balans of life opgemaakt

A

ANONYMOUS_USERNAME

door deze zware zwangerschap veel tijd om na te denken
en het resultaat ook op mijn hyves gezet zodat ik er niet meer omheen kan.

ik hou veel voor mij en dat moet veranderen
ik zet nu mijn gezin op 1 en moet een balans met werk gaan vinden
ik moet nadenken hoe en wat ik met werk wil om die balans te creeren
ik moet een keuze maken wat mijn familie betreft
ik moet beslissen hoe ik voortaan met ze omga en mijn gezin op 1 zetten
ik moet mijn oude demonen wegjagen, ik zit nu hele dagen op de bank en snoep veel en met die moodswings en alle gedachten die hierboven staan in balans houden. Want ik ben geen luie eenzame dikkerd van vroeger meer dus die emoties van toen moet ik gewoon niet toelaten. Maar zo weinig kunnen door de zwangerschap is gewoon verdomde moeilijk.

Het lang verhaal op hyves gezet, want daar komen alleen goede vrienden en dan weten zij ook wat in mij omgaat. dit zijn nl dingen die ik nooit vertel en dat moet gewoon ophouden. ik moet niet zoveel balast meedragen maar mijn hart luchten en balast weggooien.

ik heb een geweldige man en dochter en daar wil ik zoveel mogelijk van genieten en daarvoor moeten die gedachten in mijn overvolle hoofd voor wijken.

Nu nog zien hoe ik dat ga doen, nog 4 maand de tijd om na te denken. hopelijk kom ik er uit.


 
Wij staan ook achter je!
Ik ga door zo'n zelfde moeilijke periode..... alleen ben ik ook nog eens werkeloos, en dat valt mij enorm zwaar.... Maar ja, ik probeer te genieten, van alle momenten, die ik voor mezelf heb. Straks zal dat anders zijn met Ukkie....
 
wat vervelend allemaal!!! Ik hoop dat je je balans kan vinden..
Ik heb eindelijk een beetje rust gevonden.. ik was van plan om afgelopen februari te starten met een opleiding. Heb mijn baan ervoor opgezegd. Echter was dat niet hetgeen wat ik zocht en heb besloten in september mijn 2de keus opleiding te gaan doen.. Echter werd ik onbedoeld zwanger en zit nu met "lege handen" thuis... ik heb geprobeerd te solliciteren maar kom nu nergens meer aan de bak.. en thuiszitten zonder doel voor ogen (behalve de zwangerschap) is behoorlijk frustrerend.. ook zit mijn gezondheid niet echt mee.. altijd maar moe (ook al voor de zwangerschap), buikpijn,, hoofdpijn.. noem maar op.. daarbij gaat het financieel ook niet echt fantastisch.. dus al met al ook lekker veel dingen aan mijn hoofd..
Gelukkig heb ik alles een beetje los kunnen laten en accepteren dat ht zo is.. ik hoop op een nieuw begin volgend jaar met de kleine en wie weet komt erna nog een studie.. we zullen wel zien wat de toekomst brengt ;)
heel veel succes !! jezelf en je gezin zijn het allerbelangijkst !!
 
hoi dames en vooral lieloe

met de situatie accepteren ben je er helaas gewoon nog niet en dat is zo moeilijk.
ik heb ook geaccepteerd dat ik pas na mijn verlof echt weer aan het werk kan, en dat die klachten nu eenmaal zijn. ik ben verder gezond en de ukkie in mijn buik is gezond en mijn man en dreumes thuis ook. Ik ben heel blij en dankbaar dat ik een 2e keer zwanger mag zijn en alles goed gaat. Maar er is ook die keerzijde, die emoties die naar boven komen

je bent jezelf niet en kan jezelf niet zijn doordat je lichaam je beperkt. Daarnaast mijn familie die niet betrouwbaar is en werk die sinds ik therapeutisch 4 uur werk mij niet meer wil en dus ook niets meer laat horen. ze hadden na 2 weken verzocht of ik elders kon werken! ze hebben een teamuitje maar ik heb geen uitnodiging enzovoorts.
financieel is krap maar we redden ons wel, dat is mijn minste probleem.

ik ga aan het werk, ik wil definitief inbakeren welke rol mijn familie heeft. en ik iwl afleren blij als een klein kind te zijn met nieuwe hoop als het even goed gaat. Dat heb ik neit meer nodig, ik heb alles al in mijn eigen gezin.

daarnaast over een tijdje met mijn leidinggevende praten over een andere werklocatie.

naast goede vriendinnen heeft dus ook 1 collega gereageerd, een collega waar ik niks mee heb en die zich altijd totaal afsluit en ineens komt ze met een mailtje dat ik naar een shrink moet en maar activiteiten in een bejaardentehuis moet gaan doen, dat past beter bij mij.
Wel ik ben hbo groepsleider en goed in mijn werk dus zij kan de pot op. ze heeft mijn hele ziekbed niks van zich laten horen en dan komt zij met deze tekst. daar heb ik geen boodschap aan.

ik heb het nu voor mijzelf zwart op wit gezet en dat helpt ook al, dat vrienden reageren is ook heel fijn en door daar weer op te reageren krijg ik wel het beeld veel duidelijker wat ik moet doen. en dat is mijn bedoeling ook

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan