Bang geworden na operatie

<p>hallo allemaal,</p><p>omze dochter van bijna 2 en een half is halverwege november geholpen aan buisjes en neusamandelen. Met de narcose kwam ze moeilijk in slaap en hebben ze extra slaapmiddel moeten geven.</p><p>sindsdien is in slaap vallen een drama en elke nacht heeft ze wel een aanval dat ze helemaal overstuur is. Enige oplossing in de nacht is om haar bij ons te nemen. </p><p>In oktober is ze ook grote zus geworden en haar broertje heeft ook al 2x in het ziekenhuis gelegen. Oftewel een hoop gebeurd de laatste tijd.</p><p>ze geeft aan dat ze bang is als ze naar bed moet. Echter overdag als ze bv naar opa en oma gaat is er niks aan de hand. Alleen als ze naar bed moet is het feest. Duurt bijna een uur voordat ze eindelijk in slaap valt</p><p>herkend iemand dit? Of iemand tips?</p><p>monique </p><p> </p><p> </p>
 
Tips heb ik niet, behalve haar natuurlijk troosten en geruststellen. Dat doen jullie waarschijnlijk al... Je zou eens kunnen bekijken of EMDR voor preverbaal trauma iets voor jullie is als dit aan blijft houden. Het gebeurt vaker dat jonge kinderen medisch ingrijpen als traumatisch ervaren en EMDR/ storytelling kan daarbij heel goed helpen. 
 
Troosten en geruststellen doen we al en we blijven zelf rustig.bedankt voor toch die ene tip van EMDR Ga eens lezen wat het is want ken het niet 
 
Dat is vervelend zeg. Ik ben zelf EMDR therapeut en heb er goede ervaringen mee met kleine kinderen met nare ziekenhuis ervaringen. Half november is nog kort geleden en wel een normale reactie denk ik dat slapen moeilijker gaat na zo'n ervaring. Je zou even kunnen afwachten, vaak gaat het vanzelf over. Maar als je zorgen maakt, is hulp inschakelen altijd goed natuurlijk! Je ouderlijke intuïtie is een goede raadgever. 
 
Herken het zeer zeker. Mijn zoon is inmiddels 6 en slaapt sinds 2 jaar weer beter.Maar in slaap vallen heeft langer geduurd voordat dat beter ging,Hij was net 3 geloof ik toen zijn amandelen eruit gingen. Hij werd na de narcose in paniek wakker (ze zeiden dat dat redelijk normaal was, gebeurd vaker). Helaas heeft dat bij mijn zoon waarschijnlijk ook geleid tot het hele probleem met slapen gaan.Hij was bang om weer wakker te worden met pijn. Het enige wat je kunt doen is volhouden en troosten. Tenminste wij konden niet meer doen. Hoop dat het snel beter gaat Succes 
 
Terug
Bovenaan