bang voor de dood

Tijdens het avondeten praatten onze dochter en ik over van alles en nog wat. Ook hebben wij het over 'later'. Ze vraagt van alles, maar ineens barst ze (5 jaar)  in tranen uit. Ze komt bij mij op schoot zitten en vertelt dat ze bang is dat iemand dood gaat. Ik zit met mijn mond vol tanden. Waar komt dit vandaan? Hoe kan ik hier het beste op reageren?
 
Hoi.
Mijn schoonvader is recent overleden(10-12-2005)  en in het boekje van de uitvaart stond dat je zo helder en eerlijk moet zijn als het kan.
Dus ik vind het ook niet leuk als mensen dood gaan want dan kan je niet meer samen spelen of fietseno.i.d..
Zeg nooit dat ze voorgoed zijn gaan slapen, dan kan je kind bang worden om naar bed te gaan.
Wij hebben gezegd(opa was ziek), dat opa al oud was en als je hartje dan stopt dan ga je dood.Ze zegt nog af en toe en toch vind ik het niet eerlijk en dan zeggen wij dat we het ook niet eerlijk en niet leuk vinden maar dat je er niks aan kan doen.
Wel hebben wij verteld dat opa een sterretje is geworden en als het helder is gaat ze naar opa zwaaien en zijn aftershave in de lucht spuiten, dan ruikt hij lekker.
Ook hebben wij haar laten beslissen of ze opa in de kist wou zien, ging eigenlijk vanzelf
ze was de hele week al aan het plakken en knippen en kleuren voor opa dit is ook gewoon mee de kist in gegaan.
Ook voelde ze spontaan aan opa zijn gezicht, hu hij is wel koud nu he,wij hebben haar niet alleen bij opa gelaten, maar zij sleurde iedereen mee naar binnen kom ff bij opa kijken.
Al met al een heftige periode maar wel heel goed kunnen afluiten.
Laatste tip: blijf dicht bij je zelf, evt geloof(doen wij niet aan)en maak een compleet en simpel verhaal waar je achter staat.
pas op dat je jezelf niet klem zet met worden als crematie en zo !  

Veel succes Petra 33-1 van nr2 het leven gaat door.  

ps ps Ze vraagt ook wel of wij ook dood gaan of onze hond want die is ook al oud,
dan zeg ik dat we ooit allemaal gaan, maar dat je nooit weet wanneer iemand zijn hart op is,dus hoelang dat nog zal duren.
 
onze zoon Jeffrey is nu 4 jaar en heeft het op het moment heel veel over de dood. Het is niet zo dat er iemand in zijn omgeving dood is gegaan maar hij denkt er wel veel over. Laatst zei hij tegen mijn vader; "als jij later oud bent, dan ga je dood he?" ik had zoiets van hoe komt hij daar nou bij? Hij zegt ook heel vaak tegen mij, wij gaan allemaal dood maar nu nog niet he mama? of, jij gaat toch niet dood he, en waar ga jij naartoe als je dood bent? Ik heb toen gezegd dat we dan een sterretje worden en dat hij daar dan iets tegen kan zeggen als ik er niet meer zou zijn. Ik zelf vind dat wel allemaal eng dat hij daar aan denkt, ik zou ook niet weten hoe hij daarbij komt, op school zeggen ze dat het bij de leeftijd hoort en dat het ene kind er meer mee bezig is dan het andere. Ik hoop maar dat hij snel door deze fase is want ik vind deze gesprekken maar eng en weet ook eigenlijk niet goed hoe ik erop moet reageren.
 
ik denk dat je het beste heel eerlijk kan zijn maar het niet te zwaar moet maken. Mijn zoontje is 5 en vraagt ook veel over dood gaan,onlangs is mijn vader heel plotseling overleden   (opa was zijn beste vriend) en dan moet je dus heel eerlijk zijn wij hebben ons zoontje overal bij betrokken hij heeft opa gezien en wilde iedere dag kijken en heeft zo op zijn manier afscheid genomen opa is nu bij de sterren en iedere avond voor het slapen gaan,gaat hij even voor zijn raam staan en kijkt dan hoog in de lucht heel ver op zoek naar die ene mooie ster.Hij is ook bang dat ik dood ga ik ben dan heel eerlijk en zeg dat ik dat nog niet wil maar dat je nooit in de toekomst kan kijken maar hoop dat ik nog een heel leven lang zijn mamma mag zijn en vaak na dit gesprekje wat we best vaak hebben is hij toch gerustgesteld en gaat weer vrolijk spelen.
 
Wat herkenbaar! Onze dochter (4) is ook erg met dood bezig. Haar knuffels geven regelmatig de pijp aan Maarten en ook onze zoon moet eraan geloven. Zelf ligt ze rustig een half uur op de grond dood te zijn, ik laat het maar zo. we praten er wel over. Ze weet ook wat dood is, en dat het heel erg is en niet leuk.  
 
Helemaal met jullie reakties eens!

Helaas voor mijn kleine meid hebben wij 6wkn na de dood van opa onze hond moeten laten inslapen (haar beste vriend) en daar is ze eigenlijk bozer\ verdrietiger over dan over opa.
Vroeg ook of Billy bij de dierenarts zomaar ploef een sterretje was geworden, ik heb toen gezegd dat zijn hartje gestopt was omdat zijn hoofd zo'n zeer deed(tumor) en dat de dierenarts hem toen naar een plekje heeft laten gaan waar hondjes sterretjes worden.

Wij gaan zowel mijn schoonvader als de hond uitstrooien maar daar laten we haar bewust niet bij zijn dat vind ik een stap te ver gaan.

Wel is ze bezig met het huis veilig maken, Billy paste altijd op haar vond ze en dat stelde haar erg gerust tegen spoken en andere "enge" dingen in haar kamer of ons huis, dus daar ligt voor ons nog wel een uitdaging.

Petra
 
Terug
Bovenaan