BALEN!!!

A

Anoniem

Guest
Hallo allemaal!

Gisteren toch weer ongi geworden...            

Had het ook wel verwacht, maar toch. Je blijft toch hopen hè? Ik heb er ook wel een paar tranen om gelaten... In ieder geval gaan we er de komende tijd ons best weer voor doen. Voor zover dat kan tenminste...

Mijn man zit voor zijn werk bijna iedere week wel een paar dagen  in het buitenland. Soms heb ik dan van die momenten dat ik me 'super-vruchtbaar' voel en dan is hij dus niet thuis (niet eens in de buurt). Zijn er hier  eigenlijk nog meer meiden waarvan manlief ook niet altijd in de buurt is als dat nodig is .

Nou ben blij dat ik mijn hart weer eventjes heb kunnen luchten en ik ga nu  weer vol goede moed  op naar de volgende ronde. Hoop dat het bij ons dan ook een keertje raak mag zijn.

Groetjes
 
Hoi Bloempje,

Jammer dat het niet raak is! maar ja nieuwe ronde, nieuwe kanzen moeten we maar weer denken.

Hoe merk jij dat je vruchtbaar bent? ik merk echt nooi wat, sommige hoor ik over draderig slijm? buikpijn? maar ik kan niets ondekken (heb wel eens een beetje buikpijn als ik ongi moet worden), ik ben nu ongeveer 3 maanden gestopt, eerste keer gewoon ongi, 2e keer niet (nu nog steeds niet) en moet (als ik een maand overgeslagen heb) 29 april weer ongi worden maar ik voel nog niets! en  ja als er geen eisprong is geweest kan ik natuurlijk lang wachten.

Heel veel succes met zwanger worden en wie weet is het volgende maand ineens raak!
 
Hallo,
Het is inderdaad balen, en laat je tranen maar vloeien. Het kan opluchten. Ik kan me perfect inbeelden hoe moeilijk het is. Ook ik ben steeds weer even van de kaart. Ook herken ik je probleem van je man die er niet altijd is. Mijn ventje is soms voor enkele dagen van huis, maar was laatst ook 4 maanden van huis.  En ik weet wel dat je die rondes niet mee telt, maar het verlangen naar een kind is die 4 maanden niet weg, als je begrijpt wat ik bedoel. In elk geval veel suc6 de komende klustijd en wieweet is het deze keer wel raak. Groetjes natje  
 
Hey bloempje

gaat het een beetje? Elke maand hoop je op een positisve test, elk uur dat het langer duurt, elke dag dat voorbijgaat, groeit de hoop. Je wordt heen en weer geslingerd tussen hoop en realiteitsgevoel. Je probeert met beide voeten op de grond te blijven staan, maar het is zo moeilijk.Ik geraak zelf elke maand moeilijker en moeilijker uit het zwarte gat, maar heb nu voorgenomen dat ik deze maand positiever ingesteld ga zijn.

Laat het voor ons beiden en alle anderen hier op het forum volgende maand prijs zijn

Groetjes Grace
 
Bedankt voor jullie reacties! Doet me goed om te lezen dat er mensen zijn die meeleven en ook weten hoe het voelt. We zitten immers allemaal een beetje in het zelfde schuitje...

Jullie ook allemaal veel suc6 de komende tijd en nu maar hopen dat wij ook snel aan de beurt komen.

Veel liefs van Bloempje
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan