Bang om te bevallen !!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo allemaal


ik ben nu 30 weken ver met mijn zwangerschap , dus nog maar een paar weken te gaan .
Maar zit met een enorme angst dat ik niet onder controle krijg .
Heb bang dat ik de pijn niet ga aan kunnen of dat er iets mis gaat lopen .

Maakt me dat een rare persoon
iedereen zegt het tegen me dat dat wel goed komt maar ben er toch niet gerust in .
Kan er iemand me raad geven of eventueel uit leggen wat er me te wachten staat

alvast bedankt
 
Hoi,

Ik ben ook 30 wk zwanger maar dan van de tweede.

Ik zag er ook enorm tegen op bij mijn eerste en ik heb me druk gemaakt om niks. Het overkomt je gewoon op het moment en je geeft je gewoon eraan over, zo heb ik het ervaren. Bespreek het ook met je Vk dan weet ze het ook.

Als je nog iets wil weten ik zit op het nov 2012 forum! Okt forum doet hier niks.
 
Ik ben zelf in het ziekenhuis bevallen. Was een bewuste keuze wen achteraf blij omdat je dan toch meer controle hebt over de situatie en hulp als het minder gaat. Bij mij begonnen de weeen al voordat ik in slaap viel s avonds. Dus een hele nacht wakker en s morgens om half negen naar t ziekenhuis. Dat was nog wel te doen, maar daar had ik pas 2 cm en het kwam niet op gang. Ik was eerst nog bij de verloskundige, maar om 3 uur s middags kon ik niet meer (na alle houdingen uitgeprobeerd te hebben, incl 3 x douchen) en heb om pijnstilling gevraagd.

Het haalde de scherpe kantjes er vanaf en zo heb ik het nog volgehouden tot s avonds, toen om 9 uur mijn kindje geboren werd met een knip en meeduwen door de zuster op mijn buik (weet even niet meer hoe dat heet). Al met al geen hele makkelijke bevalling, maar zo heb ik het niet ervaren. Ik voelde mij goed gesteund en heel zeker in t ziekenhuis en achteraf was ik het ook wel weer snel vergeten.

Laat t over aan de natuur en als het niet lukt, dan zijn er nog allerlei mensen die jou kunnen ondersteunen. Praat er van te voren goed over met de verloskundige zodat zij je evt. kan vertellen over een (ziekenhuis)bevalling en je gerust kan stellen.

En daarna is je kindje er en ben je veel weer vergeten, het is echt waar...
Sterkte.
Wenser
 
het is een normale angst.

heb met de eerste een spoedkeizersnede gehad, was geen prettige bevalling maar de details bespaar ik je.

toen raakte ik zwanger van de tweede, ik moest sowieso in het ziekenhuis bevallen maar was doodsbang vanwege de eerste bevalling. ik mocht weer een keizersnede maar omdat ik bang was dat ik er spijt van zou krijgen dat ik het dan niet had geprobeerd, heb ik toch voor een natuurlijke bevallin gekozen. nee, het is niet makkelijk maar het is het zo verschrikkelijk waard. ik het het beide meegemaakt dus maar ik beval liever natuurlijk ivm een sneller herstel. iedereen kan bevallen en iedereen is geboren, zo moet je het ook maar zien.

succes!
 
Hoi,

het is logisch dat je bang bent, het is ook spannend. Je weet van te voren niet wat je toch wachten staat. en dit is ook niet te verspellen. iedere bevalling is anders.

Ik heb een super makkelijke bevalling gehad bij de eerste, heb me er ook niet druk om gemaakt. ben lekker thuis bevallen. naar 6 uurtjes weeen en 14 min persen was ze er al. ik heb me altijd voor genomen. Dat er toch nog nooit een is blijven zitten dus het komt er hoe dan ook uit. En dacht ook altijd de pijn zal niet ondragelijk zijn want dan waren we al lang uitgestorven haha en namen mensen geen meerder kindjes denk.

Ook moet je denken dat jou lichaam hard aan het werk is en ook je kindje moet hard werken om geboren te worden.

Het komt allemaal goed. Je kunt altijd bevallen in het ziekenhuis. hier kun je pijnbestrijding krijgen als het niet meer gaat. Praat er gewoon over met je vk die kan je helpen.

het komt goed, straks heb je dat mooie geluk in je armen liggen.

liefs Renske Januari Mama 2013
 
Leg je zorgen voor aan je verloskundige. Zij kan je begeleiden, maar dan moet ze wel weten wat er speelt. En verder, probeer misschien een cursus te doen (yoga, zwangerschapsgym etc.) zodat je je kan voorbereiden.
Tijdens de bevalling gaat er veel langs je heen. Als je je eraan overgeeft, dan zal je zien dat een boel kan. En het is logisch dat je tegen de bevalling opziet, dat zien heel veel vrouwen, zeker bij de eerste.
Succes!
 
Ik heb hetzelfde gevoel ik was al voordat ik zwanger was daarmee bezig. Ik ben nu 31+4 weken zwanger en zat er echt mee in mijn maag heb het toch tegen de gynaecoloog gezegd en die vroeg waar ik bang voor was ik zeg ja voor de pijn voor het onbekende. Ik heb een hele lage pijngrens dus als diegene met een hoge pijngrens en al zoveel moeite mee hebben dan bij mij helemaal. Hij zei dat hij het fijn vondt dat ik het zei want hij zegt mensen denken dat wij dat kunnen zien maar wij kunnen geen pijn bij mensen zien dus als je het van te voren meld houden ze er rekening mee. Bij mij zorgt hij er in ieder geval voor dat er meteen iemand is die zoo'n ruggenprik kan geven hij zei we leven in een goede tijd en je hoeft geen extreme pijn te lijden hoor dus hij zegt hopenlijk kan je dan weer een beetje slapen en ben je gerustgesteld. Dus ik zou zeggen leg het voor alleen bij een thuisbevalling heb je die pijnbestrijding dus niet.
 
Meid wat naar dat je je zo voelt! Ik heb de bevalling positief ervaren. Ik hoop dat je wat hebt aan m'n verhaal. Bij de bevalling van mijn zoontje, Voelde ik een harde klap in m'n buik,
Vliezen braken toen, als of je een balon in je handen laat klappen. Is niet bij iedereen zo.
Wel een vreemd en gek gevoel en tegelijk ook heel fijn om te weten dat het "echt" is en begonnen. ik vond het fijn om naar het ziekenhuis te gaan, voor iedereen anders. Maar daar hebben ze alles wat je nodig hebt. Wat mij heel erg heeft geholpen is ontspannen, je eigen wereld. Je bent echt super sterk op dat moment, echt je kunt het aan! Ga je naar zwangerschapsgymnastiek of yoga. Wel een goed idee voor je! Ga ook praten met de vk/gyn. Ze kunnen je begeleiden. Vertrouw op je zelf je kunt het, je bent sterker dan je denkt meid!

Liefs Sam
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan