Bang voor 2e bevalling!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Mijn eerste bevalling (1,5 jaar geleden ) was niet de bevalling die ik graag gewild had. Om een indruk te geven:

00:05 breken vliezen en meteen om de 5 minuten weeen.
04:00 verloskundige constateert 1,5 cm en weeen om de 2,5 minuten
09:00 nog steeds 1,5 cm heftige weeen om de 1,5 - 2,5 minuut. In overleg naar het  ziekenhuis.
11:00 in ziekenhuis nog 1,5 cm. Ruggeprik en weeenopwekkers.
14:30 ruggeprik werkt niet meer (nog 2 keer geprobeerd te prikken maar lukt niet) zelf weer vol in de weeen en de opwekkers worden elk half uur omhoog gezet.
15:00 koorts, antibiotica wordt gestart.
21:45 volledige ontsluiting mag gaan persen
23:15arts-assistent gaaqt helpen met vacuum. Cup schiet van het hoofdje af.
23:30 gynaecoloog probeert de vacuum met grotere cup, anders keizersnede.
23:41 Hoera!!! een zoon!!

Zoals jullie kunnen lezen ging het niet zoals je zou verwachten (ook het personeel, dat door grote drukte maar weinig tijd voor ons had, gaf toe dat een bevalling als deze niet vaak gebeurd).

Op dit moment ben ik 24 weken zwanger van nummer 2 en ik vraag me serieus af hoe ik de klus moet gaan klaren. Heeft iemand advies????

Groetjes Sare
 
Hoi Sare,

Wat een onzettend moeilijke bevalling heb je gehad zeg! Ik kan me indenken dat je dit niet nog een keer wil. Ik heb ook een traumatisch zware 1e bevalling gehad, waar ik nu niet verder op in ga.

Wij hebben voor onze 2e (21maanden verschil) voor individuele zwangerschapsbegeleiding gekozen. Ik zag het niet zitten om in een groep te komen, met al mijn angsten, terwijl daar ook vrouwen zijn die voor het eerst zwanger zijn. De vrouw bij wie we het volgden doet aan een soort lichaamstherapie. Ik was er super blij mee. Was nog steeds wel stik-benauwd, maar ze heeft alles weer stap voor stap met ons doorgenomen en ook verteld hoe alles in detail hoort te gaan. (het ziekenhuis had ook door drukte wat steekjes laten vallen...)

Over yoga heb ik ook veel goede verhalen gehoord. Ik heb er zelf niet voor gekozen, omdat ik al jaren yoga heb gedaan.

En tot slot hadden we ook nog een vrouw erbij die Doula wordt. Dat is iemand die je tijdens de zwangerschap en bevalling begeleid en er de hele tijd bij is. Itt de vk die af en toe komt kijken in het begin, of die het moet overdragen aan een andere vk of het ziekenhuis. (Geen kwaad woord trouwens over onze vk, die waren geweldig)

We hadden ook in het ziekenhuis afgesproken (na heeeeel veeeeeel gedoe) dat ik een ruggenprik zou kunnen krijgen met 3cm ontsluiting als ik dat zou willen. Dat stond toen in het medisch dosier. Dan hoef je daar niet 'lang' op te wachten als je een ruggenprik wilt.

MAAR uiteindelijk ben ik met 40 weken en 9 dagen in 4 uur bevallen van een prachtige zoon, zonder knippen of scheuren!!! Tijdens de bevalling vond ik het natuurlijk wel vreselijk pijnlijk, misschien ook omdat het nogal snel ging. Ik begon thuis met direct om de 5 minuten weeen. Na 1,5 uur kwam de vk en had ik al 3 a 4 cm. Dus direct naar het ziekenhuis (ik was te bang om zonder ruggenprik thuis te bevallen, ookal zei de vk dat het hartstikke goed ging). Toen ik eindelijk die prik kon krijgen zat ik al op 7 a 8 cm. Tja, toen was het even doorzetten. Wat wel heel fijn was, was dat ik bij 8 cm al een beetje mocht toegeven aan het persgevoel. Dat mocht bij onze 1e bevalling niet.

Toen is hij met 11 minuten persen geboren.

Ze zeggen wel dat het bij de 2e vaak beter gaat. Dat geloofde ik natuurlijk niet. Maar het was toch echt zo. Een ontzettend groot verschil. Ik noem de 2e nog steeds een kadootje.

