De oefeningen die wij moesten doen waren vooral de andere kant stimuleren. Op het verschoonkussen (of gewoon op een kleed op de grond) speeltjes laten volgen helemaal van de ene naar de andere kant, zodat de wang helemaal plat lag. Ik ging zelf dan ook mee met mijn hoofd en riep hem dan. Ook in de box zo neerleggen dat hij altijd naar zijn moeilijke kant moest kijken en daar ook wat activiteitenspeeltjes ophangen, ook zelf aan die kant vd box staan voor contact. Zo werd hij min of meer gedwongen om zijn moeilijke kant op te kijken. Bij buiklig gebruikten wij soms (op advies vd fysio) een opgerold handdoekje onder de oksels voor wat extra ondersteuning. Omdat door de voorkeurshouding zijn borstspieren slapper waren dan de rugspieren was juist deze oefening heel belangrijk. En dan ook om juist met het hoofd omlaag te kijken. We legden dan een spiegeltje op de grond, zodat hij echt naar beneden moest kijken. Enkele minuten per keer was ook echt voldoende hoor. Maar wel belangrijk om vaak te herhalen. Ze kijken ook meestal naar het licht, dus advies was ook om overal waar je je kindje legt, dus vooral ook het bedje, om dan de moeilijke kant op te laten kijken. Inmiddels is hij een buikslaper geworden, dus de afplatting trekt vanzelf weg. Hij heeft wel lang de parachutist gedaan, haha. Maar nu hij een actieve kruiper is geworden is dat helemaal weggegaan. Ik denk ook dat heel veel dingen zichzelf oplossen, maar wat extra stimulatie is voor sommige dingen wel nodig. Wij hebben er in ieder geval veel aan gehad, later ook met oefeningen om hem zelf naar zit te laten gaan. Oja en wat ook een hele belangrijke was, je baby “rond” dragen. Dus met rug tegen jouw buik, beentjes naar voren en dan 1 arm onder billen en andere arm voorlangs je andere hand vasthouden. Zo zit je kindje eigenlijk voor je op je arm en wordt de rug rond. Ook het optillen moesten wij hem dan eerst rond naar zijn zij rollen en dan pas oppakken. Hoop dat je er wat aan hebt!
