Ik heb een dochter van net 2 jaar en een dochter van 11 weken oud. Ik was ook wel een beetje bang voor hoe het zou gaan en hoe de oudste zou reageren op het feit dat ze minder aandacht krijgt en ik niet meer de hele dag voor haar klaar sta. Maar het gaat erg goed!
Soms is ze even boos, dan vraagt ze: Mama, samen spelen? terwijl ik de baby aan het voeden ben. Dan moet ze echt even wachten..Niet altijd even makkelijk. Maar ze gaat heel goed met de baby om en ze is dol op haar zusje!
Ik was ook bang dat ik niet van allebei evenveel kon houden, maar dat kan dus echt wel!! Al hou ik van mijn peuter op een andere manier dan van mijn baby, gewoon omdat er in mijn peuter al meer karakter zit. Maar je houdt écht wel van allebei evenveel! Gelukkig werkt dat gewoon zo!!
En het is idd heel belangrijk om tijd te nemen voor allebei! NIET alleen voor de baby. Soms moet de baby ook maar even wachten. Ik denk dat peuters zo goed aanvoelen wanneer mama geen tijd meer heeft en alles om de baby draait.. probeer dat echt te voorkomen. De tijd dat mijn baby slaapt, speel ik bewust heel veel met mijn peuter. Het huishouden schiet er daardoor wel eens bij in, maar dat haal ik wel weer in als ze toevallig allebei slapen, of s avonds of in het weekend. Blije kindjes vind ik het belangrijkste!