Baby 10 weken kan niet zonder mij

<p>Ojee wat moet ik hiermee! Vandaag voor het eerst mijn 10 weken oude baby bij mijn man achtergelaten! Ik had een vrijgezelle-dag en ging vandaag voor het eerst een middag en avond weg! Nu kwam ik vanavond laat thuis en zie een totaal uitgebluste en wat ontredderde man op de bank zitten! Ons manneke heeft vanaf dat ik weg was alleen maar gehuild! Voeding , wandelen, wiegen, sussen, spelen, zingen, hij heeft alles gedaan wat normaal wel werkt ook als papa het doet, maar niets hielp! Uiteindelijk een tummytub werkte totdat hij eruit moest! Verder alleen maar gehuild! Ik vind dit zo zielig voor beiden! Normaal laat hij zich gewoon troosten door manlief maar nu dus niet! Man zat er ook doorheen en is nu onzeker! Voelt zich incapabel om baby te troosten!  Over paar weken heb ik de bruiloft en daar kijkt hij nu al tegenop! Wie heeft tips? Mijn man en ik hebben beide dezelfde zorg aangezien mijn man thuis werkt dus ons manneke is gewend aan mijn man! Maar wat kunnen we doen dat dit wel gaat slagen en een fijne , goede ervaring wordt! </p>
 
Ohh wat zielig he!! Ik heb helaas geen tips voor je.. ons kleintje gisteren ook 3 uurtjes alleen gelaten..is bijna 6 weken. Heeft ook veel gehuild bij opa en oma. Ze moeten er natuurlijk ook aan wennen maar tis zo zielig. Hier morgen avond papa een paar uurtjes alleen ben ook benieuwd.. maar ook dat moeten ze natuurlijk leren dat wij ee niet altijd zijn. 
 
Ik lees even mee voor eventuele tips! :)
 
Hoi! 
Twee ideeen; laat je man eventueel een sjaal van jou dragen of iets wat het meest naar jou ruikt, baby’s zijn heel gevoelig voor geuren.
daarnaast; kan het misschien zijn dat baby zich in dit geval ook niet lekker voelde? Misschien heftige krampjes of een sprong-gerelateerd iets. Dat het nu zo ging wil niet direct zeggen dat het de volgende keer weer zo gaat.
Hoop het niet! 
Succes
 
Het zou mij ook niet verbazen als dit een kwestie is van "even doorheen moeten". Ik herken dit van mijn eerste zoon, die heeft dat ook een tijdje gedaan. Werd vaak ook alleen bij mij echt rustig als hij krampjes had en als ik weg ging kon hij ook veel meer huilen. Maar na een tijdje ging dit over en kon ik ze prima alleen laten. Heeft wel een paar keer gekost. Je kunt immers ook niet altijd thuis blijven en sowieso moet je zoon ook bij papa kunnen zijn als mama niet thuis is. Idee om het misschien ook een beetje te oefenen, maar dan met kortere momenten? Dus dat jij bijvoorbeeld een half uurtje weg gaat en dan weer terug komt. En de keer daarop een uurtje, die keer erna weer iets langer, etc. En dan om de dag ofzo. Geloof me, het wordt beter. Maar zoals ik al zei: daar moeten ze samen even doorheen. Baby's worden nu eenmaal over het algemeen sneller rustig als mama in de buurt is ;) Ook als het bij papa is, maar mama gewoon in huis of dezelfde kamer is...
 
Ik denk dat jullie zoontje de onzekerheid van papa aan heeft gevoeld en daarom zoveel heeft gehuild. Baby’s pakken haarfijn spanning op. Daarnaast is hij gewend dat jij altijd in de buurt bent. Ineens een hele dag zonder mama is dan ook wel een grote overgang. Ik zou als hier boven staat vaker korte tijden weg gaan. Ik begon bijvoorbeeld met boodschappen doen wanneer mijn vriend thuis is, boven strijken/ aan een fotoalbum werken of lekker in bad, juist niet alleen wanneer ons dochtertje slaapt maar ook als ze wakker is. Wanneer ze begon te huilen, liet ik ze het ook samen oplossen. Zo krijgen ze allebei vanzelf wat meer vertrouwen. Inmiddels ook een keer twee uurtjes gaan winkelen, naar de kapper geweest, een escaperoom gedaan en een twee etentjes gehad. Gisteren het tweede etentje en het was nu helemaal super verlopen. Ik vind trouwens sowieso dat het huilen vanaf een week of 12 veel minder wordt (en ons dochtertje huilde sowieso al niet heel veel), ik vind haar echt een stuk relaxter nu.
 
Klinkt als mijn eerste avond weg. Ging naar een musical en zou erna drankjes gaan doen, maar dat laatste heb ik maar overgeslagen. Eenmaal thuis wilde mijn dochter 3 slokken uit de borst en viel vervolgens heel tevreden in slaap.. Net een beetje jammer! Nu sport ik elke week minimaal 1 avond en is ze helemaal prima samen met papa. Ze is mij meer gewend en ik haar meer, wat maakt dat ik veel sneller zie wanneer ze honger heeft/gaat krijgen en moe wordt, dus bij papa huilt ze echt wel meer, maar dat gaat elke keer beter.
 
Terug
Bovenaan