bang voor de bevalling?

A

ANONYMOUS_USERNAME

ik zie dit keer zo enorm op tegen de bevalling Dit had ik bij marek helemaal niet toen dacht ik echt het heeft er 9 maanden in gezeten en zal er hooguit 2 dagen over doen om eruit te komenWist toch ook   niet wat ik me erbij moest voorstellen    Maar nu weet ik precies wat me te wachten staat en bij de gedachte alleen al begin ik spontaan te hyperventileren hahaha....
Weet ook echt wel dat de   bevalling in het niets staat bij wat je voelt zodra de baby op je buik ligt maar toch..Ik heb echt geen traumatische bevalling gehad heb er gewoon lang over gedaan 36 uur maar heb bevallen nooit als naar ervaren Totdat ik opnieuw zwanger raakte..
zijn er meer wat zo op zien tegen de bevalling en dan vooral voor een 2de bevalling?

groetjes mira mv marek en 20 weken zwv ??
 
Hoi Mira,

Ken je gevoel ik moet er ook nog ff niet aan denken. Hier iets minder uur, dat wel maar toch, die pijn! Verschrikkelijk. Misschien valt het allemaal best mee deze keer en heb ik geen rugweeën, zou zo schelen want daardoor kon ik niets meer dan lopen en op het puntje van mijn stoel zitten. Anders ging ik bijna van mijn stokkie!

En dan ook nog die operatie erna, dat was echt een domper.

Maar goed het is maar voor even en dan heb je een wonderschoon kleintje in je armen. Maar voorlopig denk ook ik er liever nog niet aan.

Groetjes Nanda

PS. alle eerste keer zwangere, de pijn vergeet je niet, maar wat je ervoor terug krijgt is zo mooi en dat is echt waar!
 
Hoi Mira,

precies mijn verhaal. Wel niet 36 uur bij de eerste. Maar het was zeker ook  niet traumatisch. En nu moet ik er niet aan denken. Bij de eerste ga je toch blanco de bevalling in. En dat viel mij wel tegen. Moest ook nog naar het ziekenhuis aan de weeenopwekkers, omdat mijn ontsluiting op 6 cm bleef steken. En dan dat liggen op dat ziekenhuis bed.
Als ik bij deze ook weer naar het ziekenhuis moet. Ga ik zeker niet de hele tijd op bed liggen. Ik weet nu dat dat dus helemaal niet moet.
Ik heb veel baad gehad bij de buikademhaling van de zw yoga. Als ik dat niet deed, raakte ik bijna in paniek. Dus concentreren op die ademhaling!!! Haha, heb nu makkelijk praten.
Aan de andere kant denk ik: het gaat echt nog wel een keer hoor. De eerste is er al door geweest.

Die pijn vergeet je bijna helemaal. Je weet nog dat het pijn deed, maar je kan niet meer voor je halen hoe veel of hoe weinig . Maar ja dat moment dat de kleine op je buik word gelegd, dan vergeet je alles toch wel even.

Liefs,
 
hoi allemaal,

Misschien ben ik een uitzondering op de regel maar ik heb de bevalling goed ervaren. ik had van te voren me allemaal horror verhalen in mijn hoofd gehaald en het is mijn 100% meegevallen. Mijn zoontje is ook redelijk snel geboren. Had geen rugweeen/ beenweeen. Eigenlijk alleen buikweeen. Hij had wel in het vruchtwater gepoept dus hebben ze ingeknipt zodat hij sneller zou komen.
Toen hij geboren was zei ik: zo wil ik er nog wel 10!!

Maar nu ik opnieuw zwanger ben moet ik zeggen dat ik TOCH tegen mijn bevalling opzie. Ik geloof namelijk niet dat ik 2 keer zo veel geluk heb. Ben dus weer op alles voorbereid. we zullen zien. ......maar eng vind ik het wel!!
 
Hier nergens last van, ik ga er nu hetzelfde mee om als met me dochter, het komt wanneer het komt, tegen houden doe je het toch niet dus laat het over me heen komen.. Dat heeft met chelsey enorm geholpen, en ik weet zeker dat dat nu ook het geval zal zijn, duurt het 4 uur net als met chelsey is het mooi meegenomen duurt het langer ook prima ik kom er toch niet onderuit..

Dus ben weer erg nuchter wat de bevalling betreft! hihi

Groetjes Claudia
 
Bij mij is het de eerste keer, ik weet dus nog niet wat me te wachten staat... maar ja, je kan er idd toch niet onderuit! ik ben er ook nog eigenlijk niet mee bezig, ons nieuwe huis wordt 19 maart opgeleverd, dan moeten we nog een bijkeuken bouwen, keuken erin zetten, behangen, vloerbedekking etc... en dan nog verhuizen! dus ik kan nu ook nog niet aan de babykamer beginnen... ik schuif  de bevalling  dus nog maar ff voor me uit! daar ga ik wel over nadenken als ik eenmaal in mijn nieuwe huis zit !
 
nou hier een beetje andersom,ik had bij de 1e zoiets ik weet dat het zeer doet en verder zien we wel,men o men wat een pijn,meneer zat vast met 9,5 cm en was uiteindelijk 4320 en 56 cm! dus nu heb ik zoiets ik kan alles aan,met aaron is het ook goed gegaan,maar zie wel een beetje weer op tegen de pijn en of het weer zo groot is enz.

groetjes nienke
 
Nou, mijn eerste bevalling was ook niet echt een pretje, Alex was een sterrekijker en ik kreeg hem er dus niet zelf uit, heb ruim een uur liggen persen en ben toen ingeknipt en hebben ze hem met de vacuumpomp gehaald, maar toch vond ik het eigenlijk wel meevallen. Het deed heus wel flink pijn, maar toch zie ik nu absoluut niet tegen de bevalling op. Eigenlijk meer tegen de pijn die ik erna heb gehad (daar had ik eigenlijk niet zo,n rekening mee gehouden) ik had flink wat hechtingen en ze hadden mij te straks gehecht, dus dat deed pas echt pijn!

Ik probeer ook niet teveel na te denken over de bevalling, je moet het toch gewoon nemen zoals het komt en je kan er toch niks aan veranderen. We zullen er toch gewoon doorheen moeten!

Maar heb van de eerste keer zeker wel geleerd dat zodra ze me lachgas aanbieden ik dat graag aanneem! Bij de eerste heb ik dat eerst nog 2 uur lang afgeslagen!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan