Baby verschonen is drama

A

Anoniem

Guest
Onze kleine jongen van bijna 1 jaar breekt de tent af, zodra hij verschoond moet worden en nieuwe kleertjes aan krijgt. We hebben al van alles geprobeerd. Afleiding met nieuwe speeltjes tot aan liedjes zingen. Ik zie er gewoon tegenop om hem te verschonen en stel het zelf zo lang mogelijk uit. Dit is natuurlijk ook niet normaal.
Bijkomend probleem is dat hij heel sterk is en best zwaar. Telkens opnieuw oppakken is ook lastig. Hij lijkt soms wel een stuiterbal op het waskussen. Tandjes poetsen begint nu ook moeilijk te worden. Help, wat kunnen we doen? Of zijn er mensen met misschien dezelfde ervaring?
 
Hoi!

Hier ook zo'n stuiterbal (wordt woensdag 1). Een speeltje in zijn handen geven helpt meestal wel even, maar als het echt te erg wordt, wil een duidelijk "Nee!" met een boze blik  ook weleens helpen. Hij moet maar weten dat hij op het kussen stil moet liggen.

Ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar je bent in ieder geval niet de enige...

Groetjes
 
He Toms mama,

Fijn om in elk geval te lezen dat ik niet de enige ben. Dat boze nee wil bij mij nog steeds niet aanslaan, terwijl ik toch echt wel boos op hem ben. Hij ziet het wel en heel even is hij dan verbaasd, om vervolgens weer om te draaien. Allemaal heel frustrerend. Probeer er maar het beste van te maken, maar leuk is anders.
De kleine man heeft in het dagelijks leven ook veel energie, dus het zal daar ook wel mee te maken hebben misschien. Even rustig op schoot zitten, lukt niet. Is op zich niet erg, hoor, maar misschien uit zich dat nog meer met verschonen? Hoe zit dat bij jou? Is ook druk?

Groetjes en bedankt voor de tip
 
Tom is op zich niet druk, maar wel heel nieuwsgierig.
Rustig op schoot zitten lukt dus inderdaad niet echt, alleen met een boekje of speeltje erbij, want dat is natuurlijk interessant (eventjes dan).
Maar als er ergens iets interessanters te zien is, wil hij daar meteen naartoe, dus wringt hij ontzettend tot hij van je schoot af mag.
Dat echte drukke heeft hij eigenlijk alleen bij het verschonen, maar ook dan is er natuurlijk vanalles te zien dat veel interessanter is dan stilliggen en mama haar gang laten gaan... Ach ja, hopelijk gaat het over.
 
Ach, ik houd meook maar vast aan het idee dat het wel over zal gaan een keertje. Dat op schoot zitten lukt al helemaal niet, maar dat is zo'n ramp nog niet.
Ondertussen heb ik me voorgenomen om niet meer hard neeeee te schreeuwen als hij zich weer omdraait, maar een heel arsenaal aan speelgoed aan te slepen. Met de gekste dingen erbij. Af en toe helpt het iets.


Succes verder!
 
Hoi,

Als je kind al kan praten, dan kan je hem visueel maken met papier, soort beloningsysteem, dan kan je aangeven als hij goed doet, dan krijgt hij sticker.
Zoveel sticker behalen, met afspraak hoeveel stickers hij verdient dan mag hij iets leuks doen met ma en pa of iets leuks kopen (niet te duur spul kopen).
Misschien helpt dat wel..
Ben benieuwd ernaar of je andere tips meegekregen hebt en of dit helpt.
Succes!

Groetjes.
 
Hier hebben we het een periode gehad, ook rond de 1e verjaardag. Een flinke poepluier was toen nauwelijks te verschonen. Vaak gingen we dan met z'n 2en (als we thuis waren) verschonen, 1 hield dochter vast: drukte de schoudertjes op het aankleedkussen, en de ander verschoonde. Ook bij plasluiers (kan dan in je eentje) zo gedaan. Het duurde even (week of 2) voor ze doorhad dat ze er niets mee bereikte. Daarna was het weer over.
Misschien kun je toch iets vinden dat voldoende afleidt? Hier is een haar (van mij) een lange periode favoriet geweest, momenteel een fles babyolie (met schroefdop), anders een speeltje dat piept, of een oude afstandsbediening of telefoon?
Succes
 
hoi,
mijn ervaring is dat het inderdaad een (lastige) fase is, in de houtgreep nemen is niet leuk, maar wel effectief en het geluk van fases is dat ze over gaan (voor een nieuwe fase,haha)!
En ze zijn heel slim, papa durft niet te hard aan te pakken bang dat ie bij wijze van spreken iets breekt. En onze middelste van 2,5 jaar, neemt een loopje met hem op de commode, terwijl hij bij mij gewoon stil ligt.
Ook het tandenpoetsen was bij de oudste een hele strijd, ik heb gestreden en gewonnen, geef het niet op, of sla het niet over, het gaat echt voorbij en die tandjes zijn zo belangrijk!!
FF doorbijten is mijn advies, makkelijk gezegd, maar ik spreek uit ervaring, zelf vond ik het echt niet leuk om mijn kids zo fysiek tegen te houden, maar het kon niet anders en het gaat echt over!!
Succes en sterkte!
liefs Too-Shy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan