Bang voor andere kindjes

<p>Mijn zoontje van 9maanden is bang voor de andere kindjes bij de gastouder. We zijn sinds een paar weken daar gestart en vanaf de 1e keer is het al huilen als de kindjes in de buurt komen. Hij is erg gespannen. We zijn paar keer meegeweest en dan gaat het wel beter. Hij heeft tevens ook erg veel last van verlagingsangst. Hiervoor zat hij op een KDV, we denken dat er daar misschken iets is gebeurd waardoor hij bang is.</p><p>Thuis is het een ondernemend en actief mannetje. Dat is hij ook als we samen met hem zijn bij de gastouder.</p><p> </p><p>Wie herkent dit gedrag?</p><p> </p>
 
Mijn dochter had zo'n periode op de peuterspeelzaal. Eerst vond ze het leuk en daarna huilen huilen en nog eens huilen. Het begon thuis al met jas aan doen. Drama was het. Na een paar maanden moest ze ook nog eens wisselen van groep, ivm een reorganisate. Het ging toen net iets beter dus zag de bui alweer hangen. 
Maar die wisseling is het beste geweest wat we konden doen. Ze vind het in die nieuwe groep geweldig, heeft vriendjes en is gek op de juffen. Andere juffen zeggen dat er nooit iets gebeurd is, maar ze zien natuurlijk niet alles. Mijn gevoel zegt ook dat op die andere groep iets is voorgevallen. 
Dus wie weet toch iets gebeurd met je zoontje... Ik zou het bijna wel zeggen... Blijft hij huilen als je eenmaal weg bent? Of is het dan snel over? 
Tips heb ik eigenlijk niet. Sorry.. Hier is het dus over gegaan met de wisseling van groep. 
 
Ja...hij blijft de hele dag huilen..
Als het niet verbeterd moeten we misschien toch maar weer terug naar een kinderdagverblijf..
Ik zou hem graag van zn angst afhelpen,maar hoe doe je dat bij een baby?
 
Super sneu dat hij het niet naar zijn zin heeft. Ik kan me ook voorstellen dat hij niet begrijpt dat hij daar moet blijven en dat het hem nog meer frustreert. Je zal er waarschijnlijk nooit achter komen of er iets is gebeurd. Heeft hij toevallig neefjes, nichtjes of kent hij andere bekende kinderen van zijn leeftijd? Dan kan je hem wellicht naar dezelfde opvang plek brengen. Sterkte in ieder geval
 
Ja bij een baby heel lastig... Mijn dochter was 2, dus das dan toch een ander verhaal. Sterkte ermee! Kan me voorstellen dat je niet met een fijn gevoel naar je werk gaat op deze manier. 
 
Ik werk zelf in de kinderopvang als pedagogisch coach en ik denk niet direct dat er iets gebeurd is op het vorige kdv. 9 maanden is een lastige leeftijd voor een kind om te wennen. Ze zijn zich veel meer bewust dan toen ze nog kleiner waren en daar hoort verlatingsangst en eenkennigheid zeker bij. Hoe brengen jullie het ‘s ochtends? Wordt hij dan meteen op de grond gezet tussen de andere kinderen bijvoorbeeld? Ik adviseer in dat geval dat de gastouder hem eerst op schoot neemt of in de box zet zodat hij kan wennen aan de drukte. Betreft verlatingsangst is dat vaak een fase, hier moeten ze door heen en het is erg vervelend voor ouders. Op een gegeven moment zal dit afzakken maar ik denk niet dat je daar nu veel aan kunt doen. Wat wel goed is om alles te benoemen. Ook al begrijpt hij het nog niet, zeg bijvoorbeeld dat jullie naar de gastouder gaan, dat mama/papa moeten werken, dat jullie straks weer komen. Ik merk dat dit kinderen veel rust geeft, hoe jong ze ook zijn. Hopelijk heb je er wat aan.
 
wel een lastige  leeftijd  om van plek te wisselen  
rond die tijd speelt verlatingsangst een rol
hoop dat je gauw vind wat probleem.is  sterkte
 
Als we hem brengen blijft hij heel even op mijn arm. Dan geef ik hem aan de gastouder en zeg dan ook dat mama weggaat.
Blijf niet lang hangen en zwaai duidelijk. Ik denk ook wel dat de leeftijd meespeelt, alleen denk ik niet dat de gastouder het lang gaat volhouden zo. 
En of verandering hem nu goed zal doen denk ik niet. We moesten hem wel van het KDV halen ivm verhuizing naar andere kant van het land
 
Terug
Bovenaan