Misschien heb je in dit verhaal wat dingen gelezen waar je wat aan hebt. Ik woon omgeving Delft, dus mocht je in de buurt wonen en wat adressen willen: laat maar horen.

Veel sterkte en ik wens je een heel veel betere bevalling toe. En weet je? Je hebt deze eerste en zware ervaring toch maar mooi wel geklaard, dus je kunt het!

Jo
 
Hoi,

Mijn eerste bevalling was ook niet bepaald leuk. Ik werd ingeleid om 8.30 uur, en onze zoon werd pas om 23.47 uur geboren met een vacuumverlossing. Ook ik heb halverwege da dag een ruggeprik gekregen omdat ik het niet meer kon opvangen. En de ontsluiting schoot maar niet op.

Toen ik zwanger was van onze tweede heb ik een goed gesprek gehad met mijn gyn. Ik wilde (poliklinisch) bevallen in het ziekenhuis. De gyn vond het prima als ik een ruggeprik wilde, maar raadde mij aan om eerst af te wachten hoe het zou gaan. Nou, het ging dit keer in sneltreinvaart! Om 0.45 uur de eerste wee, en om 4.55 uur had ik onze dochter in mijn armen. Ik ben wel in het ziekenhuis bevallen, omdat ze met 36 weken geboren is. Het was (voor 36 weken) geen kleintje. 3165 gram. Toen ik om 2.30 uur in het ziekenhuis aan kwam wilde ik graag pijnstilling. Maar het ging zo vlot dat ze dat niet meer deden. (had al 5 cm ontsluiting) Daar ben ik wel even boos over geweest, maar je kunt niks anders als even doorbijten. En achteraf vond ik het prima gegaan. Ben niet bang geweest voor de weeën. maar wel voor de snelheid waarmee het allemaal verliep. Gelukkig ben ik heel goed begeleid door de ziekenhuisvk en de verpleegkundige. Maar het meeste had ik aan mijn man! Hij is geen seconde bij me vandaan geweest, en heeft me geweldig gesteund. (de eerste keer ook hoor!) Ik kan je dus alleen maar aanraden: maak je angsten bespreekbaar! Met je vk en/of gyn. Zorg dat jouw wensen op papier staan. Zodat ook andere vk's en gyn's weten van jouw wensen. En voor de rest: een tweede bevalling gaat voor 98% van de vrouwen sneller dan een eerste bevalling.

Succes!
Groetjes, Cathy
 
Hallo,

Ik hoor nog op het andere forum (zwanger worden) maar wil graag reageren.

Ik heb een hele slechte eerste bevalling gehad: ruim 40 uur weeen (begonnen op zondagavond en bevallen op dinsdagochtend), vaccuumpomp, 2 knippen, kind van 10 pond met  navelstreng om de nek  en 2 liter bloedverlies. Ben ruim een jaar onderweg geweest om weer de oude te worden.

Nu zijn we bezig voor een tweede en ik ben juist niet bang voor de bevalling. Ik denk maar zo: het kan gewoon alleen maar meevallen vergeleken bij de eerste bevalling! Ik geloof in positief denken en het daarmee "afdwingen" van hoe zaken verlopen.

Succes allemaal, wij hopen snel zwanger te zijn!

Hester
 
Hoi Sare,

Nou, dat was een heftige bevalling. Stress (in welke vorm dan ook) vormt altijd een belemmering voor een barende vrouw. Bij stress komen er bepaalde stoffen in het bloed die de ontsluiting tegen kunnen houden. Jo noemde ook al dat ze een doula bij de bevalling had. Ervaring wijst uit dat vrouwen die bevallen met een doula sneller ontlsuiten, minder pijn ervaren en dat de bevalling in zijn geheel sneller verloopt. De doula begeleid de barende vrouw en wijkt gedurende de bavlling niet van haar zijde. Dit geeft vrouwen veel rust en  vrouwen kunnen zich daardoor beter ontspannen. Misschien is zwangerschapsyoga of haptonomie iets voor jou.  Op www.doula.nl kun je meer lezen over wat een doula doet en hoe je er een kunt vinden.

Veel suc6 met bevallen en de voorbereidingen.

Groet, Puck (mama van 3 jongens)
document.write(friendlyDateTimeFromStr(''));
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan