Baby naar vader

Tuurlijk moet je kindje ook een dagje bij papa kunnen zijn maar hier moet wel geleidelijk aan naartoe gewerkt worden.
Heeft hij jullie kindje al weleens een flesje gegeven bijvoorbeeld? Misschien eerst die 2/3 uur die hij komt eens een beetje gaan opbouwen en in ieder geval wat vaker dan 1x per week. 

Laat hem eens beginnen met een keer een rondje met jullie kindje te gaan wandelen zonder jou. En daarna een keer voor 2 uurtjes meenemen. 

Maar in een keer een dag meenemen is alleen in zijn eigen belang en niet van jullie kindje. 
 
Hoeveel keer bv krijgt je kind nog dan? Met 8 maanden zit je op 2 à 3 voedingen. 's Ochtends voeden en dan naar papa tot de volgende voeding? Werk je niet? Anders moet je kind toch ook naar opvang/oppas. Hoe gaat dat dan?
Rond 8 maanden is de tijd van verlatingsangst. Het huilen gaat dan door merg en been, maar uit ervaring weet ik dat het vaak snel weer goed is. 
 
Heel eerlijk denk ik ook dat het huilen wel mee zal vallen. Veel kindjes van die leeftijd die naar de opvang gaan, kunnen ook flink huilen bij het afscheid nemen. Na 10minuten is het vaak al weer goed.
Uit flesjes drinken moeten kindjes oefenen. Onze kinderen dronk slecht uit de fles als ze wisten dat ik thuis was. Als ik niet in de buurt was, was het voor hen blijkbaar duidelijk dat de borst geen optie was en namen ze de fles wel. Hetzelfde met troosten, daar was bij ons ook duidelijk dat wanneer ik&mijn man er niet waren, ze zich wel lieten troosten door anderen. Als wij wel in de buurt waren, konden ook bijvoorbeeld opa&oma het wel schudden, dan willen de kids alleen naar pap/mam. 
 
Op zich die dingen die je aangeeft qua verzorging zie ik niet als hindernis, dit zijn hele normale dingen waar ieder kind dat naar een opvang gaat ook mee te doen heeft. Ik denk meer dat de vraag is of jij de vader genoeg vertrouwt om je kindje met een goed gevoel bij hem achter te laten. Als je wil dat de vader ook een actieve rol gaat spelen, lijkt het mij wel belangrijk dat jij hem daar ook de mogelijkheid voor geeft. En dus hem ook 1 op 1 tijd geeft met zijn kindje. 
Bij de opvang heb je ook een paar wendagen waar je kindje eerst een uurtje gaat, dan 2 uur, dan een halve dag, etc. Wellicht kan je het ook zo opbouwen, maar dan dus wel dat vader&kind echt alleen zijn, zonder jou.
 
Hoii, om jullie vragen te beantwoorden:
Hij gaat nu niet naar de opvang, over een halfjaar wel. Op dit moment past mijn moeder op als ik wegmoet. Hij ziet mijn moeder elke dag omdat ik nog bij haar woon, toch moet hij heel erg om mij huilen. Niet eens bij het afscheid, maar meestal na 1/2 uur als ik weg ben. Ik wil het ook graag opbouwen door hem eerst vaker langs laten komen en ik ben hier nooit terughoudend in. Ik laat hen dan altijd zo goed als alleen terwijl ik afstand hou en mij er niet mee bemoei. Echter wil/kan hij dit niet maar wil hij hem wel een middag/dag meenemen naar zijn huis. Hier is hij nog maar een keer geweest en dit is geen vertrouwde plek voor hem. Hij woont ook ver van mij weg (45 minuten rijden) en daarom lijkt het mij niet verstandig. Ik ben nu samen met mijn moeder aan het werken aan de eenkennigheid door haar vaker op te laten passen enzovoort. Ik wil dit natuurlijk laten verlopen ipv hem in een keer in het diepe te gooien. Hier loopt het mis bij ons, omdat hij van mening is dat hij er maar over heen moet komen. Ik snap natuurlijk dat hij hem ook alleen wil, maar ik ben van mening dat het voor de band niet veel uitmaakt of dat nu of over 2 maanden is.
 
Toen onze kinderen die leeftijd hadden, hadden ze ook verlatingsangst. Zowel hard huilen bij afscheid van kdv als mijn ouders bij wie ze heel vertrouwd zijn. Kdv en mijn ouders gaven aan dat het huilen maar heel kort duurt en dat de kinderen daarna weer blij waren en lekker konden spelen. Rot voor mij hoor, want ik ging met een knoop weg maar ik vertrouw wel hierop.
Is dit wellicht ook bij de vader van jullie kindje? Een band opbouwen met een vader is uiteraard heel belangrijk voor je kindje. Is dit te bespreken met hem?
 
Terug
Bovenaan