Baby reageert op grootmoeder

Hoi,

Ik heb een wolk van een baby van bijna 6 weken. Ze eet goed (bv) en slaapt ook goed voor een pasgeboren baby. Al met al mogen we niet klagen.
Als mijn schoonmoeder echter in huis is, is de baby ineens echt super onrustig. Het ligt niet aan bezoek in het algemeen, want ze is eigenlijk altijd wel redelijk rustig. Als mijn schoonmoeder er is huilt ze ten eerste sowieso als mijn schoonmoeder haar vasthoudt. Ik wil haar niet meteen uit de armen van mijn schoonmoeder trekken, omdat ik haar niet het idee wil geven dat ik de baby niet aan haar toevertrouw, en gelukkig geeft ze haar vaak ook wel redelijk snel terug. Bij mij is de baby dan meteen rustig. Als ze huilt is het normaal een beetje gejammer, maar dan kan het echt ineens overstuur krijsen zijn (als dat zo is, pak ik haar wel meteen).
Eten als mijn schoonmoeder in huis is gaat ook ineens slechter. Ze hapt steeds aan, maar laat ook heel snel weer los en dat gaat zo een tijdje door, hier door drinkt ze de borst niet goed leeg en wil dan ineens veel vaker eten.
Mijn schoonmoeder is er niet super vaak, maar vind het toch wel een dingetje als ze er is, vanwege de baby. Ik heb verder geen slechte band met haar. We zijn niet super close, maar gewoon hartelijk naar elkaar toe. Heb wel bedacht dat ik misschien anders reageer op mijn schoonmoeder ofzo en dat de baby dit voelt misschien. Maar dit zou dan voor mij onbewust zijn. Ik Ben benieuwd of iemand dit herkent en wat je ermee hebt gedaan...
 
Baby's en kleine zijn echt spiegels, ze hebben voelsprieten voor het kleinste beetje ongemak wat jij voelt en dat zorgt voor een onveilig gevoel bij je kindje. Ik wil je hiermee geen rotgevoel geven hoor! Maar ik herken het heel erg bij mijn zoontje van bijna 2, daar is dat altijd ook al zo geweest. 
Je zal altijd een onzichtbare navelstreng houden, dat is iets onwijs moois, maar dat kan er dus ook voor zorgen dat je kindje negatieve gevoelens oppikt en onrustig wordt.
Ik denk dus dat je vooral in jezelf moet kijken waar jij onrust van krijgt, wat betreft je schoonmoeder, is het al de anticipatie op het huilen/slecht eten? 
Ons zoontje was een heel alerte, onrustige baby (achteraf gezien, ik ook als moeder!) En wij hebben duidelijk aangegeven dat ons zoontje per dag door 1 iemand buiten ons gezin vastgehouden mag worden, met daarna een rustdag. De dag erna was hij ook heel onrustig, het waren dan al teveel prikkels. Het vasthouden was ook niet te lang, als mijn zoontje onrustig werd, nam ik hem terug.
Ik heb altijd gezegd: volwassenen kunnen/moeten begrijpen waarom keuzes worden gemaakt en doen het er maar mee, al is het misschien niet leuk voor ze. Mijn zoontje hoeft niet overprikkeld te raken om volwassenen te pleasen
 
Inderdaad wat de vorige persoon zegt: als jij gespannen wordt (bijvoorbeeld omdat je bang bent dat je baby weer gaat huilen als je schoonmoeder haar vast heeft) dan zal je baby dat ook sneller zijn. Misschien kan je een keer proberen je schoonmoeder langs te laten komen terwijl jij er even niet bij bent? Bijvoorbeeld alleen je partner en je schoonmoeder samen met de kleine terwijl jij in een andere ruimte bent of even de deur uit?
 
Geef je de baby voeding waar je schoonmoeder bij is? Dit zou ik in een andere ruimte doen, omdat je merkt dat je kindje ook slecht drinkt.

Neemt de rest van het ‘probleem’ niet weg natuurlijk, maar dan heeft de kleine in ieder geval geen honger meer!
 
Ik merkte bij onze dochtertjes altijd dat ze onrustiger werden bij mensen met een hogere hartslag. Misschien omdat die bij mij van nature erg laag is (rond de 50). Mijn moeder heeft ook een vrij hoge hartslag en daar huilden ze de eerste weken ook makkelijk bij. Dat ging na een tijde beter hoor. Het hielp voor mijn moeder wel dat ik zei dat dat volgens mij de aanleiding was. Het is iets waar je niets aan kunt doen, ze deed niks verkeerd ofzo.
 
Terug
Bovenaan