Bang voor bevalling

E

Essietje

Hoi hoi dames,

Vraagje, zijn er meerdere dames die ook een beetje b... ik houd niet van het woord :) voor de bevalling?
Bijv. Ooit rare dromen over gehad?
Ik als jong kind dacht ik altijd dat het niet kon bij mij....heel apart.
Nu ben ik zwanger, en dacht dat het een jongetje zou zijn, is het een meisje..
Ik bedoel maar allemaal dingen die anders zijn en veranderingen.
Waar kan het mee te maken hebben?
Stiekem ergens de angst?

Heb dat zoveel jaar geleden erg last van gehad van een angststoornis...
Denk dat dat een beetje in mij zit :)
He nobody's perfect toch?
We zijn dankbaar zo dankbaar voor het kleine wondertje wat groeit en zoveel beweegt :)
Miracle
 
Is niet gek hoor, maar onthoud: je bent ervoor gemaakt. En kan je de pijn niet aan, dan is er een ruggenprik en krijg je je dochter er niet uit, is er een keizersnede. Iedere bevalling is anders, dus je weet niet hoe t zal zijn, maar de hormonen zorgen ervoor dat je veel meer kan dan je nu miss denkt. En miss ben je wel zon bofkont die slechts wat krampjes heeft en met 2x persen t kindje ter wereld zet ;) linksom of rechtsom: t gaat helemaal goedkomen.
 
Ik heb een burnout gehad tijdens mijn zwangerschap, door die combi met hormonen had ik ook hele heftige paniekaanvallen en andere angsten. Ik was ook bang voor de bevalling, al denk ik dat veel vrouwen  dat hebben. Je weet ook niet wat je zal gaan ervaren. 
Uiteindelijk had ik een stortbevalling die in totaal een uur of 3 heeft geduurd van begin tot eind. Heel intens en pijnlijk, maar je oerinstinct neemt het zo van je over dat je het gewoon doorleeft... hoe heftig en pijnlijk het ook is, als het echt niet te doen zou zijn, dan zouden vrouwen niet vrijwillig nog meer kinderen nemen ?
Probeer te vertrouwen op je lichaam, het is ervoor gemaakt?
 
Niet gek hoor! Maar echt je kan het!
Na mn eerste bevalling. Die prima verliep dacht ik: Noooooit meeeer!!
En nu, 2 jaar later een 2e kindje in mn handen! 
Ja bevallen doet pijn, maar het is zo iets magisch mooi's! Als je je kindje in je armen hebt.. Ben je helemaal op een roze wolk! Het komt goed!
 
Lees en luister naar positieve bevallingsverhalen (Podnataal, google op verhalen). Ook heeft bij mij de podcast en het boek mama”en heel goed geholpen. Het boek is best prijzig maar de cast is gratis. Ik zag heel erg op tegen mijn bevalling na mijn 1e. Ik had me niet goed voorbereid en keek er achteraf verkeerd tegenaan. Ik had vertrouwen op anderen (vlk), ipv in mezelf. Alleen omdat ik een weeenstorm had las zij me verkeerd waardoor het allemaal minder leuk is gegaan. Bij de 2e ben ik me echt gaan richten op positiviteit, kennis en vertrouwen op mezelf. Uiteindelijk keek ik er naar uit, heb ik echt de perfecte bevalling gehad, mijn herstel was beter en ik ben weer een trauma lichter. Geloof in jezelf! Jij kan dit! Jij bent hiervoor gemaakt! De kans dat er iets mis gaat is vrij klein, en mocht dit wel het geval zijn kunnen ze zo enorm veel. Zorg dat je zelf de regie neemt. Beval op een plek waar jij je veilig en fijn voelt. En zorg dat je je partner goed informeert over wat je wel en niet wilt. Sterkte!!
 
Hoi!
Heel begrijpelijk! Dus wil ik je moed geven door mijn verhaal te delen. 
Ik was 40+4 en ben de betreffende avond nog lekker wezen uit eten. Net voordat we naar bed gingen voelde ik mijn 1e wee, rond 22:30u. En het is waar wat ze zeggen. Je herkent t meteen! Ik heb nog 1 uur half geslapen. Maar door de adrenaline die je lijf aanmaakt werd ik onrustig. Mijn VK zei me dat hoe meer je ontspant, hoe sneller en beter t verloopt. Dus ben ik de was gaan strijken, de afwas gedaan. Een boekje gelezen. Lekker in de douche geweest. Gewoon bezig gebleven. Manlief heb ik lekker laten slapen.
Om 4u mocht ik de VK bellen. Die was er een half uurtje later( ik zei dat ze rustig aan kon doen). Bleek al 7cm te hebben dus hop naar t ziekenhuis. Daar eenmaal op de kamer was het bijna half 6. Nadat ik me rustig heb omgekleed en net lekker lag begonnen de persweeën. 45 min was mijn zoontje er. 
Pijn medicatie heb ik geen moment aan gedacht. Tijdens de weeën dacht ik. Het duurt hoogstens 90sec. Een wee verloopt met een piek. Eerst bouwt de pijn langzaam op waarna hij weer afneemt. Met de piek halverwege. Dus ik telde tot 45 elke week wee. Met het idee 45 sec pijn dat red ik wel.
Tijdens een perswee mag je persen, je perst de pijn er letterlijk mee weg. 
Ik vond het uur na de bevalling 10x zwaarder dan de bevalling opzich. Puur omdat je heel veel inspanning levert en k.o. bent.
Relax, ontspan, je lichaam is hiervoor gemaakt en zal je begeleiden. Zoek de rust in je hoofd. 
Ik hoop dat ik je heb kunnen helpen, veel liefs
 
Oh en hoe rustiger jij bent hoe beter de pijn te handelen is. Bij de 1e heb ik echt 3 uur liggen creperen omdat ik ertegen vocht. De 2e keer ben ik er echt ontspannen in gegaan en heb ik angst NIET toegelaten. Ik heb alleen het laatste half uur echt pijn gehad bij de uitdrijving maar tot de 8cm kon ik het goed hebben. Zettemop ❤️❤️
 
Ik heb me voor de bevalling echt nergens op voorbereid en het op me af laten komen. En ik heb een super bevalling (in mijn beleving) gehad. Dus ik adviseer. Laat het op je afkomen. Geef tijdens je bevalling aan wat je wel en niet fijn vind. Ze werken na jou wensen dus het komt echt goed ?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan