Hallo allemaal,
Ik heb een zoontje van 3 maanden nu en het is sinds de kraamweek al getob met hem. Hij slaapt overdag maar heel kort en huilt veel. Hij heeft heel erg last van krampen gehad en door hem veel te dragen, behandelingen van de osteopaat en gewoon al die tijd proberen vol te houden lijken de krampen weg te zijn.
Maar mijn baby blijft onrustig, ook overdag in de draagdoek te laten slapen lijkt hij niet meer te willen.
Begin van de dag is hij vrolijk, maar naarmate de dag vordert en hij steeds maar niet even uitrust door de korte slaapjes (max half uur) wordt hij steeds vermoeider en huileriger.
Ik baker hem ook in, maar ook daardoor slaapt hij niet langer. Of hij valt helemaal niet in slaap.
Ieder slaapje lijkt het ‘gevecht’ heftiger te worden.
Hij krijgt borstvoeding, en probeer dat op verzoek te doen, maar ook daar is op den duur geen regel meer in te vinden en drinkt hij steeds onrustiger en steeds kortere momenten.
Ik hoop, door middel van dit berichtje wat herkenning en misschien wat tips van anderen te krijgen. Ben onderhand de wanhoop nabij.
Herkent iemand dit? En werd het uiteindelijk beter? Ik zie zo tegen iedere nieuwe dag op! Ik kan niet van het moederschap genieten en heb het gevoel dat ik alles verkeerd doe. Ik hoop zo dat wanneer hij ouder wordt dat het allemaal makkelijker wordt, maar het lijkt juist moeilijker te worden.
Ik heb een zoontje van 3 maanden nu en het is sinds de kraamweek al getob met hem. Hij slaapt overdag maar heel kort en huilt veel. Hij heeft heel erg last van krampen gehad en door hem veel te dragen, behandelingen van de osteopaat en gewoon al die tijd proberen vol te houden lijken de krampen weg te zijn.
Maar mijn baby blijft onrustig, ook overdag in de draagdoek te laten slapen lijkt hij niet meer te willen.
Begin van de dag is hij vrolijk, maar naarmate de dag vordert en hij steeds maar niet even uitrust door de korte slaapjes (max half uur) wordt hij steeds vermoeider en huileriger.
Ik baker hem ook in, maar ook daardoor slaapt hij niet langer. Of hij valt helemaal niet in slaap.
Ieder slaapje lijkt het ‘gevecht’ heftiger te worden.
Hij krijgt borstvoeding, en probeer dat op verzoek te doen, maar ook daar is op den duur geen regel meer in te vinden en drinkt hij steeds onrustiger en steeds kortere momenten.
Ik hoop, door middel van dit berichtje wat herkenning en misschien wat tips van anderen te krijgen. Ben onderhand de wanhoop nabij.
Herkent iemand dit? En werd het uiteindelijk beter? Ik zie zo tegen iedere nieuwe dag op! Ik kan niet van het moederschap genieten en heb het gevoel dat ik alles verkeerd doe. Ik hoop zo dat wanneer hij ouder wordt dat het allemaal makkelijker wordt, maar het lijkt juist moeilijker te worden.