Baby 6 maanden slaapt alleen op arm in

L

Lovemykidz

<p>Hallo lieve mama's,</p><p>Ik heb jullie hulp nodig!</p><p>Mijn zoontje is inmiddels 6 maandjes oud en doet het supergoed!</p><p>Hij slaapt alleen maar in in mijn armen, en dan lukt het me om hem weg te leggen... Snachts heb ik weinig problemen, overdag doet hij het helemaal niet in bedje.</p><p>Nu zou je denken, wat is dan het probleem?.. Nou ik moet weer aan het werk, maar tot de laatste voeding (10 uur) ligt hij nog beneden in mijn armen, ik krijg hem niet eerder in bed, zoinzo krijg ik hem (buiten de nacht 10 tot half 6 om) helemaal niet boven in bedje.</p><p>Ik heb alles geprobeerd, maar op deze manier kan ik nooit savonds gaan werken, sporten, weg omdat hij mijn armen nodig heeft om in slaap te vallen. </p><p>Heb zo'n beetje alles geprobeerd met mijn man, maar niks helpt, hij hangt erg aan mama. </p><p>Hoe krijg ik hem na de voeding van 7 uur in zijn bedje? En hebben jullie tips hoe ik kan oefenen hem zelf te laten inslapen?</p><p>Overdag leg ik hem heel vaak als hij moe is in bedje, en dan ga ik daar even opruimen of de was vouwen.. Maar hij vertikt het gewoon en gaat van spelen altijd over in jengele en van jengele over in heel zielig huilen en uiteindelijk overstuur. </p><p> </p><p>Help me out!!!!!!</p><p> </p><p>Hoop dat jullie wat tips hebben hoe ik meneer iets zelfstandig krijg, zodat ik zelf ook iets meer me handen vrij krijg op een dag!!!</p><p> </p><p>Groetjes een hopeloze mama </p>
 
Hoi! Goh wat zwaar moet dat zijn voor jou zeg!
Heb geen ervaring hiermee, maar wel een zoontje van 7 maanden. In het begin (de eerste 2 maanden vooral) sliep hij ook heel moeilijk in, alleen bovenop mij of mijn vriend. Ik weet dat de eerste twee maanden misschien niet te vergelijken is met al 6 maanden, maar ik dacht ik reageer toch want misschien werkt het voor jou ook.
Ik heb hem op een gegeven moment steeds met een hydrofiele doek onder zijn hoofd op mij laten inslapen met het dekentje dat we ook in zijn bed gebruiken. Uiteindelijk legde ik die doek (of zo'n zelfde doek, want zijn er meerdere natuurlijk) in zijn bedje en hem dus ook daarin. Eerst half slapend, daarna gewoon wakker maar wel duidelijk moe. Op zijn buik, want op de rug werkt hier niet. Op die manier is ons zoontje uiteindelijk zelf gaan inslapen en dat is nu nooit meer een issue.
Verder werkt hier ook om hem ook af en toe wel gewoon te laten mopperen in zijn bed. We zijn zeeeeker niet van het laten huilen, maar als hij in zijn bed ligt en er even geen zin in heeft halen we hem er niet uit, omdat hij vaak gewoon wel wil slapen. Als het echt over gaat in krijsen gaan we hem natuurlijk wel troosten. Nu kunnen we hem om te troosten ook wel uit zijn bed halen en weer terugleggen, maar in de tijd dat we 'oefenden' met in bed slapen troostten we hem door hem op zijn ruggetje te aaien, te 'masseren' en zijn kontje vast te pakken (klinkt raar maar hij wordt daar zoo rustig van, nog steeds).
 
Pff pittig hoor!
Tja, dat zal toch een ommezwaai dan zijn voor je kindje, maar ik zou toch proberen een nieuw slaapritueel te introduceren.
Bij ons werkt een hartslag apparaatje goed, binnen een paar minuten slaapt ons meisje in. Dat was in het begin erg lastig. Ze kon tot een uur lang huilen, erg zielig natuurlijk. Iedere keer opnieuw naar boven om te praten en te troosten. We haalden haar er expres niet uit, of ze moest zo ontzettend overstuur zijn. Dat heet gecontroleerd laten huilen volgens mij. Begin is het zwaar, maar ik denk wel dat je een ander slaapritueel moet introduceren. Vooral voor jezelf, want nooit een avondje weg is ook pittig. Wat als je zelf een keer ziek bent oid. Vooral bij ons eerste kindje vonden we het laten huilen ook lastig hoor! Toen wiegden we hem in slaap, daar zijn we met ons meisje nu wat ‘makkelijker’ in. Ook omdat we niet lang kunnen wiegen omdat ons zoontje beneden anders lang rond loopt. Begin pittig, maar het inslapen gaat nu zo positief! Even doorbijten
 
Dat is idd heel lastig.
Vriendin van me heeft dit haar kindje ook in stappen moeten leren.

In bed leggen bij eerste signalen van moe zijn. Er bij blijven en desnoods lichamelijk contact hebben in de zin van aanraken, geruststellen, zingen etc.
Ook bij huilen laten liggen en zo proberen te kalmeren.
Wanneer dit goed gaat de volgende stap, niet aanraken maar wel in het zicht erbij zitten. Niet toegeven aan aanraken en praten etc.
Na een paar dagen in de deuropening zodat je net zichtbaar bent en de stap erna is weg.

Het is een hele investering maar was zeker de moeite waard.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan