Dank je wel Ibbeltje en Pleun, voor jullie lieve reacties!!
Erg hé dit, ik heb gisteren de hele dag maar afleiding gezocht. Het scheelt dat ik moet werken, maar s avonds ook afleiding gezocht want anders wordt ik stil aan GEK..
@Ibbeltje; Ik mag donderdag naar het zkhs voor een test.
@Pleun; geeft toch helemaal nix dat je niet iedere keer kunt of wilt reageren, kan ik me heeeeeeeeeeeeel goed voorstellen hoor. Je hebt weer ff een flinke dreun te verwerken gehad.. zo'n mislukte ivf is niet nix hoor. Daar kunnen wij hier allemaal wel over mee praten denk ik!
ff een update uit mn dagboek hoe het vandaag gaat;
Heb de afgelopen dagen nog een licht zeurderig gevoel in mn buik gehad.
Gistermiddag was er een oorverdovende stilte in mn buik; geen krampje, geen pijntje, nix.
Vanmorgen kon ik het niet laten (gisterochtend ook niet overigens!!) en heb een zwangerschapstest gedaan.. Zowel gister als vanmorgen was die negatief.. Vette domper, want ik ging er een klein beetje vanuit dat het nu eens raak was.
Vanaf vandaag is mn buik ook weer aan het krampen geslagen, het begin van een menstruatie - zo voelt het -.
Vorige keer was dat ook zo, toen werd ik de dag daarna definitief ongesteld..
Tijdens het inbrengen van de progestanbolletjes ben ik erachter gekomen dat mn baarmoeder raar gekanteld ligt, helemaal omhoog (ipv normaal gesproken naar rechts) nog nooit meegemaakt. - nu zit ik daar uiteraard normaal gesproken ook niet met mn vingers.. dat scheelt..
maar het blijft vreemd, had ik de vorige poging ook niet)
Zou het dan toch..?
Maar dan komt die kramp weer.. nee blijkbaar niet..
Dan krijg ik ineens weer om de haverklap steken in mn linkerborst; zou het dan toch..?
Nee, denk maar weer eens aan die negatieve zwangerschapstesten..
Klink ik verward? Nou zo voel ik me ook..
Heb ook intense behoefte aan chocolade; iets wat ook bij mij hoort zodra ik ongesteld moet worden..
Ik geef er maar aan toe, net dus naar de Super geweest en chocomuffins en een chocoreep gehaald.
Ik leef dus tussen hoop en vrees, aan de ene kant heb ik het gevoel dat het is gelukt. Aan de andere kant zijn er die aanwijzingen die duiden dat het niet is gelukt..
En als ik dát bedenk, dan moet ik ENORM huilen..
Vandaag is dan ook een dag dat het huilen me nader staat dan het lachen..
Vanmorgen begon het al toen ik een mailtje van een lotgenote had gelezen (niet dat daar nou zulke jankerige dingen in stonden, in tegendeel zelfs) Toen gingen de traansluizen open..
Op het werk voelde ik ook continu dat je maar boe hoefde te zeggen en daar gingen ze weer, maar dat heb ik maar even op de wc gedaan dan. Even opfrissen en daar gaan we weer!
Nog even volhouden maar, eind vd week weten we meer..
Ibbeltje ik denk ook vaak aan jou! Jij mag zondag testen hé? Op moederdag..!
