Baby (9m) slaapt niet in eigen bed

<p>Hi.</p><p>Ik ben op zoek naar iemand die in een soortgelijke situatie heeft gezeten en me kan helpen.</p><p>Ons kindje van 9 maanden slaapt al maanden bij ons in bed. Ik wil haar heel graag in haar eigen bedje leren slapen maar iedere keer als ik dat probeert wordt ze hysterisch. Het gaat dan niet om huilen maar echt om krijsen en schreeuwen.</p><p> Ik geef borstvoeding en doe dat met liefde maar soms voelt het alsof dit de reden is dat ze nog niet zelfs in slaap kan vallen. Ik wil niet stoppen maar deze situatie is ook niet houdbaar zo.</p><p>Hoe kan ik mijn kindje zonder hysterie leren slapen in bed. Ik vind het geen probleem om er naast te liggen op een matras om haar te laten wennen maar zelfs dat lukt momenteel niet. </p>
 
Pfoe pittig! Zo te lezen is het er in 'geslopen' en het wordt écht steeds moeilijker om het af te leren, met 9 maanden is ze al heel slim en weet ze heel goed dat ze na even krijsen toch in jullie bed mag slapen. 
Hoe gaat het overdag? Slaapt ze dan ook in jullie bed met jou ernaast?
En bij de opvang? Of bij je vriend/opa/oma etc? Of ben jij er 24/7 voor haar, altijd??
En als je haar overlegt zodra ze diep slaapt? Eventueel een beetje afgekolfde melk uit een flesje geven in haar eigen bedje als ze toch een beetje wakker wordt?
Ik geef flesvoeding, maar zodra mn kinderen wakker worden in de nacht dan geef ik 90cc melk liggend in hun eigen bed. Dus ik haal ze er nooit uit s nachts. Na een slokje melk slapen ze vaak rustig weer verder.
Of geef je nooit melk uit een flesje maar altijd de borst? Voordeel van een flesje is dat ze niet helemaal uit bed hoeven, ik ga op mn knieën naast het ledikant zitten en sluip weg zodra de fles leeg is.
Ik heb niet DE TIP hoe je dit moet stoppen, maar besef wel dat je kindje echt al heel slim is en al goed kan doordrammen op deze leeftijd. Ze weet al heel goed wanneer jij opgeeft... en hoe ouder ze wordt,  hoe moeilijker het écht wordt om dit te stoppen..
 
Pfoe pittig! Zo te lezen is het er in 'geslopen' en het wordt écht steeds moeilijker om het af te leren, met 9 maanden is ze al heel slim en weet ze heel goed dat ze na even krijsen toch in jullie bed mag slapen. 
Hoe gaat het overdag? Slaapt ze dan ook in jullie bed met jou ernaast?
En bij de opvang? Of bij je vriend/opa/oma etc? Of ben jij er 24/7 voor haar, altijd??
En als je haar overlegt zodra ze diep slaapt? Eventueel een beetje afgekolfde melk uit een flesje geven in haar eigen bedje als ze toch een beetje wakker wordt?
Ik geef flesvoeding, maar zodra mn kinderen wakker worden in de nacht dan geef ik 90cc melk liggend in hun eigen bed. Dus ik haal ze er nooit uit s nachts. Na een slokje melk slapen ze vaak rustig weer verder.
Of geef je nooit melk uit een flesje maar altijd de borst? Voordeel van een flesje is dat ze niet helemaal uit bed hoeven, ik ga op mn knieën naast het ledikant zitten en sluip weg zodra de fles leeg is.
Ik heb niet DE TIP hoe je dit moet stoppen, maar besef wel dat je kindje echt al heel slim is en al goed kan doordrammen op deze leeftijd. Ze weet al heel goed wanneer jij opgeeft... en hoe ouder ze wordt,  hoe moeilijker het écht wordt om dit te stoppen..
 
Geef iedere avond een flesje, dit is onderdeel van ons slaapritueel. Alleen vindt ze dat niet voldoende haha en wil ze dus altijd nog even aan de borst. Ik realiseer me dat dat meer is dan enkel voeding geven. Het is geborgenheid en warmte en alles wat ze kent/gewend is.
Ik probeer haar nu idd over te leggen in haar eigen bedje en dat werkt wel maar alsnog heeft ze mij nodig om in slaap te vallen. En heel eerlijk: mama wil ook wel eens een avondje weg. M'n vriend kan haar niet in slaap krijgen 'savonds en op 't kdv slaapt ze wel eens in bed maar ik geloof ook echt dat vreemde ogen dwingen op die manier..
 
