baby 3 maand huilen iemand tips of iets dergelijks?

Hallo allemaal,
Ik moet even mijn verhaal kwijt, ik zie elke dag zo tegen die huiluurtjes op.. ik weet niet wat ik er aan doen moet.
Ons dochtertje is nu 3 maand We hebben thuis een fijne regelmaat dus wakker/uitbed/ fles/ knuffelen en kletsen/ box/ en dan bed.
Ze gaat meestal na een uur / ander halfuur wakker te zijn weer naar bed, dan is ze moe.

De huiluurtjes zijn altijd na de 3e fles-Rond 15.00 uur krijgt ze vaak haar 3e fles en als ze daarna weer op bed gaat dan slaapt ze een uurtje maar wordt dan steevast wakker en huilt ze wel tot 20.00 uur.. dit doet ze al vanaf de geboorte. We hebben nog een zoontje van 2,5 , dus behoorlijk druk..en met eten enzo.. en nu heb ik de laatste tijd(de laatste week) geen zin meer om naar haar toe te gaan om haar te troosten.. het helpt toch niet voor mijn gevoel.. ik ben er tijden mee bezig en ons zoontje haalt van alles uit als ie alleen is.
ze doet het al zo vanaf de geboorte, ik voel me zo schuldig als ik haar laat huilen en weet niet wat ik eraan moet doen . als ik in het begin kom troosten lacht ze en kraait ze. (later is ze niet meer te troosten) Als ik dr uit haal dan is ze vaak snel overprikkeld, dus dat werkt ook niet.
Ik hoop dat ze er binnenkort mee op houd. ze kan dan behoorlijk huilen, en ik zie iedere dag weer tegen die huil uurtjes op! Ik kan er soms echt chagrijnig van worden.. erg he!! En onzeker.

ik heb het ook wel zo gedaan dat wanneer ze huilt ik haar een fles geef, dat is veel te vroeg denk ik, zo’n 2 uur/ 2,5 uur na haar vorige fles, en dan doe ik dr weer in haar bedje en dan huilt ze na een uurtje weer en dan doe ik het zelfde weer (de fles geven veelste vroeg) en dan kan ze daarna wel bed..

hebben jullie tips? Of dit meegemaakt dat het later toch over is gegaan.. ik ben zo bang dat dit zo door blijft gaan.
 
Hoi Missy,

Vervelend zeg dat ze zoveel huilt. Je kan daar behoorlijk moedeloos van worden.

Zelf ben ik 30 weken zwanger van ons 2e kindje, meisje,  (zoontje is 16 maanden) en ik heb ook zo mijn ideeen hoe ik het denk te gaan doen.
Ik kan alleen maar terugkijken naar hoe ik het met mijn zoontje gedaan heb toendertijd en zo wil ik dat straks met de tweede ook doen. Alhoewel die situatie natuurlijk weer heel anders is als je er al één hebt rondlopen.

Maar goed; ons zoontje heb ik altijd opgepakt als hij huilde. Puur mijn gevoel gevolgd. Ook gewoon elke keer drinken aangeboden. Ook al had hij net daarvoor nog gedronken. Ik bood het gewoon aan, al was het maar om dingen uit te sluiten voor mezelf. Veel knuffelen, vasthouden, lieve woordjes zeggen, troosten, kusjes geven etc.
Maar dat is natuurlijk net hoe je er zelf over denkt. Ik heb het bovenstaande trouwens tot een jaar gedaan, dus niet volgens het motto 'dat je ze kunt verwennen' en 'laten huilen is ook wel eens goed'. Ons mannetje is totaal niet verwend en pas toen hij 13 maanden was ongeveer hebben we hem eens laten huilen, omdat het toen ook puur aanvoelde als uitproberen. Dat heeft hij 1x geprobeerd en verder niet, dus ik ben tevreden over hoe ik het tot nu toe heb gedaan. Zo wil ik het straks ook doen met ons dochtertje en ik hoop dat het lukt.

Misschien is het ook goed om erbij na te denken dat een baby niets anders kan dan huilen (qua uiten). Dus ook als  ze blij is, kan ze daarom huilen. Snap  je?  Het hoeft dus niet altijd negatief te zijn dat huilen. Ook al klinkt een pruttende baby fijner.

Succes, ik hoop dat je er iets mee kan en verder hoop ik voor jullie dat ze wat minder huilerig wordt. Goed van je dat je hier een topic hebt geopend. En je kan altijd het CB nog spreken over je 'probleem'. Wie weet hebben zij nog tips.
 
Hoi Missy,

wat vervelend allemaal!
Je doet al alles netjes volgens de regels dus daar kan het al niet aan liggen.
Heb je er al eens aan gedacht om bij een osteopaat langs te gaan?
Die kunnen vaak veel voor je betekenen, oorzaken vinden waar jezelf nooit aan had gedacht. Baat het niet, schaadt het niet, toch?

Succes!

Groetjes Iris (mv Rowin  21-08-06)
 
Hey Missy,

Baker jij je kleine ook? Demi is ook bijna 3 maanden en heeft steevast na haar 4e fles tussen 19.00 en 22.00u haar huiluurtjes. Ik ben haar weer gaan bakeren en laat haar toch wat doorhuilen om haar zelf weer in slaap te laten vallen. Ik ben hier 3 dagen geleden mee begonnen en ze huilt nu al veel minder dan eerst. Je hoort haar nog wel 4-5 keer een paar minuten, maar verder slaapt ze.

