Baby 6 maanden niet in eigen bed te krijgen

Hoi hoi, ik heb een dochter van bijna 6 maanden. Vanaf haar geboorte heeft ze al wat moeite met ‘alleen’ slapen. Ze slaapt kort gezegd gewoon het beste bij mij in me armen of naast me. Nu slaapt ze ongeveer bijna 3 maanden al bij ons in bed. Ik probeer haar nu dus in haar eigen bed te krijgen dit wil heel moeilijk. Als ze slaapt en ik wil haar overtillen dan word ze heel snel wakker en begint gelijk te huilen. Als ik haar moe maar wel nog wakker in bed leg begint ze te huilen of zelfs te krijsen ook hebben we haar bed in onze kamer geplaatst maar zelfs dan wilt ze daar niet in slapen. Ik probeer het elke dag om het haar te leren. Om eerlijk te zijn heb ik er geen moeite mee met haar ik ons bed te slapen aangezien dit voor haar gewoon werkt, alleen ik krijg er veel nare reacties over. Ik krijg vaak te horen dat je hier een vervelend verwend kind van krijgt die later nergens een keer kan logeren. Is dit waar? Zijn er ouders die hun baby maanden of zelfs jaren bij hun hebben laten slapen die op een gegeven moment gewoon makkelijk in hun eigen bed konden slapen?
 
Ik ben nu net 23 en heb tot mn 12e bij mijn ouders in bed gelegen.
Heerlijk vond ik het. Ik was nooit alleen en het gaf me dus een heel veilig gevoel. Ik heb wel altijd een eigen kamer gehad waar ik kon spelen en waar een eigen bed stond.
Uiteindelijk kreeg ik behoefte aan alleen slapen. Van de een op de andere dag sliep ik zonder probleem alleen!

Mijn eigen dochter (nu 2,5 jaar) slaapt vanaf dag 1 bij ons in bed. Ik wil haar dat zelfde veilige gevoel meegeven.
Het is niet altijd ideaal MAAAR er is geen enkele 16 jarige die vrijwillig tussen haar ouders in ligt??
Zolang ze het nog fijn vind om bij ons in bed te slapen geniet ik er van. Er komt een dag dat ze het niet meer wilt.

Alle mensen die van die rare opmerkingen maken vind ik altijd zo suf. Het merendeel praat NIET uit ervaring maar praten na wat ze hebben gehoord van iemand anders.

Vooral je eigen gevoel volgen?
 
Ons kleintje sliep als baby in een co-sleeper naast ons bed, en toen hij daar te groot voor werd sliep hij tussen ons in. Ik denk tot een jaar of twee heeft hij altijd tussen ons geslapen in de nacht, maar overdag in zijn eigen bedje. Vanaf twee jaar ergens, viel hij ‘s nachts in ons bed in slaap en tilden we hem over wanneer wij zelf naar bed gingen. Hij is nu 4. Slaapt goed in welk bed dan ook. Heerlijk veilig gehecht en zelf verzekerd. Er zijn zat landen/culturen waarin families allemaal bij elkaar in 1 kamer slapen, waar de kinderen ook niet allemaal “verpest” zijn :) (ik moet er bij zeggen dat ik in New Zeeland woon, waar er iets minder gehamerd wordt op babies al zo jong mogelijk zo zelfstandig mogelijk in slaap te laten vallen). Doe wat bij jouw gezin het beste past :)
 
Lekker doen wat goed voelt en wat voor jullie werkt!! Je doet het supergoed, want je weet wat je kindje nodig heeft en geeft haar dat ook. Echt top! Het is een soort cultureel ding hier in NL dat kinderen maar zo snel mogelijk zelf in eigen bedje moeten kunnen slapen. Dat hoeft echt niet. En nee, je krijgt geen verwende kinderen als ze bij je in bed slapen. Eerder kindjes die goed gehecht zijn en zelfverzekerd. Niks is een garantie denk ik dan, ook niet als ze al vroeg zelf slapen.

Als je het zelf geen probleem vindt, lekker blijven doen. Lees je evt in op samen slapen, je zult zien dat er legio artikelen zijn geschreven over de voordelen hiervan. Die vindt je ook over de voordelen van zelf slapen, het is maar net waar je op zoekt ;) Alles is goed, als het voor jullie werkt!

Mijn dochter heeft ook lang naast ons gelege of in ons bed. En nog steeds regelmatig een deel van de nacht. Vanaf 15/16 maanden ofzo wilde ze ineens zelf in haar bedje. En een tijdje daarvoor merkte ik dat ze uit zichzelf ineens niet meer in mijn armen maar naast mij in bed wilde. Het komt echt vanzelf. En als je het wel zat wordt om welke reden dan ook, kun je het dan gewoon actief gaan aanpakken. Zo ben ik nu wat meer aan het (proberen te) sturen op doorslapen en geen nachtvoedingen meer omdat ik zwanger ben en merk dat ik gebroken nachten slechter kan hebben. Succes!!
 
Hoihoi

Mijn zoontje heeft ook een tijd tussen ons in geslapen. Toen hij niet meer echt ging slapen bij ons hebben we hem in zn eigen bedje gelegd en toen vondtie het ook prima.
Ik weet niet of je instagram hebt.. maar z e heeft ook een website.. zoek eens liefde van een moeder op.. ze is slaapcoach maar dan anders. Helemaal niet vd slaaptrainingen en kindjes laten huilen enz. Echt een aanrader. Als je kindje behoefte heeft aan samen slapen lekker doen! Je creeert juist een goeie warme band met je kindje!!! Geborgenheid en liefde is het allerbelangrijkste!!! En zoals hier boven werd gezegd: als ze 16 is slaapt ze niet meer bij je ;-)
 
Terug
Bovenaan