Mijn zoontje is nu negen maanden en de laatste dagen erg van slag. Hij is altijd heel vrolijk, aan het spelen en een makkelijke slaper.
Vrijdag was hij erg hangerig en kon zichzelf niet echt vermaken. Vrijdagavond toen hij naar bed ging, huilen, huilen. Hij was alleen stil als ik hem vast hield. Dus wij hebben alles de revue laten passeren, buikkrampjes, tandjes, etc. Na anderhalf uur maar Dentinox gesmeerd en een paracetamol gegeven. Hij is lekker gaan slapen, maar nog veel wakker geweest 's nachts.
Zaterdag was hij ook erg huilerig en hangerig en heeft de hele dag maar twee uurtjes geslapen. 's Avonds met naar bed brengen kregen we weer dezelfde huilbuien als de dag ervoor. Weer veel wakker geweest 's nachts.
Zondags weer hetzelfde verhaal. Wij dachten aan een oorontsteking en zijn naar de huisartsenpost geweest, maar daar konden ze niets vinden. Hij is wel erg verkouden en zijn oortjes waren wat geirriteerd. 's Avonds weer huilen, huilen bij het naar bed brengen. We hebben een vast ritme bij het naar bed brengen, dus daar kan het ook niet aan liggen.
Volgens mijn moeder kan het zijn dat hij ons aan het uitproberen is, maar naar mijn idee is er echt iets aan de hand. Ik weet alleen niet wat.
Volgens "Oei ik groei" zouden we in een makkelijkere periode moeten zitten, maar helaas.
Ik weet niet meer wat ik moet doen om het voor mijn zoontje makkelijker te maken (natuurlijk automatisch ook een beetje voor mijzelf). Ik vind het zo zielig voor hem. Wie heeft een idee wat het kan zijn of goede tips.
Alvast bedankt van een beetje wanhopige moeder.
Vrijdag was hij erg hangerig en kon zichzelf niet echt vermaken. Vrijdagavond toen hij naar bed ging, huilen, huilen. Hij was alleen stil als ik hem vast hield. Dus wij hebben alles de revue laten passeren, buikkrampjes, tandjes, etc. Na anderhalf uur maar Dentinox gesmeerd en een paracetamol gegeven. Hij is lekker gaan slapen, maar nog veel wakker geweest 's nachts.
Zaterdag was hij ook erg huilerig en hangerig en heeft de hele dag maar twee uurtjes geslapen. 's Avonds met naar bed brengen kregen we weer dezelfde huilbuien als de dag ervoor. Weer veel wakker geweest 's nachts.
Zondags weer hetzelfde verhaal. Wij dachten aan een oorontsteking en zijn naar de huisartsenpost geweest, maar daar konden ze niets vinden. Hij is wel erg verkouden en zijn oortjes waren wat geirriteerd. 's Avonds weer huilen, huilen bij het naar bed brengen. We hebben een vast ritme bij het naar bed brengen, dus daar kan het ook niet aan liggen.
Volgens mijn moeder kan het zijn dat hij ons aan het uitproberen is, maar naar mijn idee is er echt iets aan de hand. Ik weet alleen niet wat.
Volgens "Oei ik groei" zouden we in een makkelijkere periode moeten zitten, maar helaas.
Ik weet niet meer wat ik moet doen om het voor mijn zoontje makkelijker te maken (natuurlijk automatisch ook een beetje voor mijzelf). Ik vind het zo zielig voor hem. Wie heeft een idee wat het kan zijn of goede tips.
Alvast bedankt van een beetje wanhopige moeder.