Bang voor de bevalling en de pijn

A

ANONYMOUS_USERNAME

Anderhalf jaar geleden ben ik bevallen van onze dochter. Ik had best een zware bevalling. Heel lang bezig geweest, in 1x een weeenstorm, daarna geen persweeen. 2,5 uur mijn best gedaan toen alsnog naar het ziekenhuis. Zou een tangverlossing krijgen, maar is uiteindelijk toch nog natuurlijk geboren. Maar.. nu anderhalf jaar later heb ik nog steeds last van het litteken, en van spataderen in mijn anus, door het harde persen. Klinkt een beetje vies, maarja das bevallen. Ik wil nu sowieso in het ziekenhuis, dat de mogelijkheid voor een ruggeprik aanwezig is, maar ik zit zelfs over een keizersnee te denken. Mijn lichaam is nu nog steeds niet op orde van de vorige bevalling en ik wil dit niet nog een keer meemaken. Ze zeggen wel tweede keer is makkelijker, maar wie zegt dat.. Ik weet niet wat ik moet. Iemand hier ervaring mee?

Gr. Marianne
 
Hoi Hoi

ik kan jou best begrijpen mijn dochter is inmiddels 1+ en heb net als jou   ook een hele zware bevalling gehad dit is voor mij 1 van de redenen om op dit moment   nog een kind te nemen. daarom vind ik het heel dapper  dat jullie toch
weer die beslissing hebben genomen. je kan bij de verloskundige of gyneacoloog zelf wel aangeven wat je wel wil en wat je vooral niet meer wil meemaken. ik vind dat ze hiervoor wat meer   begrip kunnen tonen het gaat namelijk niet allemaal volgens het boekje en ze kunnen allemaalwel zo makkelijk zeggen dat een tweede   makkelijker gaat. maar dat is niet altijd gezegd hoor. ik begrijp je heel goed ik zou ook die angst hebben.

                                              groetjesssssssssssssss denice


ps;     heel veel sukses en ik hoop voor je dat het allemaal goed zal verlopen
 
Hoi Marianne,

Ik kan je helemaal begrijpen! Alleen is het bij mij iets andersom. Ik heb vorige keer een "makkelijke" bevalling gehad, keurig 9 uur en een kwartier weeen en toen 3 kwartier persen. En inderdaad iedereen zegt de tweede gaat nog makkelijker en dan heb je natuurlijk altijd die ene uitzondering. En ik zit me nu (pas morgen 20 weken)dus al druk te maken, want stel je voor dat deze er 24 uur over doet? En dan ga ik lekker uit van een uurtje of 7...Ik vind het eng, doodeng.
Mijn moeder deed er bij mij 48 uur over en bij mijn broertje 24 ofzo..zegt natuurlijk niks, maar toch...HELP..waar ben ik nogmaals aan begonnen.

Die onzekerheid dat je nooit weet wat Jou te wachten staat is natuurlijk niet fijn..maar ja, hij/zij moet er toch uit.
sterkte...

groetjes Renkse
 
hoi,

mijn eerste bevalling was ook erg zwaar, 63 uur weeen, 1,5 uur persen en toen vacuumpomp, knip en 1,5 liter bloedverlies. Toch ben ik na 3,5 maand alweer zwanger geworden van de tweede (bewust). De tweede bevalling was veel lichter. s Avonds 23h00 verloor ik wat slijm, toen dacht ik nog, zou het vandaag...? s Nachts had ik wat krampen maar niet erg dus ik dacht dat het voorweeen waren. Om 05h00 heb ik mijn man wakker gemaakt omdat ik het idee had dat de voorweeen wel regelmatig kwamen, echter ik had weinig moeite de weeen op te vangen. Een uur later vertelde mijn man dat de weeen om de 4 minuten kwamen en dat zij een minuut duurde, dus wij de verloskundige belllen en naar het ziekenhuis (ivm het bloedverlies de eerste keer). Daar aangekomen om 7 uur had ik 8 cm ontsluiting. Om 9h04, na 3 persweeen is mijn dochter geboren. Helaas wel bloedverlies erna, dus ik heb even moeten bijkomen hiervan, maar de bevalling zelf was velen malen minder zwaar dan de eerste. Het kan dus wel, dat de tweede bevalling minder zwaar is zoals de verhalen ook al vertellen. Echter je weet het nooit van te voren, dus probeer zo ontspannen mogelijk de bevalling tegemoet te zien en bekijk op het moment zelf wat je wilt, pijnstilling....

