baby draaien
- Onderwerp starter arw
- Startdatum
Mijn 2e dochter lag ook in stuit. Met 36 weken een draaipoging gedaan, maar niet gelukt. De draaipoging was best even pijnlijk, maar goed te doen. Ik zag er ook niet tegenop, het was gewoon iets wat we maar moesten proberen vond ik 
Het duurt ook echt maar een paar minuten en je mag het stoppen als je het te pijnlijk vindt. De gynaecoloog weet echt wel wat hij doet.
Uiteindelijk is onze dochter geboren met geplande keizersnede met 38.5 weken. Een stuitbevalling is ook een optie, maar onze dochter werd groot geschat (woog 4130 bij 38.5) en een stuitbevalling moet soepel verlopen en een stuitbevalling moet uit zichzelf op gang komen en leiden ze niet in. Dus als onze dochter met 41 weken pas had besloten om te komen, woog ze waarschijnlijk 4300 gram of meer, en dat is onmogelijk voor een stuitbevalling.
Mijn gynaecoloog had weinig vertrouwen in een stuitbevalling omdat hij er maar zo'n 4 per jaar deed en weinig ervaring had. En heel veel stuitbevalling eindigen in een keizersnede dus dan ben je aan 2 kanten bevallen..
Toen was voor mij de keuze snel gemaakt,het werd een keizersnede. Ik had daar ook direct rust in. Sommige dingen heb je gewoon niet in de hand, dus dan maar accepteren.
Ik vond de keizersnede een prachtige en mooie en relaxte ervaring. Fantastisch! En geen weeën, super fijn haha. Maar alle pijn en ellende in de weken erna vond ik erg tegenvallen, wat dat betreft zou ik 100x liever weer op natuurlijke manier bevallen. Het herstel van de keizersnede heb ik echt als zwaar ervaren, ook omdat ik nog een dreumes in huis had van 21 maanden oud.
Maar nogmaals, je hebt het niet in de hand. Hopelijk draait je baby nog uit zichzelf of mag een draaipoging lukken. En anders is een keizersnede een prachtige manier om te bevallen, ik vind het heel bijzonder dat dit gewoon kan in Nederland tegenwoordig. De zorg is zo goed! Uiteindelijk komt je baby ter wereld, hoe dan ook. Het is alleen nog even spannend op welke manier
Het duurt ook echt maar een paar minuten en je mag het stoppen als je het te pijnlijk vindt. De gynaecoloog weet echt wel wat hij doet.Uiteindelijk is onze dochter geboren met geplande keizersnede met 38.5 weken. Een stuitbevalling is ook een optie, maar onze dochter werd groot geschat (woog 4130 bij 38.5) en een stuitbevalling moet soepel verlopen en een stuitbevalling moet uit zichzelf op gang komen en leiden ze niet in. Dus als onze dochter met 41 weken pas had besloten om te komen, woog ze waarschijnlijk 4300 gram of meer, en dat is onmogelijk voor een stuitbevalling.
Mijn gynaecoloog had weinig vertrouwen in een stuitbevalling omdat hij er maar zo'n 4 per jaar deed en weinig ervaring had. En heel veel stuitbevalling eindigen in een keizersnede dus dan ben je aan 2 kanten bevallen..
Toen was voor mij de keuze snel gemaakt,het werd een keizersnede. Ik had daar ook direct rust in. Sommige dingen heb je gewoon niet in de hand, dus dan maar accepteren.
Ik vond de keizersnede een prachtige en mooie en relaxte ervaring. Fantastisch! En geen weeën, super fijn haha. Maar alle pijn en ellende in de weken erna vond ik erg tegenvallen, wat dat betreft zou ik 100x liever weer op natuurlijke manier bevallen. Het herstel van de keizersnede heb ik echt als zwaar ervaren, ook omdat ik nog een dreumes in huis had van 21 maanden oud.
Maar nogmaals, je hebt het niet in de hand. Hopelijk draait je baby nog uit zichzelf of mag een draaipoging lukken. En anders is een keizersnede een prachtige manier om te bevallen, ik vind het heel bijzonder dat dit gewoon kan in Nederland tegenwoordig. De zorg is zo goed! Uiteindelijk komt je baby ter wereld, hoe dan ook. Het is alleen nog even spannend op welke manier
Ik ben zwanger van mijn 3e. Die lag met 34 weken dwars. En met 36,3weken ook. Toen ik de dag daarna naar het ziekenhuis moest voor een draaipoging lag ze goed. Ze ligt nog boven mijn bekken dus kan zo weer dwars gaan liggen. Maandag een nieuwe afspraak om te kijken hoe ze ligt.
Bij mijn 2e zwangerschap lag mijn zoontje ook tot ongeveer week 37 dwars. Maar ook uit zichzelf goed gaan liggen.
Het is met draaipogingen gewoon een beetje de vraag hoeveel ruimte heb je nog, is je buik niet te hard. En zijn ze niet al te ver ingedaald in je bekken.
Bij mijn 2e zwangerschap lag mijn zoontje ook tot ongeveer week 37 dwars. Maar ook uit zichzelf goed gaan liggen.
Het is met draaipogingen gewoon een beetje de vraag hoeveel ruimte heb je nog, is je buik niet te hard. En zijn ze niet al te ver ingedaald in je bekken.
Die van mij is met 35 weken alsnog zelf gedraait. Op de ochtend dat we naar de VK zouden gaan om te checken of ze nog in stuit lag en om eventuele vervolgafspraken te maken, voelde (en zag) ik ineens een hele verhuizing binnen.
Toen we bij de VK aankwamen zei ik al 'ze is gedraait hoor' en jawel, de echo bevestigde het haha! Dus, wie weet draait 'ie vanzelf nog wel! Ik ga duimen
Toen we bij de VK aankwamen zei ik al 'ze is gedraait hoor' en jawel, de echo bevestigde het haha! Dus, wie weet draait 'ie vanzelf nog wel! Ik ga duimen
Die van mij lag met 32+5 nog in stuit (kwamen we door andere redenen toevallig achter toen) en daarna elke week controle gehad, maar hij bleef gewoon hetzelfde liggen (ook altijd met hoofd rechts tegen mn ribben aan en zn voeten en een hand links tegen mn ribben, eigenlijk varieerde alleen de positie van zn andere hand). Met 36 weken (ongeveer, weet niet meer precies hoeveel dagen enzo) een versiepoging gehad, maar die heeft niet mogen baten. Overigens schijnt dat dus vooral pijnlijk te zijn als je kindje niet wil draaien, dan proberen ze immers met steeds ietsje meer kracht je kindje alsnog te draaien (binnen de grenzen van wat verantwoord is natuurlijk) als je kindje wel draait, schijnt het vaak wel mee te vallen. Uiteindelijk dus bevallen terwijl hij nog in stuit lag, maar dat is dus wel geëindigd met een spoedkeizersnede, wat mij eigenlijk alles mee viel.
Hopelijk draait je kleine nog spontaan, al is dat uiteraard ook geen garantie op een soepele bevalling, is het denk ik wel het fijnste wat er nu kan gebeuren. Ik duim voor je!
Hopelijk draait je kleine nog spontaan, al is dat uiteraard ook geen garantie op een soepele bevalling, is het denk ik wel het fijnste wat er nu kan gebeuren.
Ik duim voor je!