<p>Hoiii</p><p>ik ben momenteel 37+4 zwanger. En ik heb hele lieve schoonouders. Ben echt gezegend met ze. Ook is mijn vriend heel lief en hij begrijpt me. Maar omdat mijn schoonfamilie nogal pusherig overkomt ben ik heel bang dat mijn kind dadelijk helemaal wordt overgenomen door hun. Ze bedoelen het allemaal heel goed en dat weet ik ook wel maar ik word er toch een beetje gek van. </p><p>Ik kan en wil niet tegen mijn vriend erover klagen want hij is heel close met zn familie. Ze zijn Kroatisch, dus dat is ook echt de cultuur. </p><p>Heb natuurlijk wel al vaker aangegeven dat ik daar bang voor ben en dat ik Mn grenzen wel aan zal geven, maar Mn angst blijft toch. </p><p>Ik weet wel dat ze het goed bedoelen maar zo koopt zn moeder bijv knal roze over de top roze kleertjes en zo ben ik zelf absoluut niet. Ik vind roze leuk maar het moet niet schreeuwen of met glittertjes en pailletjes en weet ik wat. Maar vind het ook niet netjes als k dan zeg van “ja dit vind ik eigenlijk niet zo leuk”. Ze houdt gelukkig kleertjes bij hun thuis voor als de kleine bij hun logeert enzo.. </p><p>wat ik precies wil zeggen nu weet ik niet.. maar moest ff Mn ei kwijt. Had net weer zo’n geval van “kijk wat ik gekocht heb blabla” en werd er van mega chagrijnig. Heb nog meer ergernis puntjes maar t is zoveel dat ik eigenlijk al aan 1 stuk door ratel, dus dan maar ff hierbij houden.</p><p>Hebben jullie ervaring met dit soort gevalletjes of tips om mezelf te kalmeren ofzo. </p>
Bang dat ik niets te zeggen heb over MIJN kind
- Onderwerp starter Nicolekleintje
- Startdatum
Tja ik snap je wel. Schoonouders hè.. Je krijgt ze er gratis bij haha
Ik zou voor nu gewoon rustig afwachten. Misschien valt het best mee als je kindje geboren is en maak je je zorgen om niets. Valt het niet mee? Beetje tactisch je grens aangeven ? succes!
Ik zou voor nu gewoon rustig afwachten. Misschien valt het best mee als je kindje geboren is en maak je je zorgen om niets. Valt het niet mee? Beetje tactisch je grens aangeven ? succes!
Het is hoe dan ook jouw kind.
ik zou als ik jou was toch duidelijk je grenzen aangeven hoe moeilijk het ook is. Want het zal niet beter worden als je niks zegt.
in het begin hadden mensen in mijn directe omgeving er soms ook moeite mee met mijn eerlijkheid en ik bleef zeggen: mijn kind dus ik beslis/ ons kind dus wij beslissen. Uiteindelijk dimde ze in
ik zou als ik jou was toch duidelijk je grenzen aangeven hoe moeilijk het ook is. Want het zal niet beter worden als je niks zegt.
in het begin hadden mensen in mijn directe omgeving er soms ook moeite mee met mijn eerlijkheid en ik bleef zeggen: mijn kind dus ik beslis/ ons kind dus wij beslissen. Uiteindelijk dimde ze in
Dankjullie wel 
zal idd wel Mn grenzen stellen. Hoop alleen dat het niet zo super erg nodig zal zijn.
zal idd wel Mn grenzen stellen. Hoop alleen dat het niet zo super erg nodig zal zijn.
Alsof je het over mijn schoonouders hebt! ?
Het zijn lieve mensen, want ze willen alles wel voor ons doen en ze zijn super trots op hun kleindochter.