succes en sterkte!
stephanie
 
Ik had de eerste keer ook heel veel bloedverlies. Normaal doe ik alles ff snel, heb altijd reuze veel energie, dus die bevalling dacht ik makkie.. Ik heb me er echt zo in vergist. Die pijn dat kan nog, dat weet je en dat houdt ook op, maar dat persen, als dat niet lukt, dat vond ik echt verschrikkelijk en dan dus de lichamelijke klachten die ik nu nog heb. Soms heb ik het gevoel dat ze me te strak heeft gehecht, als ik met mijn man vrij voel ik het litteken trekken, dus hoe past er in godsnaam nog een kind doorheen zonder dat ik nog meer verminkt wordt. Want zo voelt het. Het is gewoon zwaar kut als je niet meer van de sex kan genieten omdat alles beneden pijn doet. Ik wil niet dat dat nog erger wordt. Daarom ben ik zo bang. Dan liever keizersnee, dan weet je wat je te wachten staat. Ja het is een zware operatie, maar je krijgt de tijd te revalideren en dat litteken, is zo erg niet. Dat scheelt mij denk ik een hoop stress.

Gr Marianne
 
Denk niet te licht over een keizersnede. En dat zeg ik als iemand die
een nood keizersnede heeft gehad en bij een volgende een geplande.



Tweede bevallingen gaan over het algemeen makkelijker, maar dat zegt niets over idividuele ervaringen.



En heb je wel medische indicatie? Want volgens mij moet je met een heel
overtuigend verhaal komen willen ze je "zomaar" een keizersnede geven.



Ik zeg niet dat je het een of het ander moet doen, laat het allemaal
goed bezinken en laat je niet leiden door angst. Van een keizersnede
kun je nl. ook behoorlijk bloedverlies / gevoelsverlies etc
krijgen.   Je buikspieren worden losgesneden. Als ik 50 situps doe,
heb ik enorm pijn in mijn litteken en het was 10 maanden geleden.



En revalidatie is theoretisch wel leuk, maar je hebt al een kruimel rondrennen die toch ook zorg nodig heeft.



Kies wat het beste is voor jezelf.

 
Daar heb je wel gelijk in. Ik heb er nog is over nagedacht, maar juist omdat ik zo'n rot bevalling had, wil ik het graag nog een keer thuis proberen. Die pijn is er nou eenmaal en het risico op precies dezelfde bevalling zal wel meevallen. Ik wil er gewoon van genieten. En met die instelling denk ik dat er weinig fout kan gaan.

xx
 
Hi Meiden,

Ook ik ben doodsbang voor de bevalling en denk er liever niet aan terug. Na 24 uur weeen alsnog een keizersnede....totaal er niet op voorbereid... Dit heeft er flink ingehakt en begrijp de mensen niet die zeggen, doe mij maar een keizersnee.
Het herstel vond ik erg lang duren (waarschijnlijk zelf al veelst te snel van alles weer gedaan) Maar nu ik zwanger ben van de tweede (pas 10 wk en 2 d) voel ik het litteken an de linkerkant vreslijk trekken. (wordt nog wat...zo dik ben ik nu nog niet.)

Toch probeer ik er maar rustig onder te blijven en ga denk ik op Yoga om me water beter te proberen te ontspannen, als het moment daar is

Iedereen succes en denk maar zo het moet er toch een keer uit...!!!!

groetjes Mniek31
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan