Hoi,
Graag zou ik jullie advies vragen. Het voelt voor mij namelijk alsof ik een slechte moeder ben af en toe.
Komende week begin ik weer met werken. Mijn zoontje is inmiddels vijf maanden oud. Hij zal één dag in de week naar zijn ene oma gaan en een andere dag naar zijn opa en oma. Ik zie hier best wel tegenop. Niet alleen omdat ik hem na die maanden ga missen, maar ook omdat het voor de oma's en opa nieuw is. Zij denken nog heel erg aan de opvoedregels van 30 jaar geleden en dat vind ik lastig.
Wat ik nog moeilijker vind, is dat we ons zoontje niet makkelijk wakker weg kunnen leggen. Dit geldt voor het naar bed brengen, als ook voor het in de box leggen om te spelen. Alleen als hij in zijn babygym wordt gelegd, kan hij zich even alleen vermaken. Wanneer hij in de box of in zijn bedje wordt gelegd, begint hij te huilen. Dan huilen gaat al vrij snel over in krijsen/overstuur raken. Nadat we ons slaapritueel hebben toegepast, valt hij op onze arm in slaap na een tijdje en leggen we hem dus eigenlijk altijd slapend weg.
Gek genoeg kan hij in de ochtend, na zijn eerste fles die we op onze slaapkamer geven met weinig licht, wel zelf in zijn bedje in slaap vallen. Dit duurt wel wat langer dan wanneer hij op de arm in slaap valt, maar dat vind ik niet erg.
Ik voel me een slechte moeder omdat ik mijn zoon blijkbaar niet heb geleerd alleen te kunnen liggen. Misschien heb ik hem onbewust te veel bij me gehouden. Het voelt voor mij als falen als ik mijn schoonmoeder hoor zeggen dat ze niet van plan is om de hele dag met mijn zoon op de arm rond te lopen, of wanneer mijn moeder zegt dat ze wel een kwartier moest zitten met de kleine voordat hij in haar arm sliep.
Hebben jullie tips voor het wegleggen van de kleine? Ik heb nu al buikpijn voor volgende week.
Graag zou ik jullie advies vragen. Het voelt voor mij namelijk alsof ik een slechte moeder ben af en toe.
Komende week begin ik weer met werken. Mijn zoontje is inmiddels vijf maanden oud. Hij zal één dag in de week naar zijn ene oma gaan en een andere dag naar zijn opa en oma. Ik zie hier best wel tegenop. Niet alleen omdat ik hem na die maanden ga missen, maar ook omdat het voor de oma's en opa nieuw is. Zij denken nog heel erg aan de opvoedregels van 30 jaar geleden en dat vind ik lastig.
Wat ik nog moeilijker vind, is dat we ons zoontje niet makkelijk wakker weg kunnen leggen. Dit geldt voor het naar bed brengen, als ook voor het in de box leggen om te spelen. Alleen als hij in zijn babygym wordt gelegd, kan hij zich even alleen vermaken. Wanneer hij in de box of in zijn bedje wordt gelegd, begint hij te huilen. Dan huilen gaat al vrij snel over in krijsen/overstuur raken. Nadat we ons slaapritueel hebben toegepast, valt hij op onze arm in slaap na een tijdje en leggen we hem dus eigenlijk altijd slapend weg.
Gek genoeg kan hij in de ochtend, na zijn eerste fles die we op onze slaapkamer geven met weinig licht, wel zelf in zijn bedje in slaap vallen. Dit duurt wel wat langer dan wanneer hij op de arm in slaap valt, maar dat vind ik niet erg.
Ik voel me een slechte moeder omdat ik mijn zoon blijkbaar niet heb geleerd alleen te kunnen liggen. Misschien heb ik hem onbewust te veel bij me gehouden. Het voelt voor mij als falen als ik mijn schoonmoeder hoor zeggen dat ze niet van plan is om de hele dag met mijn zoon op de arm rond te lopen, of wanneer mijn moeder zegt dat ze wel een kwartier moest zitten met de kleine voordat hij in haar arm sliep.
Hebben jullie tips voor het wegleggen van de kleine? Ik heb nu al buikpijn voor volgende week.