Groeten Mia
 
Onze dochter (nu 6 maanden) heeft de eerste drie maaanden ook veel gehuild. Vooral na de fles van 18.30 uur wou ze niet meer slapen, pas na de fles van 22.30 uur ging ze de nacht in en werd pas smorgens wakker.  Inderdaad erg vermoeiend. Maar er is 1 troost: het gaat over!! Na die drie maanden werd het huilen langszaamaan steeds minder en nu huilt ze bijna niet meer. Af en toe als ze moe is gaat ze jengelen, maar echt huilen en niet meer te troosten dat is over. Wij dachten in het begin ook dat er wat met haar aan de hand was. Maar zoals je al doet, ritme houden dan hoop ik voor je dat het heel snel minder wordt het huilen. Sterkte. Kunnen het misschien krampjes zijn trouwens? Als je dan wat te eten geeft, wordt het misschien alleen maar erger.
 
hallo allemaal,
bedankt voor jullie reacties!
ik heb haar ingebakerd gehad, en we zijn nu een maand gestopt met inbakeren.
het is daarna niet erger geworden.
het zouden wel krampjes kunnen zijn, ik ben nu 2 dagen geleden met cinababy begonnen (drupjes tegen darmkrampjes.)
het lijkt iets beter te gaan , maar ik durf nog niet te juichen

ook bedankt voor de opbeurende woorden dat het overgaat.. soms als het zolang duurt lijkt het nooit over te gaan ,  ach ja, ze is nog zo jong..
 
groetjes Missy M
 
Hi Missy M,

Vervelend als je baby zo huilt. Mijn dochter huilde de eerste 6 weken ook veel tussen 16.00 en 20.00 uur. Maar een troost, zo rond 4 maanden was het over. Wat je prima doet, lijkt mij, is rust en regelmaat. Ongeveer 1 a 2 uur wakker en dan weer slapen is volgens mij heel normaal. Bij mij hielp het soms om haar tijdens ons eten gewoon op schoot te houden. (Toen pakte ze geen speentje, maar inmiddels wel en dat is een gouden geluidsdemper!Heel veel baby's zijn opnrustig eind van de middag, vroeg avond. Maar ja, dat maakt het niet minder vervelend. Als je baby de rest van de dag wel 'lief' is, hoort het denk ik gewoon bij deze fase. Ik gebruikte druppeltjes tegen darmkrampjes. Ik geef borstvoeding, maar jij kan evt. je flesvoedingen verdelen over meerdere flesjes (verdunnen/ kleinere hoeveelheden geven). Mijn dochter wilde rond die tijd ook wel 3 keer de borst. Een soort troostbehoefte. Laten huilen als je kindje jengelt lijkt me ook geen probleem, als je er zelf tegen kan. Maar als 'ie echt overstuur is, dan zou ik de kleine zelf niet laten krijsen. Veiligheid bieden is ook belangrijk. Tip: "Oei ik groei". Misschien herken je de huilperiodes van je baby er in.
Heel veel succes, enne, het gaat echt over.

Groetjes,Esther
 
Hi MissyM,

Ik ben zelf de eerste maanden vrij wanhopig geweest in mijn zoektocht wat er met mijn zoontje aan de hand was. Hij huilde zoveel, was onrustig, gespannen, kon niet alleen zijn, moeilijk slapen en leek wel continu niet lekker in zijn vel te zitten. Het beste resultaat had ik uiteindelijk met inbakeren en de 3R'en.

En ook bij een ostheopaat geweest, maar die kon niets vinden (gelukkig natuurlijk, maar toch). En hij heeft ook de kinderarts en huisarts gezien, maar lichamelijk was er niets aan de hand. Zo heb ik allerlei boeken gelezen en internet afgestruind, maar kon niet echt antwoorden vinden. Maar langzaam aan werd het gewoon steeds beter en hij is nu (bijna 6 maanden) eigenlijk wel een vrolijk baasje. Nog steeds veel aandacht nodig en uitzicht en vrij actief, maar heel lief en blij. Wat ik moeilijk vind, is dat er wordt gezegd dat een baby snel overprikkeld is, maar ik heb heel vaak het gevoel gehad (zeker vanaf 5 maanden) dat hij juist prikkels nodig had. Niet heel druk, maar wel veel dingen om naar te kijken.

Op een gegeven moment heb ik me er maar bij neergelegd en tegen mezelf gezegd dat het gewoon een baby is met een eigen willetje en dat dat natuurlijk hartstikke leuk is als hij zelf dingen kan doen. En niet meer uitsluitend afhankelijk van ons. Of dat zo is, weet ik niet natuurlijk, maar het hielp me wel. Ik had het allemaal heel anders bedacht en de roze wolk was verre van roze. Maar nu geniet ik echt, eindelijk. Het heeft wat energie (en tranen) gekost, maar het is nu goed.

Hopelijk groeit jouw dochter er ook binnenkort overheen. Er van uitgaande dat het niets lichamelijks is, maar dat zal je wel uitgezocht hebben. Je bent iig niet de enige. Succes!
 
Terug
Bovenaan