhuis geweest. Laat snel van je horen.
Groetjes,
Sonja
 
Roos, ik hoop dat je goed bericht hebt gekregen. Ook ik ben door de elende heen gegaan en hebben ze een stukje van de baarmoederhals verwijderd, mij is verteld dan ik zwanger mag worden maar veel rust moet houden als ik zwanger raak, vooral de laatste 2 maanden omdat de kans op een te vroeg geboorte groot is. Vorig jaar raakte ik zwanger maar in de negende week bleek bij de echo dat het hartje niet klopte en de toevoer van het bloed van de placenta naar de embryo was gestopt dus moest ik in het ziekenhuis blijven en de embryo verwijderd worden. Nu heb ik weer een okay gekregen om weer zwanger te worden, maar het is zwaar na alle teleurstellingen ook al zeggen ze dat het allemaal niets met elkaar te maken heeft, maar we houden de moed erin en gaan weer proberen. Ik hoop dat voor jou het geluk ook mag komen want voor mij en ik denk ook voor jou is er geen groter geluk dan eens een babietje in mijn armen te houden. Veel sterkte samen.
 
Terug
Bovenaan