Baby 4,5 maand slaapt alleen maar aan de borst, ook 's nachts!!!

G

gebruiker987296

Hallo allemaal,



Uit pure wanhoop reik ik naar jullie uit... Mijn schat van een dochter heeft een nare gewoonte ontwikkelt, namelijk alleen maar aan de borst in slaap vallen. Het is de laatste weken zo gekomen omdat ze in een sprongetje zat/zit en veel troost nodig heeft. Volgens mij krijgt ze ook een tandje, dus dubbel drama. Ik voed haar (helaas) nog met tepelhoedje, vanaf dag drie mee begonnen omdat ik kloven kreeg, nooit meer gelukt van af te komen, al probeer ik het wel. Ze kan dus ook eindeloos sabbelen bij me. En ik heb ook nog eens de fout gemaakt haar slapend weg te leggen, ik kon haar huilen niet verdragen in het begin. Ik ga zelf door een soort post partum depressie heen voelt het, dus dat heeft een naar effect op hoe ik met m'n dochter ben omgegaan: heel voorzichtig en alle drama voorkomen. Als ik haar wakker wegleg overdag, krijst ze de boel bij elkaar. Maar momenteel slaap ik dus 's nachts op een bankje met haar aan de borst... Ik kan niet meer, ik ben op, dit moet veranderen. Dus m'n man en ik gaan het aan om haar wakker weg te leggen. Wie heeft tips en kan wat wijsheid geven uit ervaring?! Bedankt!!!
 
Hoi,

wat lastig en naar allemaal zeg! Ik heb bij mijn dochter ook de fout gemaakt haar altijd slapend weg te leggen tot het zo ver ging dat ze alleen nog maar bij mij sliep en als ik haar in haar bedje legde werd ze gelijk wakker en was het huilen. Ik heb via google een tip gelezen over de '90 minuten regel' wat inhoud om ze altijd na 90 minuten wakker te zijn geweest dr wakker in bed te leggen. Die tijd is icl de voeding. Ik ben dat gaan aanhouden en heeft hier echt geweldig geholpen! misschien iets om te gaan proberen? inmiddels is mijn dochter precies 6 maanden en slaapt heel goed in haar eigen bedje.
 
Thanks voor de tip! Was dat rond de 4,5 maand dat je dat deed? Mijn dochter is namelijk een enorm alerte baby die maar blijft kijken naar de wereld om haar heen, dus ze kan gerust uren wakker blijven. Ik kijk dan ook met haviksogen naar haar slaapsignalen. Doe jij dat niet? Fijn dat het zo goed gaat bij jou! Kijk ik ook naar uit!
 
Geloof me, er is hoop! :) Onze dochter (nu ruim 6,5 maand) was vanaf anderhalve maand een best lastige slaper. Ze sliep in de avond en nacht op zich redelijk door, maar overdag was drama en het in slaap komen werd zowel dag als nacht steeds lastiger. Na een maand of twee lieten we haar op haar buik slapen (ze kon haar nekje al goed omdraaien) en was het direct een stuk makkelijker. Na enige tijd kon ze echter zichzelf op de rug draaien, wat automatisch niet slapen of wakker zijn betekende. Onze oplossing was haar in slaap wiegen op haar buik in haar bedje. Maar ook dit werd steeds weer lastiger.. ze ging direct hard huilen als we haar in bedje legden tot overstuur zijn aan toe. Of ze leek na 30 minuten aaien en wiegen in slaap en we slopen weg, maar soms van het knakje van een voetbotje deed ze gelijk weer haar super alerte oogjes open en was ze wakker. Of ze draaide direct weer op de rug als we wegliepen, wat wakker zijn betekende. Sowieso is ze ontzettend alert, ze slaapt eigenlijk alleen in haar bedje, de rest van de wereld is veel te interessant.

In september gingen we met haar op vakantie, maar daar bereikte het een punt dat ze bijna helemaal weer niet in slaap kon komen soms, en we elke van haar slaapjes heel lang bezig waren.. en als ze dan sliep maar extreem stil en voorzichtig zijn, zodat ze niet wakker zou worden. Bij thuiskomst van vakantie besloten we dat dit zo niet langer kon, zij werd er steeds meer moe van en wij natuurlijk ook. Ze moest nu toch echt leren om zelf in slaap te vallen. We waren inmiddels ook wel zover dat we haar ook wel even wilden laten huilen als dat nodig was (niet overstuur laten raken). En eigenlijk bleek het vrij simpel. We hebben haar gewoon als ze moe was op haar rug in bed gelegd, met speen (die had ze altijd al), maar nu actief met haar knuffelaap in de armen (die lag altijd al wel in bed, maar bovenin haar bedje). Weltrusten zeggen en de kamer uit. Elke drie minuten kwamen we kort terug, deden eventueel de speen er weer in, aai over de bol en zonder iets te zeggen weer weg. De eerste dag moest ze soms best wat huilen en duurde het ook wel een half uur tot drie kwartier voordat ze sliep, maar de tweede dag en de dagen erna ging al stukken beter en nu - anderhalve week later - slaapt ze altijd zelf in op haar rug, een enkele keer met een paar minuten gejengel, maar meestal zonder een kik te geven als we de kamer uitlopen.

Twee weken geleden had we dit niet durven hopen! We dachten nog heel lang met slaapproblemen te blijven zitten, maar uiteindelijk werkte dit super.
 
Een alerte baby is lastig. Onze dochter is ook erg alert. Daarnaast ontwikkelt zij zich ook in een rap tempo. Slapen doet ze liever niet en in slaap vallen doet ze enkel bij mij aan de borst. Het is erg vermoeiend, maar het gaat langzamerhand steeds beter. Ze valt steeds makkelijker in slaap en probeert ook steeds meer zelf verder te slapen wanneer ze wakker is geworden van een geluidje. Er is dus hoop, maar het gaat allemaal erg langzaam. Wij hebben om die reden een bedje aan ons bed gemaakt, zodat ik gewoon kan blijven liggen s nachts en haar dan zo weer in slaap kan voeden. Iedereen heeft zo meer rust en ruimte in bed. Ze slaapt nu steeds beter s nachts doordat ze haar eigen ruimte heeft en mij dichtbij haar heeft. We hadden dit veel eerder moeten doen. Onze dochter is inmiddels acht maanden.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan