Baby 11 maanden continu gefrustreerd

Beste allemaal,

M. is 11 maanden en haar fijne motoriek en communicatie is echt super, ze loopt zelfs ver voor. Haar gewicht en lengte zijn perfect. Ze is over het algemeen altijd vrolijk, slaapt goed en is sociaal.

Het enige is dat ze alleen nog rolt, ze tijgert niet, gaat niet zelf zitten en kruipt niet.
Op zich maak ik me er niet zo druk om, aangezien ze andere dingen heel goed doet. Ze kan nou eenmaal niet alles tegelijk ontwikkelen. Dat zegt het consultatie bureau zelf ook. Toch raadden ze fysio aan om uit te sluiten dat er iets anders was en om evt wat oefenen te krijgen of het wat te stimuleren.

Zo gezegd, zo gedaan. Maandag hadden we de eerste fysio. Ik was er zelf niet bij, want ik moest werken, maar m’n man belde me op toen ze de deur uit was en blijkbaar deden we een aantal dingen “fout”. We lieten haar te vrij (we leggen haar altijd op de grond zodat ze vrij kan bewegen), dus raadde ze aan de box te gebruiken, zodat ze minder goed kan rollen, zodat ze wel andere dingen moet doen. Op zich een goede tip, dus hebben we ook opgevolgd, al laat ik haar niet de hele dag erin hoor, ze mag alsnog gewoon af en toe lekker op de grond.

Verder 2 oefeningen gekregen om het te stimuleren. 1 hand achter 1 voetje zodat ze zich kan afzetten en haar over je been heen laten kruipen om haar speelgoed te pakken. Prima oefeningen en ik begrijp het idee erachter.

Nu doen we die oefeningen een paar keer per dag, maar sinds maandag, en we dus alles opvolgen wat de fysio zegt, is ze continu aan het huilen, schreeuwen, is ze gefrustreerd, word ze ‘s nachts wakker, begint ze te huilen als ik haar op m’n schoot zet enz. enz.

Een beetje frustratie is echt niet erg, dat motiveert natuurlijk wel om het gewoon te doen, maar ik vind dit echt zo erg om te zien. De vrolijke baby is gewoon weg. Ze lacht wel af en toe, maar het is vooral mekkeren en huilen/krijsen.

We zien ook nog niet heel veel verbetering, al begon ze zich gister wel met haar voet af te zetten, dus dat is wel fijn.
Maar wat denken jullie? Dit hoort erbij en ze moet er gewoon doorheen of dit is echt niet goed voor haar? Ik vind het zo moeilijk om haar zo te zien. Herkennen meer mensen dit?
 
Die dingen die je noemt zijn niet zo ingrijpend, tenzij er echt iets mis is natuurlijk?
Kan misschien toeval zijn, samenloop met sprong of ziekte?
Of wellicht spierpijn van andere inspanning?
 
Ik denk inderdaad toch toeval, spierpijn en tegelijk een sprong. Gister ging ze in bedje ineens zelf zitten, tot 2x aan toe. We schreeuwen het echt uit van enthousiasme haha. Dus denk toch dat fysio echt wel zin heeft en dat er tegelijk wat meer dingen speelde. 


ik las later ook van de 11 maanden sprong, dus inderdaad, dat zou er ook mee te maken hebben. Gelukkig gewoon overbezorgd en verder niks aan de hand. Toch bedankt voor je reactie 
 
Terug
Bovenaan