bang dat er toch nog iets mis gaat

Hallo,

het lijkt misschien belachellijk maar ik ben   sinds een paar dagen bang dat het toch nog steeds mis kan gaan (ben nu 25weken+5 dagen zwanger)
hoe dit komt weet ik niet, de baby beweegt nog steeds meerdere keren per dag ook heb ik geen andere signalen dat er iets smis zou kunnen zijn of gaan. mijn man vind dat ik me niet zo moet aanstellen de kans dat het nu nog mis gaat is zo klein.

wie herkent dit???

ben wel al 3 weken niet bij de gyn. geweest en moet nog 3 weken wachten, normaal ging k iedere 3 a 4 weken maar door de vakantie drukte moest ik dan bij een andere gyn. en dat zag ik niet zitten. heb wel volgende week een afspraak voor een echo.

groeten nancy
 
Hoi,

Nee ik heb dit niet, bij mn vorige zwangerschap had ik dat wel, daar had ik steeds het gevoel dat het kindje zou overlijden. Maar gelukkig is dat niet gebeurd.

Maar bedenk je wel dat je nu een mijlpijl gehaald hebt, je kindje is vanaf 24 weken levens vatbaar!!!! Dat moet een gerusttelling zijn (ik kijk er naar uit, ben 20 weken).

Ik raad je aan om ook geen nare verhalen op internet te gaan lezen, heb ik ook een keer gedaan. Ik heb zelf een verborgen  spina bifida. Dit is erfelijk en ik krijg dan ook volgende week een echo om te kijken of dat dit kindje het ook heeft. door dat verhaal was ik erg ontroerd. Ik ga het ook niet meer opzoeken en bedenk me dat mijn dochtertje ook kern gezond is. Na die echo kunnen we echt van de zwangerschap gaan genieten.

Mijn tip, geniet dan ook van elk moment, van je kindje die veilig in jou buik zit. Van elk schopje en beweginkje,deel dit samen met je partner, zodat jullie er allebei van kunnen genieten.

Liefs, Ris
 
Hoi,

Ik herken het heel goed. Ik heb het met vlagen. En waarom? geen idee. Ik heb totaal geen reden om aan te nemen dat er iets mis zou zijn. Heb bij 20 weken een echo gehad, en echografisch gezien heb ik een gezonde baby in mijn buik. Tuurlijk geen 100% garantie, maar toch 'gekke' dingen hadden ze wel gezien. Alle organen zijn na gelopen, etc.
Ik dacht in de eerste 20 weken van de zwangerschap nog dat het kwam omdat mijn eerste zwangerschap is uitgelopen op een miskraam. Ik was na de miskraam direct weer zwanger, dus de miskraam was nog heel 'vers' en het gevoel van: 'wie zegt me dat het nu wel goed gaat.' heb ik een hele poos gehad. Na de echo ging het een hele poos goed. Wel merkte ik dat ik elke keer vlak voor dat ik naar de verloskundige moest weer allemaal dingen in m'n hoofd kon gaan halen. Er zat elke keer  5 weken tussen, misschien net iets te lang. Nu ik om de 3 weken ga is het een stuk beter.
Ik had alleen afgelopen woensdag tot vrijdag een paar 'ramp' dagen. Ik was woensdag ochtend naar de verloskundige geweest en alles was goed. Maar 's middags was ik van de trap gevallen, daar ben ik zo van geschrokken. Ik deed niks geks, had niks in mijn handen en daar ging ik. Vervolgens heb ik mezelf een paar dagen de kop gek lopen maken met vragen als: "Wat nou als...". Ik werd helemaal gek van mezelf. Ik ga de meest gekke 'rampscenario's' bedenken nl.
Het meest rare vind ik nog wel dat ik verstandelijk weet dat het allemaal wel goed is, dat er inprincipe niks mis is met de baby, maar mijn verstand werkt op zo'n moment   helemaal niet.
Normaal ben ik helemaal niet zo onzeker. Ik ben wel een type die alles graag in de hand wil houden en op de baby in mijn buik heb ik helemaal geen 'grip'. Ik moet er maar van uit gaan dat alles goed gaat, zoals het gaat en heel veel kan ik er niet aan doen.
Gelukkig duurt zo'n 'bui' maar een paar dagen en kan ik daarna weer genieten van mijn zwangerschap.
Heel veel 'sterkte' met je verder zwangerschap.

groetjes kirsten
30w4d
 
Ik heb er ook wel last van. Gelukkig niet de hele dag door en ook niet zo erg. Maar ik hou er rekening mee dat er nog van alles kan gebeuren. Maar goed, dat kan ook als het kind geboren is.

Van de week werd ik helemaal duizelig en misselijk en had ik ontzettend pijn in mijn buik. Dat vond ik wel erg eng, maar volgens mij is alles nog goed. Ik heb in ieder geval daarna geen buikpijn meer gehad. Ben wel elke keer duizelig, maar dat kan komen door ijzertekort, dus dat moet ik volgende keer ff aan de verloskundige vragen. Tot die tijd slik ik in ieder geval ijzertabletten. Ik heb morgen ook nog een echo, dus we zullen zien.

Soms zou ik wel willen dat ik al elke week naar de verloskundige kon, want ik vind 4 weken wel erg lang wachten. Er kan toch veel gebeuren in de tussentijd.
Maar goed. We zien het wel.

 

Heej,
Ik heb hier ook af en toe last van. Ben al bijna 28 weken zwanger en heb sinds van de week toch nog af en toe het idee dat er nog van alles mis kan gaan. Weet niet hoe het komt, we zullen het maar op de hormonen houden he dames??



 
Ik herken het heel goed. Ik heb het eigenlijk de hele zwangerschap af en toe wel gehad. Er is bij ons geen enkele reden om aan te nemen dat er iets is, de zwangerschap verloopt voorbeeldig en toch heb ik af en toe buien dat ik vrees dat er iets mis is.
Ik gooi het maar op de hormonen, want ik kan in zo'n periode ook ontzettend makkelijk huilen om niets.
Succes er maar mee.
groetjes
greet (38+1)
 
Terug
Bovenaan