Mijn baby van 10 maanden kan zich sinds kort heel slecht alleen vermaken. Het enige dat hij wil is staan. Hij trekt zich dan ook aan van alles op. Maar zodra hij staat kan hij verder niks meer. Alleen weer gaan zitten lukt nog niet. Dus gaat hij maar huilen of jammeren. Dit gaat ook zo in de box.
Als je hem op de grond legt kruipt hij naar alles toe wat maar een beetje interessant is (een plant, lamp, oven), behalve naar zijn speelgoed. Ook als ik met hem speel, kruipt hij weg naar iets veel leukers. Als het kruipen niet snel genoeg gaat, zet hij het ook op een krijsen.
Het komt er dus op neer, dat ik bijna een hele dag met hem bezig ben. Zeer vermoeiend!
Is dit misschien herkenbaar voor andere moeders? En nog veel belangrijker, is het een fase in zijn ontwikkeling en moeten we er even doorheen?
Hebben jullie misschien nog tips om hem beter alleen te laten spelen? Moet ik hem gewoon in de box laten huilen, of heeft hij echt behoefte aan mama en moet ik hem dan troosten. Alle tips zijn welkom.
Alvast bedankt……..
Als je hem op de grond legt kruipt hij naar alles toe wat maar een beetje interessant is (een plant, lamp, oven), behalve naar zijn speelgoed. Ook als ik met hem speel, kruipt hij weg naar iets veel leukers. Als het kruipen niet snel genoeg gaat, zet hij het ook op een krijsen.
Het komt er dus op neer, dat ik bijna een hele dag met hem bezig ben. Zeer vermoeiend!
Is dit misschien herkenbaar voor andere moeders? En nog veel belangrijker, is het een fase in zijn ontwikkeling en moeten we er even doorheen?
Hebben jullie misschien nog tips om hem beter alleen te laten spelen? Moet ik hem gewoon in de box laten huilen, of heeft hij echt behoefte aan mama en moet ik hem dan troosten. Alle tips zijn welkom.
Alvast bedankt……..