Hier ook heel veel problemen gehad met slapen in eigen bed. Ons zoontje wilde alleen maar bij ons slapen. Zelfs zo erg dat ik en mijn man elke nacht op zijn kamer met hem op de stoel lagen te slapen. Elke keer als we hem terug wilden leggen was het krijsen en gillen. Tot we op een avond de knoop hebben doorgehakt. 
We hebben hem in bed gelegd na de voeding en rustig gezegd dat hij lekker kon gaan slapen en papa en mama morgen weer kwamen. 
zoals gedacht krijsen en gillen. Maar dit heeft welgeteld 1 avond geduurd. Hij heeft die avond 2 uur lang gehuild. Maar we hebben volgehouden en zijn niet naar hem toe gegaan. Toen is hij in slaap gevallen en niet meer wakker geweest die avond. De volgende avond precies hetzelfde gedaan qua avond ritueel. Toen heeft hij 10 minuten gehuild en is in slaap gevallen. Daarna nooit meer last gehad. Hij valt niet altijd direct in slaap, maar hij huilt nooit meer als we hem in bed leggen. Bij ons was de oplossing dus volhouden. Het is echt niet makkelijk als je je kleintje zo hoort huilen. Maar je weet het wel als er echt iets aan de hand is. Ze moeten leren dat alleen in slaap vallen echt niet erg is. En dat papa en mama altijd de volgende ochtend weer komen. Ik hoop dat je hier iets aan hebt! Succes mama!
 
Hier ook een probleem met slapen na een half uur in haar eigen bedje zet ze het op het gillen en elke keer leggen we haar weer terug maar dan begint het weer over nieuw maar laten we haar liggen dan slaap ze gewoon door
hebben geprobeerd en ging even goed om elke keer toch te laten huilen na 5 a 10 min haar pakken tot ze sliep en dan weer net zolang tot ze sliep ging 5 dagen goed en nu weer het zelfde we zijn gesloopt er van en weten ook niet meer wat we kunnen doen er aan
 
Hier ook een probleem met slapen na een half uur in haar eigen bedje zet ze het op het gillen en elke keer leggen we haar weer terug maar dan begint het weer over nieuw maar laten we haar liggen dan slaap ze gewoon door
hebben geprobeerd en ging even goed om elke keer toch te laten huilen na 5 a 10 min haar pakken tot ze sliep en dan weer net zolang tot ze sliep ging 5 dagen goed en nu weer het zelfde we zijn gesloopt er van en weten ook niet meer wat we kunnen doen er aan
 
Wij hebben een soort gelijk probleem gehad met onze oudste nadat ze ziek was geweest en daardoor 2 nachten bij ons had geslapen. Ze was toen ook ongeveer 9 maanden. Uiteindelijk zagen wij dat het huilen 'anders' was, vooral omdat ze direct heel blij was als er kwamen. Zoals al eerder beschreven, ze hebben op deze leeftijd echt al snel door wat werkt. Ik heb ooit ergens gelezen dat tot 6 maanden het emotioneel niet goed is om ze alleen te laten huilen, vanaf dan kun je ze wat meer gaan 'slaaptrainen'   en dus ook meer laten huilen. We hebben  toen eerst geprobeerd gecontroleerd te laten huilen (Steeds na zoveel minuten erheen, even troosten en dan weer weg) maar dat zorgde hier alleen maar voor meer paniek en stress (bij allebei). Uiteindelijk ook de knoop door gehakt en haar laten huilen, wel benoemt: papa en mama gaan nu weg, we houden heel veel van jou, maar komen pas morgen weer. De eerste dag heeft ze toen idd 2 uur gehuild, de 2e dag 40 minuten, de 3e dag 10 minuten en daarna was het over. Ditzelfde hebben we uiteindelijk nog een keer moeten doen toen ze overging naar een nieuwe kamer (eerst heel proces weer met bij haar blijven omdat ze wat angstig was, maar op een bepaald moment sloeg dat om naar gewenning en hebben we toch weer het laten huilen toegepast). Beide keren was het na 3 dagen over. Heel soms huilt onze dochter nog even is we weg gaan, maar dat duurt dan 2 minuten en dan zegt ze: oké en gaat ze in bed 'lezen' of spelen tot ze in slaap valt. 
 
Het laten huilen was in het begin echt heel heftig, je wil zo graag naar boven rennen om te troosten. Maar uiteindelijk heeft ze geleerd zichzelf te troosten en zelf in slaap te vallen, dit zijn op de lange termijn dingen waar ze veel meer aan heeft. De veiligheid niet van mama of papa, maar uit zichzelf kunnen halen. Mijn dochter is nu echt (weer) en goede slaper.
Intussen horen wij nu (daardoor) ook heel duidelijk het verschil tussen huilen omdat er echt iets is of alleen omdat ze het afscheid moeilijk vind (soms hebben we het idee dat ze zelfs alleen huilt om even te reguleren en niet omdat ze wil dat we echt terug komen, dat het haar helpt om daarna rustig te slapen). We weten nu dus ook beter wanneer het echt nodig is om naar haar toe te gaan. 
 
Terug
Bovenaan