Ik heb zo het gevoel dat ik iets fout doe en misschien hebben jullie tips.
Ons eerste zoontje is inmiddels 1,5 en had destijds ook moeite overdag in zijn eigen bedje te slapen. Toen hij met 9 weken naar de opvang moest ging het wel uiteindelijk beter en werden de hazenslaapjes vanzelf ook beter.
Inmiddels hebben we een tweede zoontje van 10 weken. Na veel getobd en uiteindelijk acceptatie bij de eerste dacht ik nu: we oefenen meteen met het eigen bedje. S nachts ging dit steeds goed tot een uur of 4, maar overdag was ik 1-1,5 uur bezig hem in slaap te krijgen, om dan na 10 of 20 min weer wakker te zijn. In de draagzak slaapt hij zo en goed. Dus dan was mijn redenering: beter dat hij slaapt dan hoe want een oververmoeid kind drinkt niet en groeit niet goed.
Ik hou rekening met wakkertijden, leggen met wakker maar slaperig weg. Blijf erbij n aai over z’n bolletje. Ik geloof niet zo in je kind laten huilen, maar gedoseerd wat gemopper helpt niet: hij raakt helemaal over de rooie. Ik heb contact gehad met een slaapcoach en deed het eigenlijk al wel veel goed, op wat kleine tips na.
S nachts is het overigens soms prima en soms ook continu wakker worden. Ligt hij bij mij slaapt hij goed. We gaan liever niet inbakeren omdat hij over 3 weken naar de opvang moet en daar mogen ze niet inbakeren dus moeten we het weer af leren.
Kennelijk wil hij heel graag bij je zijn en we verdiepen ons ook in veilig samen slapen. Maar vroeg me vooral af of er mensen zijn die het herkennen. Om me heen slapen al die babietjes heel goed en ik voel me toch alsof ik hem zelf al teveel gewend heb gemaakt aan de draagzak. (Die overigens mijn life saver is met een dreumes erbij, want hoe moet ik uren naast een bed gaan zitten).
Iemand?
Ons eerste zoontje is inmiddels 1,5 en had destijds ook moeite overdag in zijn eigen bedje te slapen. Toen hij met 9 weken naar de opvang moest ging het wel uiteindelijk beter en werden de hazenslaapjes vanzelf ook beter.
Inmiddels hebben we een tweede zoontje van 10 weken. Na veel getobd en uiteindelijk acceptatie bij de eerste dacht ik nu: we oefenen meteen met het eigen bedje. S nachts ging dit steeds goed tot een uur of 4, maar overdag was ik 1-1,5 uur bezig hem in slaap te krijgen, om dan na 10 of 20 min weer wakker te zijn. In de draagzak slaapt hij zo en goed. Dus dan was mijn redenering: beter dat hij slaapt dan hoe want een oververmoeid kind drinkt niet en groeit niet goed.
Ik hou rekening met wakkertijden, leggen met wakker maar slaperig weg. Blijf erbij n aai over z’n bolletje. Ik geloof niet zo in je kind laten huilen, maar gedoseerd wat gemopper helpt niet: hij raakt helemaal over de rooie. Ik heb contact gehad met een slaapcoach en deed het eigenlijk al wel veel goed, op wat kleine tips na.
S nachts is het overigens soms prima en soms ook continu wakker worden. Ligt hij bij mij slaapt hij goed. We gaan liever niet inbakeren omdat hij over 3 weken naar de opvang moet en daar mogen ze niet inbakeren dus moeten we het weer af leren.
Kennelijk wil hij heel graag bij je zijn en we verdiepen ons ook in veilig samen slapen. Maar vroeg me vooral af of er mensen zijn die het herkennen. Om me heen slapen al die babietjes heel goed en ik voel me toch alsof ik hem zelf al teveel gewend heb gemaakt aan de draagzak. (Die overigens mijn life saver is met een dreumes erbij, want hoe moet ik uren naast een bed gaan zitten).
Iemand?