Maar.. ze kunnen enorm claimerig doen, vooral m’n schoonvader. Als we daar op visite gaan, gaan we altijd wandelen en dan valt ons dochtertje altijd in slaap. Zodra we dan binnen komen, wordt dochter direct uit de kinderwagen gehaald (terwijl ik denk: laat haar toch even lekker slapen) door m’n schoonvader en die houdt haar dan ook vaak de hele tijd vast ?
Mijn schoonmoeder is het type vrouw dat denkt dat ze iedereen kent en alles weet. Met mijn babyshower bijvoorbeeld kreeg ik achteraf mee dat ze heel dominant was qua organiseren en dat alles wat mijn moeder voorstelde niet goed was, want dat zou ik volgens schoonmoeder niet leuk vinden.
En zo zijn er wel meer situaties waarbij mijn schoonmoeder wel even alles zou bepalen.
Ik vond het eerst ook heel moeilijk en ben niet zo’n goede prater, maar op den duur begon het me echt te irriteren. Ik vertel mijn vriend nu steeds wat mij dwars zit en dan geeft hij dat op een tactische manier door aan z’n ouders.
Het zijn lieve mensen, want ze willen alles wel voor ons doen en ze zijn super trots op hun kleindochter.
Maar.. ze kunnen enorm claimerig doen, vooral m’n schoonvader. Als we daar op visite gaan, gaan we altijd wandelen en dan valt ons dochtertje altijd in slaap. Zodra we dan binnen komen, wordt dochter direct uit de kinderwagen gehaald (terwijl ik denk: laat haar toch even lekker slapen) door m’n schoonvader en die houdt haar dan ook vaak de hele tijd vast ?
Mijn schoonmoeder is het type vrouw dat denkt dat ze iedereen kent en alles weet. Met mijn babyshower bijvoorbeeld kreeg ik achteraf mee dat ze heel dominant was qua organiseren en dat alles wat mijn moeder voorstelde niet goed was, want dat zou ik volgens schoonmoeder niet leuk vinden.
En zo zijn er wel meer situaties waarbij mijn schoonmoeder wel even alles zou bepalen.
Ik vond het eerst ook heel moeilijk en ben niet zo’n goede prater, maar op den duur begon het me echt te irriteren. Ik vertel mijn vriend nu steeds wat mij dwars zit en dan geeft hij dat op een tactische manier door aan z’n ouders.
Ik laat gewoon vaak in een algemeen gesprek vallen dat ik niet van over the top roze houdt en dat vriend en ik samen verantwoordelijk zijn voor de opvoed lijnen. Zo hoef ik ze niet direct aan te spreken maar hoort ze toch wat ik zeg.
Hier goed contact met mijn schoonouders waar ons zoontje (en straks de 2e) wekelijks is. Mijn ervaring is dat je gaandeweg je weg er wel in vindt. Van sommige dingen heb ik het losgelaten en bij een aantal dingen zijn we op onze strepen gaan staan. Ik leerde vanzelf welke dingen ik echt belangrijk vind en dan ook een manier gevonden om deze dingen bespreekbaar te maken. Zo wordt onze kleine man eerst begroet en daarna wij, heeft ie soms kleertjes aan gehad die ik niet zo geweldig vind maar ik zie hoe mijn schoonmoeder geniet en dat vind ik dan veel belangrijker.
Onze kleine man wordt door ons opgevoed (zien hem het meeste ;-)) en dat hij soms bij oma dan wat makkelijker wegkomt met iets dan bij ons; zolang hij zich daar ook netjes gedraagt en niet vervelend is als we thuis zijn daarna vind ik dat prima. Hij is gelukkig bij en met zijn oma en ik daardoor ook
Onze kleine man wordt door ons opgevoed (zien hem het meeste ;-)) en dat hij soms bij oma dan wat makkelijker wegkomt met iets dan bij ons; zolang hij zich daar ook netjes gedraagt en niet vervelend is als we thuis zijn daarna vind ik dat prima. Hij is gelukkig bij en met zijn oma en ik daardoor ook